< Fjalët e urta 1 >

1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Dies sind die Sprüche Salomos, des Königs Israels, Davids Sohns,
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
zu lernen Weisheit und Zucht, Verstand,
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
Klugheit, Gerechtigkeit, Recht und Schlecht,
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
daß die Albernen witzig und die Jünglinge vernünftig und vorsichtig werden.
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
Wer weise ist, der höret zu und bessert sich; und wer verständig ist, der läßt ihm raten,
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
daß er vernehme die Sprüche und ihre Deutung, die Lehre der Weisen und ihre Beispiele.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
Des HERRN Furcht ist Anfang zu lernen. Die Ruchlosen verachten Weisheit und Zucht.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Mein Kind gehorche der Zucht deines Vaters und verlaß nicht das Gebot deiner Mutter!
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
Denn solches ist ein schöner Schmuck deinem Haupt und eine Kette an deinem Halse.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Mein Kind, wenn dich die bösen Buben locken, so folge nicht!
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Wenn sie sagen: Gehe mit uns, wir wollen auf Blut lauern und den Unschuldigen ohne Ursache nachstellen;
12 le t’i kapërdimë të gjallë, ashtu si Sheoli, tërësisht si ata që zbresin në gropë; (Sheol h7585)
wir wollen sie lebendig verschlingen wie die Hölle, und die Frommen, als die hinunter in die Grube fahren; (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
wir wollen groß Gut finden; wir wollen unsere Häuser mit Raube füllen;
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
wage es mit uns; es soll unser aller ein Beutel sein:
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
mein Kind, wandle den Weg nicht mit ihnen; wehre deinem Fuß von ihrem Pfad!
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
Denn ihre Füße laufen zum Bösen und eilen, Blut zu vergießen.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
Denn es ist vergeblich, das Netz auswerfen vor den Augen der Vögel.
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
Auch lauern sie selbst untereinander auf ihr Blut, und stellet einer dem andern nach dem Leben.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Also tun alle Geizigen, daß einer dem andern das Leben nimmt.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
Die Weisheit klagt draußen und läßt sich hören auf den Gassen.
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
Sie ruft in der Tür am Tor vorne unter dem Volk; sie redet ihre Worte in der Stadt:
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
Wie lange wollt ihr Albernen albern sein und die Spötter Lust zu Spötterei haben und die Ruchlosen die Lehre hassen?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Kehret euch zu meiner Strafe! Siehe, ich will euch heraussagen meinen Geist und euch meine Worte kundtun.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Weil ich denn rufe, und ihr weigert euch; ich recke meine Hand aus, und niemand achtet drauf,
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
und laßt fahren allen meinen Rat und wollt meiner Strafe nicht:
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
so will ich auch lachen in eurem Unfall und euer spotten, wenn da kommt, das ihr fürchtet,
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
wenn über euch kommt wie ein Sturm, das ihr fürchtet, und euer Unfall als ein Wetter, wenn über euch Angst und Not kommt.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Dann werden sie mir rufen, aber ich werde nicht antworten; sie werden mich frühe suchen und nicht finden.
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
Darum daß sie hasseten die Lehre und wollten des HERRN Furcht nicht haben,
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
wollten meines Rats nicht und lästerten alle meine Strafe,
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
so sollen sie essen von den Früchten ihres Wesens und ihres Rats satt werden.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
Das die Albernen gelüstet, tötet sie, und der Ruchlosen Glück bringt sie um.
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
Wer aber mir gehorchet, wird sicher bleiben und genug haben und kein Unglück fürchten.

< Fjalët e urta 1 >