Numrat 16
1 Koreu, bir i Itsharit, bir i Kehathit, bir i Levit, tok me Dathanin dhe Abiramin, birin e Eliabit, dhe me Onin, birin e Pelethit, bij të Rubenit,
Коре, фиул луй Ицехар, фиул луй Кехат, фиул луй Леви, с-а рэскулат ымпреунэ ку Датан ши Абирам, фиий луй Елиаб ши Он, фиул луй Пелет, кытешьтрей фиий луй Рубен.
2 u ngritën para Moisiut, së bashku me disa bij të tjerë të Izraelit, dyqind e pesëdhjetë prijës të asamblesë, anëtarë të emëruar të këshillit, njerëz që u shkonte fjala.
С-ау рэскулат ымпотрива луй Мойсе, ымпреунэ ку доуэ суте чинчзечь де оамень дин копиий луй Исраел, дин фрунташий адунэрий, дин чей че ерау кемаць ла сфат ши каре ерау оамень ку нуме.
3 Ata u mblodhën kundër Moisiut dhe Aaronit, dhe u thanë: “Mjaft më me ju, sepse tërë asambleja është e shenjtë, secili nga anëtarët e tij, dhe Zoti është në mes tyre; pse, pra, ngriheni mbi asamblenë e Zotit?”.
Ей с-ау адунат ымпотрива луй Мойсе ши Аарон ши ле-ау зис: „Дестул! Кэч тоатэ адунаря, тоць сунт сфинць ши Домнул есте ын мижлокул лор. Пентру че вэ ридикаць вой май пресус де адунаря Домнулуй?”
4 Me të dëgjuar këto fjalë, Moisiu ra përmbys me fytyrën për tokë;
Кынд а аузит Мойсе лукрул ачеста, а кэзут ку фаца ла пэмынт.
5 pastaj i foli Koreut dhe gjithë njerëzve të tij, duke u thënë: “Nesër në mëngjes Zoti do të tregojë kush është i tij dhe kush është i shenjtë, dhe ai do ta afrojë pranë vetes; do të afrojë pranë vetes atë që ai ka zgjedhur.
А ворбит луй Коре ши ла тоатэ чата луй ши а зис: „Мыне, Домнул ва арэта чине есте ал Луй ши чине есте сфынт ши-л ва лэса сэ се апропие де Ел; ва лэса сэ се апропие де Ел пе ачела пе каре-л ва алеӂе.
6 Bëni kështu: merrni temjanica, ti Kore, dhe gjithë njerëzit e tu;
Ятэ че сэ фачець. Луаць кэделнице, Коре ши тоатэ чата луй.
7 nesër i mbushni me zjarr dhe u hidhni sipër temjan para Zotit; dhe ai që Zoti do të ketë zgjedhur do të jetë i shenjtë. E kaluat masën, o bij të Levit!”.
Мыне, пунець фок ын еле ши пунець тэмые пе ел ынаинтя Домнулуй. Ачела пе каре-л ва алеӂе Домнул ва фи сфынт. Дестул, копиий луй Леви!”
8 Pastaj Moisiu i tha Koreut: “Tani dëgjoni, o bij të Levit!
Мойсе а зис луй Коре: „Аскултаць дар, копиий луй Леви!
9 A është gjë e vogël për ju që Perëndia i Izraelit ju ka ndarë nga asambleja e Izraelit dhe ju ka afruar ndaj vetes që të kryeni shërbimin e tabernakullit të Zotit dhe që të rrini përpara asamblesë dhe t’u shërbeni atyre?
Пря пуцин лукру есте оаре пентру вой кэ Думнезеул луй Исраел в-а алес дин адунаря луй Исраел, лэсынду-вэ сэ вэ апропияць де Ел, ка сэ фиць ынтребуинцаць ла служба кортулуй Домнулуй ши сэ вэ ынфэцишаць ынаинтя адунэрий ка сэ-й служиць?
