Numrat 22
1 Pastaj bijtë e Izraelit u nisën dhe ngritën kampin e tyre në fushat e Moabit, matanë Jordanit, në bregun e kundërt të Jerikos.
And the children of Israel journeyed, and pitched in the plains of Moab beyond the Jordan at Jericho.
2 Por Balaku, bir i Tsiporit, pa të gjitha ato që Izraeli u kishte bërë Amorejve;
And Balak the son of Zippor saw all that Israel had done to the Amorites.
3 dhe Moabi pati një frikë të madhe nga ky popull, që ishte kaq i madh; Moabin e zuri një frikë e madhe për shkak të bijve të Izraelit.
And Moab was sore afraid of the people, because they were many: and Moab was distressed because of the children of Israel.
4 Kështu Moabi u tha pleqve të Madianit: “Tani kjo turmë do të gllabërojë gjithçka që kemi rreth nesh, ashtu si kau përlan barin e fushave”. Balaku, bir i Tsiporit, ishte në atë kohë mbreti i Moabit.
And Moab said unto the elders of Midian, Now shall this multitude lick up all that is round about us, as the ox licketh up the grass of the field. And Balak the son of Zippor was king of Moab at that time.
5 Ai i dërgoi lajmëtarë Balaamit, birit të Beorit, në Pethori që është pranë Lumit, në vendin e bijve të popullit të tij, për ta thirrur dhe për t’i thënë: “Ja, një popull ka dalë nga Egjipti; ai mbulon faqen e dheut dhe është vendosur përballë meje.
And he sent messengers unto Balaam the son of Beor, to Pethor, which is by the River, to the land of the children of his people, to call him, saying, Behold, there is a people come out from Egypt: behold, they cover the face of the earth, and they abide over against me:
6 Eja, pra, të lutem, dhe mallkoje për mua këtë popull, sepse është tepër i fuqishëm për mua; ndofta do t’ia dal ta mund dhe ta dëboj nga vendi im; sepse unë e di mirë që ai që ti bekon është i bekuar dhe ai që ti mallkon është i mallkuar”.
come now therefore, I pray thee, curse me this people; for they are too mighty for me: peradventure I shall prevail, that we may smite them, and that I may drive them out of the land: for I know that he whom thou blessest is blessed, and he whom thou cursest is cursed.
7 Atëherë pleqtë e Moabit dhe pleqtë e Madianit u nisën duke mbajtur në dorë shpërblimin e shortarit dhe, kur arritën te Balaami, i treguan fjalët e Balakut.
And the elders of Moab and the elders of Midian departed with the rewards of divination in their hand; and they came unto Balaam, and spake unto him the words of Balak.
8 Por Balaami u tha atyre: “Kalojeni natën këtu dhe do t’ju njoftoj përgjigjen që Zoti do të më japë”. Kështu princët e Moabit mbetën me Balaamin.
And he said unto them, Lodge here this night, and I will bring you word again, as the LORD shall speak unto me: and the princes of Moab abode with Balaam.
9 Atëherë Perëndia i shkoi Balaamit dhe i tha: “Ç’janë këta njerëz që janë me ty?”.
And God came unto Balaam, and said, What men are these with thee?
10 Dhe Balaami iu përgjegj Perëndisë: “Balaku, bir i Tsiporit, mbret i Moabit, më ka çuar fjalë:
And Balaam said unto God, Balak the son of Zippor, king of Moab, hath sent unto me, [saying],
11 “Ja, populli që ka dalë nga Egjipti mbulon faqen e dheut; prandaj eja dhe mallkoje për mua; ndofta do t’ia dal ta mund dhe ta dëboj””.
Behold, the people that is come out of Egypt, it covereth the face of the earth: now, come curse me them; peradventure I shall be able to fight against them, and shall drive them out.
12 Dhe Perëndia i tha Balaamit: “Ti nuk do të shkosh me ta, nuk do ta mallkosh atë popull, se është një popull i bekuar”.
And God said unto Balaam, Thou shalt not go with them; thou shalt not curse the people: for they are blessed.
13 Kështu Balaami u ngrit në mëngjes dhe u tha princërve të Balakut: “Kthehuni në vendin tuaj, sepse Zoti nuk më dha leje të vij me ju”.
And Balaam rose up in the morning, and said unto the princes of Balak, Get you into your land: for the LORD refuseth to give me leave to go with you.
