Fjalët e urta 1
1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Притчи на Давидовия син Соломон, Израилев цар,
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
Записани за да познае някой мъдрост и поука, За да разбере благоразумни думи,
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
За да приеме поука за мъдро постъпване, В правда, съдба и справедливост,
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
За да се даде остроумие на простите, знание и разсъждение на младежа,
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
За да слуша мъдрият и да стане по-мъдър И за да достигне разумният здрави начала,
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
За да се разбират притча и иносказание, Изреченията на мъдрите и гатанките им.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
Страх от Господа е начало на мъдростта; Но безумният презира мъдростта и поуката.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Сине мой, слушай поуката на баща си, И не отхвърляй наставлението на Майка си,
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
Защото те ще бъдат благодатен венец за главата ти, И огърлица около шията ти.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Сине мой, ако грешните те прилъгват, Да се не съгласиш.
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Ако рекат: Ела с нас, Нека поставим засада за кръвопролитие. Нека причакаме без причина невинния,
Както ада нека ги погълнем живи, Даже съвършените, като ония, които слизат в рова, (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
Ще намерим всякакъв скъпоценен имот, Ще напълним къщите си с користи,
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
Ще хвърлим жребието си като един от нас, Една кесия ще имаме всички;
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
Сине мой, не ходи на пътя с тях, Въздържай ногата си от пътеката им,
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
Защото техните нозе тичат към злото, И бързат да проливат кръв.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
Защото напразно се простира мрежа Пред очите на каква да било птица.
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
И тия поставят засада против своята си кръв, Причакват собствения си живот.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Такива са пътищата на всеки сребролюбец: Сребролюбието отнема живота на завладените от него.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
Превъзходната мъдрост възгласява по улиците, Издига гласа си по площадите,
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
Вика по главните места на пазарите, При входовете на портите, възвестява из града думите си:
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
Глупави, до кога ще обичате глупостта? Присмивачите до кога ще се наслаждавате на присмивките си, И безумните ще мразят знанието?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Обърнете се при изобличението ми. Ето, аз ще излея духа си на вас, Ще ви направя да разберете словата ми.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Понеже аз виках, а вие отказахте да слушате, Понеже простирах ръката си, а никой не внимаваше,
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
Но отхвърлихте съвета ми, И не приехте изобличението ми,
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
То аз ще се смея на вашето бедствие, Ще се присмея, когато ви нападне страхът,
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
Когато ви нападне страхът, като опустошителна буря, И бедствието ви се устреми като вихрушка, Когато скръб и мъки ви нападнат,
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Тогава те ще призоват, но аз няма да отговоря, Ревностно ще ме търсят, но няма да ме намерят.
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
Понеже намразиха знанието, И не разбраха страха от Господа,
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
Не приеха съвета ми, И презряха всичкото ми изобличение,
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
Затова, ще ядат от плодовете на своя си път, И ще се наситят от своите си измислици.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
Защото глупавите ще бъдат умъртвени от своето си отстъпване, И безумните ще бъдат погубени от своето си безгрижие,
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
Но всеки, който ме слуша, ще живее в безопасност, И ще бъде спокоен без да се бои от зло.