10 Ai ju ka afruar ndaj vetes ty dhe të gjithë vëllezërit e tu, bij të Levit bashkë me ty. Po tani kërkon të kesh edhe priftërinë?
В-а лэсат сэ вэ апропияць де Ел, пе тине ши пе тоць фраций тэй, пе копиий луй Леви, ши акум май воиць ши преоция!
11 Për këtë arsye ti edhe tërë njerëzit e tu jeni mbledhur kundër Zotit. Dhe kush është Aaroni që të murmurisni kundër tij?”.
Де ачея те адунь ту ши чата та ымпотрива Домнулуй! Кэч чине есте Аарон, ка сэ кыртиць ымпотрива луй?”
12 Atëherë Moisiu dërgoi të thërrasin Datanin dhe Abiramin, bij të Eliabit; por ata thanë: “Ne nuk do të ngjitemi.
Мойсе а тримис сэ кеме пе Датан ши пе Абирам, фиий луй Елиаб. Дар ей ау зис: „Ну не суим.
13 A është vallë gjë e vogël që na nxore nga një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë, për të na lënë të vdesim në shkretëtirë, me qëllim që ti të sundosh mbi ne?
Н-ажунӂе кэ не-ай скос динтр-о царэ унде курӂе лапте ши мьере ка сэ не фачь сэ мурим ын пустиу, де врей сэ май ши стэпынешть песте ной?
14 Përveç kësaj nuk na çove në një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë dhe nuk na ke lënë si trashëgim fusha dhe vreshta! Dëshiron ti t’u nxjerrësh sytë këtyre njerëzve? Nuk do të ngjitemi”.
Че бине не-ай май дус ынтр-о царэ унде курӂе лапте ши мьере ши че бине не-ай май дат ын стэпынире огоаре ши вий! Крезь кэ поць сэ ей окий оаменилор? Ну не суим!”
15 Atëherë Moisiu u zemërua shumë dhe i tha Zotit: “Mos prano blatimin e tyre; unë nuk kam marrë prej tyre as edhe një gomar dhe nuk u kam bërë atyre asnjë padrejtësi”.
Мойсе с-а мыният фоарте таре ши а зис Домнулуй: „Ну кэута ла дарул лор. Ну ле-ам луат нич мэкар ун мэгар ши н-ам фэкут рэу ничунуя дин ей.”
16 Pastaj Moisiu i tha Koreut: “Ti dhe gjithë njerëzit e tu paraqituni nesër para Zotit, ti dhe ata bashkë me Aaronin;
Мойсе а зис луй Коре: „Ту ши тоатэ чата та мыне сэ фиць ынаинтя Домнулуй, ту ши ей, ымпреунэ ку Аарон.
17 dhe secili prej jush të marrë temjanicën e tij, t’i shtjerë temjan dhe secili të sjellë temjanicën e tij para Zotit; do të jenë dyqind e pesëdhjetë temjanica. Edhe ti dhe Aaroni do të merrni secili temjanicën e tij”.
Луаци-вэ фиекаре кэделница, пунець тэмые ын еа ши адучець фиекаре ынаинтя Домнулуй кэделница луй: доуэ суте чинчзечь де кэделнице, ту ши Аарон; сэ вэ луаць ши вой фиекаре кэделница луй.”
18 Dhe kështu secili mori temjanicën e tij, e mbushi me zjarr, vuri përsipër temjan dhe qëndroi në hyrjen e çadrës së mbledhjes bashkë me Moisiun dhe Aaronin.
Шь-ау луат, фиекаре, кэделница, ау пус фок ын еа, ау пус тэмые ын фок ши ау стат ла уша кортулуй ынтылнирий, ымпреунэ ку Мойсе ши Аарон.
19 Koreu thirri tërë asamblenë kundër tyre në hyrje të çadrës së mbledhjes; dhe lavdia e Zotit u shfaq para tërë asamblesë.