14 Pas kësaj princët e Moabit u ngritën, u kthyen te Balaku dhe thanë: “Balaami nuk pranoi të vijë me ne”.
And the princes of Moab rose up, and they went unto Balak, and said, Balaam refuseth to come with us.
15 Atëherë Balaku dërgoi përsëri disa princa, në një numër më të madh dhe më të rëndësishëm në krahasim me të parët.
And Balak sent yet again princes, more, and more honourable than they.
16 Ata erdhën te Balaami dhe i thanë: “Kështu thotë Balaku, bir i Tsiporit: “Asgjë nuk duhet të të ndalë të vish tek unë,
And they came to Balaam, and said to him, Thus saith Balak the son of Zippor, Let nothing, I pray thee, hinder thee from coming unto me:
17 sepse unë do të të mbush me nderime dhe do të bëj të gjitha ato që do të më thuash ti; eja, pra, të lutem, dhe mallkoje këtë popull për mua””.
for I will promote thee unto very great honour, and whatsoever thou sayest unto me I will do: come therefore, I pray thee, curse me this people.
18 Por Balaami u përgjegj dhe u tha shërbëtorëve të Balakut: “Edhe sikur Balaku të më jepte shtëpinë e tij të mbushur me argjend dhe me ar, nuk mund të shkel urdhrin e Zotit, Perëndisë tim, për të kryer veprime të vogla apo të mëdha.
And Balaam answered and said unto the servants of Balak, If Balak would give me his house full of silver and gold, I cannot go beyond the word of the LORD my God, to do less or more.
19 Prandaj, ju lutem, rrini këtu këtë natë, në mënyrë që të mësoj çfarë do të më thotë tjetër Zoti”.
Now therefore, I pray you, tarry ye also here this night, that I may know what the LORD will speak unto me more.
20 Dhe Perëndia i shkoi atë natë Balaamit dhe i tha: “Në rast se këta njerëz kanë ardhur të të thërresin, çohu dhe shko me ta; por do të bësh vetëm ato gjëra që unë do të të them”.
And God came unto Balaam at night, and said unto him, If the men be come to call thee, rise up, go with them; but only the word which I speak unto thee, that shalt thou do.
21 Kështu Balaami u çua në mëngjes, shaloi gomaricën e tij dhe shkoi bashkë me princat e Moabit.
And Balaam rose up in the morning, and saddled his ass, and went with the princes of Moab.
22 Por zemërimi i Perëndisë u ndez sepse ai ishte nisur; dhe Engjëlli i Zotit i doli rrugës si armik kundër tij. Ai i kishte hipur gomaricës së tij dhe kishte me vete dy shërbëtorë.
And God’s anger was kindled because he went: and the angel of the LORD placed himself in the way for an adversary against him. Now he was riding upon his ass, and his two servants were with him.
23 Gomarica pa Engjëllin e Zotit që rrinte në rrugë me shpatën e tij të zhveshur në dorë, doli nga rruga dhe hyri nëpër ara. Atëherë Balaami e rrahu gomaricën për ta kthyer përsëri në rrugë.
And the ass saw the angel of the LORD standing in the way, with his sword drawn in his hand: and the ass turned aside out of the way, and went into the field: and Balaam smote the ass, to turn her into the way.
24 Por Engjëlli i Zotit u ndal në një shteg të ngushtë midis vreshtave, ku kishte një mur nga një anë dhe një mur nga ana tjetër.
Then the angel of the LORD stood in a hollow way between the vineyards, a fence being on this side, and a fence on that side.
25 Kur gomarica pa Engjëllin e Zotit, u shtrëngua pas murit dhe e shtypi këmbën e Balaamit pas murit; kështu Balaami e rrahu përsëri.
And the ass saw the angel of the LORD, and she thrust herself unto the wall, and crushed Balaam’s foot against the wall: and he smote her again.
26 Atëherë Engjëlli i Zotit shkoi tutje dhe u ndal në një vend të ngushtë, ku nuk mund të lëvizje as djathtas as majtas.
And the angel of the LORD went further, and stood in a narrow place, where was no way to turn either to the right hand or to the left.
27 Gomarica pa Engjëllin e Zotit dhe u shtri nën Balaamin; zemërimi i Balaamit u shtua dhe ai rrahu gomaricën me bastunin e tij.
And the ass saw the angel of the LORD, and she lay down under Balaam: and Balaam’s anger was kindled, and he smote the ass with his staff.
28 Atëherë Zoti ia çeli gojën gomaricës që i tha Balaamit: “Çfarë të kam bërë që më rreh në këtë mënyrë tri herë me radhë?”.