Ши Коре а кемат тоатэ адунаря ымпотрива луй Мойсе ши Аарон, ла уша кортулуй ынтылнирий. Атунч, слава Домнулуй с-а арэтат ынтреӂий адунэрь.
20 Atëherë Zoti u foli Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë:
Ши Домнул а ворбит луй Мойсе ши луй Аарон ши а зис:
21 “Ndahuni nga kjo asamble dhe unë do t’i zhduk në një çast”.
„Деспэрцици-вэ дин мижлокул ачестей адунэрь ши-й вой топи ынтр-о клипэ.”
22 Por ata ranë përmbys me fytyrën për tokë dhe thanë: “O Perëndi, Perëndia i frymëve të çdo mishi! Sepse një njeri i vetëm ka mëkatuar, a duhet të zemërohesh ti me të gjithë asamblenë?”.
Ей ау кэзут ку фецеле ла пэмынт ши ау зис: „Думнезеуле, Думнезеул духурилор орькэруй труп! Ун сингур ом а пэкэтуит, ши сэ Те мыний ымпотрива ынтреӂий адунэрь?”
23 Atëherë Zoti i foli Moisiut, duke i thënë:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
24 “Foli asamblesë dhe u thuaj: “Largohuni nga afërsia e banesës së Koreut, të Dathanit dhe të Abiramit””.
„Ворбеште адунэрий ши спуне-й: ‘Даци-вэ ла о парте дин пряжма локуинцей луй Коре, Датан ши Абирам!’”
25 Pastaj Moisiu u ngrit dhe shkoi te Datani dhe Abirami; atë e ndoqën pleqtë e Izraelit.
Мойсе с-а скулат ши с-а дус ла Датан ши Абирам; ши бэтрыний луй Исраел ау мерс дупэ ел.
26 Pas kësaj i foli asamblesë duke thënë: “Largohuni nga çadrat e këtyre njerëzve të këqij, dhe mos prekni asgjë që u përket atyre që të mos treteni në të gjitha mëkatet e tyre”.
А ворбит адунэрий ши а зис: „Депэртаци-вэ де кортуриле ачестор оамень рэй ши ну вэ атинӂець де нимик дин че есте ал лор, ка сэ ну периць одатэ ку педепсиря лор пентру тоате пэкателе лор.”
27 Kështu ata u larguan nga afërsia e banesës së Koreut, të Datanit dhe të Abiramit. Datani dhe Abirami dolën dhe u ndalën në hyrje të çadrave të tyre bashkë me gratë e tyre, me bijtë e tyre dhe me të vegjëlit e tyre.
Ей с-ау депэртат дин пряжма локуинцей луй Коре, Датан ши Абирам. Датан ши Абирам ау ешит афарэ ши ау стат ла уша кортурилор лор, ку невестеле, копиий ши прунчий лор.
28 Atëherë Moisiu tha: “Nga kjo do të mësoni që Zoti më ka dërguar për të bërë tërë këto vepra dhe se nuk kam vepruar me kokën time.
Мойсе а зис: „Ятэ кум вець куноаште кэ Домнул м-а тримис сэ фак тоате ачесте лукрурь ши кэ ну лукрез дин капул меу.
29 Në qoftë se këta njerëz vdesin si vdesin gjithë njerëzit, në qoftë se fati i tyre është fati i përbashkët i të gjithë njerëzve, Zoti nuk më ka dërguar;
Дакэ оамений ачештя вор мури кум мор тоць оамений ши дакэ вор авя ачеяшь соартэ ка тоць оамений, ну м-а тримис Домнул,
30 por në qoftë se Zoti bën diçka të re, në qoftë se toka hap gojën e saj dhe gëlltit ata dhe çdo gjë që ata kanë, dhe ata zbresin të gjallë në Sheol, atëherë do të pranoni që këta njerëz kanë përçmuar Zotin. (Sheol h7585)
дар дакэ Домнул ва фаче ун лукру немайаузит, дакэ пэмынтул ышь ва дескиде гура ка сэ-й ынгитэ ку тот че ау, аша ынкыт се вор коборы де вий ын Локуинца морцилор, атунч вець шти кэ оамений ачештя ау хулит пе Домнул.” (Sheol h7585)
31 Por ndodhi që, posa mbaroi shqiptimi i këtyre fjalëve, dheu u ça poshtë tyre,
Пе кынд испрэвя ел де спус тоате ачесте ворбе, пэмынтул де суб ей с-а деспикат ын доуэ.