And the LORD opened the mouth of the ass, and she said unto Balaam, What have I done unto thee, that thou hast smitten me these three times?
29 Dhe Balaami iu përgjegj gomaricës: “Pse je tallur me mua; sikur të kisha një shpatë në dorë, tani do të të vrisja”.
And Balaam said unto the ass, Because thou hast mocked me: I would there were a sword in mine hand, for now I had killed thee.
30 Gomarica i tha Balaamit: “A nuk jam vallë gomarica me të cilën ke udhëtuar gjithnjë deri më sot? Mos vallë jam mësuar të sillem kështu me ty?”. Ai u përgjegj: “Jo”.
And the ass said unto Balaam, Am not I thine ass, upon which thou hast ridden all thy life long unto this day? was I ever wont to do so unto thee? And he said, Nay.
31 Atëherë Zoti ia hapi sytë Balaamit dhe ai pa Engjëllin e Zotit që rrinte në rrugë me shpatën e tij të zhveshur në dorë. Dhe Balaami u përkul dhe ra përmbys me fytyrën për tokë.
Then the LORD opened the eyes of Balaam, and he saw the angel of the LORD standing in the way, with his sword drawn in his hand: and he bowed his head, and fell on his face.
32 Engjëlli i Zotit i tha: “Pse e rrahe plot tri herë gomaricën tënde? Ja, unë kam dalë si armiku yt, sepse rruga që ndjek ti nuk pajtohet me vullnetin tim;
And the angel of the LORD said unto him, Wherefore hast thou smitten thine ass these three times? behold, I am come forth for an adversary, because thy way is perverse before me:
33 gomarica më pa dhe më ka evituar plot tri herë; në rast se nuk do të më kishte evituar, me siguri do të të kisha vrarë duke e lënë atë të gjallë”.
and the ass saw me, and turned aside before me these three times: unless she had turned aside from me, surely now I had even slain thee, and saved her alive.
34 Atëherë Balaami i tha Engjëllit të Zotit: “Unë kam bërë mëkat, sepse nuk e dija që ti rrije në rrugë kundër meje; prandaj tani, në se ajo që po bëj nuk të pëlqen, atëherë unë do të kthehem prapa”.
And Balaam said unto the angel of the LORD, I have sinned; for I knew not that thou stoodest in the way against me: now therefore, if it displease thee, I will get me back again.
35 Por Engjëlli i Zotit i tha Balaamit: “Shko, pra, me këta njerëz; por do të thuash vetëm ato gjëra që do të të them unë”. Kështu Balaami shkoi me princat e Balakut.
And the angel of the LORD said unto Balaam, Go with the men: but only the word that I shall speak unto thee, that thou shalt speak. So Balaam went with the princes of Balak.
36 Kur Balaku dëgjoi që Balaami po vinte, shkoi ta takojë në qytetin e Moabit që ndodhet në kufirin e shënuar nga Arnoni, në skajin e fundit të territorit të tij.
And when Balak heard that Balaam was come, he went out to meet him unto the City of Moab, which is on the border of Arnon, which is in the utmost part of the border.
37 Kështu Balaku i tha Balaamit: “A nuk të kisha dërguar të të thërrisja me urgjencë? Pse nuk erdhe tek unë? A nuk jam vallë në gjendje të të nderoj?”.
And Balak said unto Balaam, Did I not earnestly send unto thee to call thee? wherefore camest thou not unto me? am I not able indeed to promote thee to honour?
38 Balaami iu përgjegj Balakut: “Ja, erdha te ti; por tani a mund të them diçka? Fjalën që Perëndia do të më vërë në gojën time, atë do të them unë”.
And Balaam said unto Balak, Lo, I am come unto thee: have I now any power at all to speak any thing? the word that God putteth in my mouth, that shall I speak.
39 Balaami shkoi bashkë me Balakun dhe arritën në Kirjath-Hutsoth.
And Balaam went with Balak, and they came unto Kiriath-huzoth.
40 Pastaj Balaku flijoi qe dhe dele dhe u dërgoi disa prej tyre Balaamit dhe prijësve që ishin me të.
And Balak sacrificed oxen and sheep, and sent to Balaam, and to the princes that were with him.
41 Në mëngjes Balaku mori Balaamin dhe u ngjit në Bamoth Baal, dhe këtej ai pa pjesën skajore të popullit.
And it came to pass in the morning, that Balak took Balaam, and brought him up into the high places of Baal, and he saw from thence the utmost part of the people.