32 toka hapi gojën e saj dhe i gëlltiti me gjithë familjet e tyre, me të gjithë njerëzit që mbanin anën e Koreut, me të gjitha pasuritë e tyre.
Пэмынтул шь-а дескис гура ши й-а ынгицит, пе ей ши каселе лор, ымпреунэ ку тоць оамений луй Коре ши тоате авериле лор.
33 Kështu zbritën të gjallë në Sheol; toka u mbyll mbi ta dhe ata u zhdukën nga asambleja. (Sheol h7585)
Ши с-ау коборыт астфел де вий ын Локуинца морцилор, ей ши тот че авяу; пэмынтул й-а акоперит де тот ши ау перит дин мижлокул адунэрий. (Sheol h7585)
34 Tërë Izraeli që ndodhej rreth tyre, duke dëgjuar britmat e tyre ua mbathi këmbëve, sepse thoshte: “Të mos na gëlltisë toka edhe ne!”.
Тот Исраелул каре ера ын журул лор, кынд ау ципат ей, а фуӂит, кэч зичяу: „Сэ фуӂим ка сэ ну не ынгитэ пэмынтул!”
35 Dhe një zjarr doli nga prania e Zotit dhe gëlltiti dyqind e pesëdhjetë veta që ofronin temjanin.
Ун фок а ешит де ла Домнул ши а мистуит пе чей доуэ суте чинчзечь де оамень каре адучяу тэмыя.
36 Pastaj Zoti i foli Moisiut, duke i thënë:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
37 “I thuaj Eleazarit, birit të priftit Aaron, të nxjerrë jashtë temjanicat nga zjarri, sepse ato janë të shenjta dhe ta hedhë zjarrin larg;
„Спуне луй Елеазар, фиул преотулуй Аарон, сэ скоатэ кэделницеле дин фок ши сэ лепеде фокул дин еле, кэч сунт сфинците.
38 dhe nga temjanicat e atyre që kanë kryer mëkate duke vënë në rrezik jetën e tyre, të bëhen aq petëza të rrahura për të veshur altarin, sepse i kanë paraqitur para Zotit dhe për këtë arësye janë të shenjta; dhe do të shërbejnë si një qortim për bijtë e Izraelit”.
Ку кэделницеле ачестор оамень каре ау пэкэтуит ши ау испэшит пэкатул ку вяца лор сэ се факэ ниште плэчь ынтинсе, ку каре сэ се акопере алтарул. Фииндкэ ау фост адусе ынаинтя Домнулуй ши сунт сфинците, сэ служяскэ де адучере аминте копиилор луй Исраел.”
39 Kështu prifti Eleazar mori temjanicat prej bronzi të paraqitura prej atyre që ishin djegur, dhe bëri petëza për të veshur altarin,
Преотул Елеазар а луат кэделницеле де арамэ пе каре ле адусесерэ чей аршь ши а фэкут дин еле ниште плэчь пентру акопериря алтарулуй.
40 me qëllim që t’u shërbenin si kujtim bijve të Izraelit, dhe asnjë i huaj që nuk ishte nga fisi i Aaronit të afrohej për të ofruar temjan para Zotit dhe të mos pësonte fatin e Koreut dhe të njerëzve të tij, ashtu si Zoti i kishte thënë me anë të Moisiut.
Ачеста есте ун семн де адучере аминте пентру копиий луй Исраел, пентру ка ничун стрэин каре ну есте дин нямул луй Аарон сэ ну се апропие сэ адукэ тэмые ынаинтя Домнулуй ши сэ ну и се ынтымпле ка луй Коре ши четей луй, дупэ кум спусесе Домнул прин Мойсе.
41 Të nesërmen gjithë asambleja e bijve të Izraelit murmuriti kundër Moisiut dhe Aaronit, duke thënë: “Ju keni bërë të vdesë populli i Zotit”.
А доуа зи, тоатэ адунаря копиилор луй Исраел а кыртит ымпотрива луй Мойсе ши ымпотрива луй Аарон, зикынд: „Вой аць оморыт пе попорул Домнулуй!”
42 Por ndodhi që, ndërsa asambleja po mblidhej kundër Moisiut dhe Aaronit, ata u kthyen nga çadra e mbledhjes; dhe ja, reja e mbulonte atë dhe u shfaq lavdia e Zotit.
Пе кынд се стрынӂя адунаря ымпотрива луй Мойсе ши ымпотрива луй Аарон ши пе кынд ышь ындрептау привириле спре кортул ынтылнирий, ятэ кэ л-а акоперит норул ши с-а арэтат слава Домнулуй.
43 Atëherë Moisiu dhe Aaroni shkuan përpara çadrës së mbledhjes.
Атунч, Мойсе ши Аарон ау венит ынаинтя кортулуй ынтылнирий.
44 Dhe Zoti i foli Moisiut, duke i thënë:
Ши Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
45 “Largohuni nga kjo asamble dhe unë do t’i zhduk në një çast”. Dhe ata ranë përmbys me fytyrën për tokë.
„Даци-вэ ла о парте дин мижлокул ачестей адунэрь ши-й вой топи ынтр-о клипэ!” Ей ау кэзут ку фецеле ла пэмынт;
46 Kështu Moisiu i tha Aaronit: “Merr temjanicën, vër brenda saj zjarr të marrë nga altari, vendos mbi të temjan dhe çoje shpejt në mes të asamblesë, dhe bëj shlyerjen e fajit për ta, sepse ka shpërthyer zemërimi i Zotit, dhe plaga ka filluar”.
ши Мойсе а зис луй Аарон: „Я кэделница, пуне фок ын еа де пе алтар, пуне тэмые ын еа, ду-те репеде ла адунаре ши фэ испэшире пентру ей, кэч а избукнит мыния Домнулуй ши а ынчепут урӂия.”
47 Atëherë Aaroni mori temjanicën, ashtu siç kishte thënë Moisiu, dhe vrapoi në mes të asamblesë; dhe ja, fatkeqësia kishte filluar në mes të popullit; kështu ai vuri temjanin në temjanicën dhe bëri shlyerjen për popullin.
Аарон а луат кэделница, кум зисесе Мойсе, ши а алергат ын мижлокул адунэрий ши ятэ кэ ынчепусе урӂия принтре попор. Ел а тэмыят ши а фэкут испэшире пентру нород.
48 Dhe u ndal midis të gjallëve dhe të vdekurve, dhe fatkeqësia u ndal.
С-а ашезат ынтре чей морць ши ынтре чей вий, ши урӂия а ынчетат.
49 Ata që vdiqën nga fatkeqësia ishin katërmbëdhjetë mijë e shtatëqind veta, përveç atyre që kishin vdekur për ngjarjet e Koreut.
Пайспрезече мий шапте суте де иншь ау мурит де урӂия ачаста, афарэ де чей че мурисерэ дин причина луй Коре.
50 Kështu Aaroni u kthye te Moisiu në hyrje të çadrës së mbledhjes, sepse fatkeqësia ishte ndalur.
Аарон с-а ынторс ла Мойсе, ла уша кортулуй ынтылнирий. Урӂия ынчетасе.
