Numrat 11

1 Por populli u ankua dhe kjo nuk tingëlloi mirë në veshët e Zotit; sa e dëgjoi, Zoti u zemërua, dhe zjarri i tij shpërtheu midis tyre dhe shkatërroi skajin e kampit.

Cependant il s’éleva contre le Seigneur un murmure du peuple, se plaignant de la fatigue qu’il endurait. Le Seigneur, l’ayant entendu, s’irrita, et une flamme qui venait du Seigneur, s’étant allumée contre eux, dévora l’extrémité du camp.

2 Atëherë populli i bërtiti Moisiut; Moisiu iu lut Zotit dhe zjarri u shua.

Alors, le peuple ayant crié à Moïse, Moïse pria le Seigneur, et le feu s’éteignit.

3 Kështu ky vend u quajt Taberah, sepse zjarri i Zotit ishte ndezur midis tyre.

Et il appela ce lieu l’Incendie, parce que le feu du Seigneur s’y était allumé contre eux.

4 Dhe fundërrinën heterogjene që ishte midis popullit e pushtoi një lakmi e madhe; edhe bijtë e Izraelit filluan të ankohen dhe të thonë: “Kush do të na japë mish për të ngrënë?

Car une troupe de petit peuple qui était venu d’Egypte avec eux, éprouva de vives convoitises; et s’étant assis et pleurant, et ayant aussi attiré à eux les enfants d’Israël, ils commencèrent à dire: Qui nous donnera de la chair à manger?

5 Nuk i harrojmë peshqit që i hanim falas në Egjipt, kastravecat, pjeprat, preshtë, qepët dhe hudhrat.

Nous nous souvenons des poissons que nous mangions pour rien en Egypte; les concombres, les melons, les poireaux, les oignons et l’ail nous reviennent à l’esprit.

6 Por tani e tërë qënia jonë ka shteruar; para syve tanë nuk ka asgjë tjetër veç kësaj mane”.

Notre âme est desséchée, nos yeux ne voient rien que la manne.

7 Mana i ngjante farës së koriandrit dhe kishte pamjen e bdelit.

Or la manne était comme la graine de la coriandre, de la couleur du bdellium.

8 Populli shkonte rreth e rrotull për ta mbledhur; pastaj e bënte miell me mokrat ose e shtypte në havan, e zinte në një tenxhere ose përgatiste kuleç, të cilët kishin shijen e kuleçëve me vaj.

Le peuple l’allait chercher autour du camp, et l’ayant ramassée, il la broyait sous la meule, ou il la pilait dans un mortier; ensuite il la cuisait au pot, et il en faisait des tourteaux qui avait le goût du pain pétri avec de l’huile.

9 Kur binte vesa mbi kamp natën, binte mbi të edhe mana.

Quand la rosée tombait sur le camp durant la nuit, la manne y tombait aussi en même temps.

10 Por Moisiu dëgjoi popullin që ankohej, në të gjitha familjet e tij, secili në hyrje të çadrës së vet; zemërimi i Zotit shpërtheu me të madhe dhe kjo nuk i pëlqeu aspak edhe Moisiut.

Moïse entendit donc le peuple, qui pleurait chacun dans sa famille, et à l’entrée de sa tente. Alors le Seigneur entra dans une grande fureur, et la chose parut aussi insupportable à Moïse;

11 Atëherë Moisiu i tha Zotit: “Pse e trajtove kaq keq shërbëtorin tënd? Pse nuk gjeta hir para syve të tu për ta vënë barrën e gjithë këtij populli mbi mua?

et il dit au Seigneur: Pourquoi avez-vous affligé votre serviteur? Pourquoi ne trouvai-je point grâce devant vous? et pourquoi m’avez-vous chargé du poids de tout ce peuple?

12 Mos vallë unë e kam gjeneruar tërë këtë popull? Mos vallë kam qenë unë që e kam nxjerrë në dritë, që ti të më thuash: “Mbaje në prehrin tënd, ashtu si taja mban fëmijën që pi sisë, deri në vendin që ti u ke premtuar me betim etërve të tij”?

Est-ce moi qui ai conçu toute cette grande multitude, ou qui l’ai engendrée, pour que vous me disiez: Porte-les dans ton sein, comme une nourrice a coutume de porter son petit enfant, et mène-les au pays que j’ai promis à leurs pères avec serment?

13 Ku mund të gjej mish për t’i dhënë tërë këtij populli? Sepse vazhdon të qajë para meje, duke thënë: “Na jep mish për të ngrënë!”.

Où trouverai-je de la chair pour en donner à un si grand peuple? Ils pleurent et crient contre moi, en disant: Donne-nous de la viande, afin que nous en mangions.

14 Unë nuk mund ta mbaj vetëm tërë këtë popull; është një barrë shumë e rëndë për mua.

Je ne puis porter seul tout ce peuple, parce qu’il est devenu trop lourd pour moi.

15 Në qoftë se kjo është mënyra me të cilën ti dëshiron të më trajtosh, të lutem, më vrit menjëherë po të kem gjetur hir para syve të tu; por mos lejo që unë të shoh fatkeqësinë time!”.

Si votre volonté s’oppose en cela à mon désir, je vous conjure de me faire plutôt mourir et trouver grâce à vos yeux, pour que je ne sois point accablé de tant de maux.

16 Atëherë Zoti i tha Moisiut: “Mblidhmë shtatëdhjetë njerëz nga pleqtë e Izraelit, që ti i njeh si pleq të popullit dhe funksionarë të tij; silli në çadrën e mbledhjes dhe të rrinë aty me ty.

Le Seigneur répondit à Moïse: Assemble-moi soixante-dix des anciens d’Israël, que tu sauras être les plus expérimentés et les plus propres à gouverner, et mène-les à l’entrée du tabernacle de l’alliance, où ils se tiendront debout avec toi.

17 Unë do të zbres dhe aty do të flas me ty; do të marr pastaj nga Fryma që është mbi ty dhe do t’ua kaloj atyre, me qëllim që ta mbajnë bashkë me ty barrën e popullit, dhe të mos e mbash ti vetëm.

Je descendrai là pour te parler; je prendrai de l’esprit qui est en toi, et je leur en donnerai, afin qu’ils soutiennent avec toi le fardeau de ce peuple, et que tu ne sois point trop chargé en le portant seul.

18 Pastaj do t’i thuash popullit: Shenjtërohuni për nesër, dhe do të hani mish, sepse keni qarë në veshët e Zotit, duke thënë: “Kush do të na japë mish për të ngrënë? Ishim kaq mirë në Egjipt!”. Prandaj Zoti do t’ju japë mish dhe ju do ta hani.

Tu diras aussi au peuple: Purifiez-vous, vous mangerez demain de la chair; car je vous ai entendu dire: Qui nous donnera de la viande à manger? Nous étions bien dans l’Egypte. Le Seigneur vous donnera donc de la chair, afin que vous en mangiez,

19 Dhe do ta hani jo për një ditë, jo për dy ditë, jo për pesë ditë, jo për dhjetë ditë, jo për njëzet ditë,

non un seul jour, ni deux jours, ni cinq, ni dix, ni vingt,

20 por për një muaj të tërë, deri sa t’ju dalë nga hunda dhe t’ju shkaktojë neveri, sepse keni hedhur poshtë Zotin dhe keni qarë para tij, duke thënë: “Pse vallë dolëm nga Egjipti?””.

mais pendant un mois entier, jusqu’à ce qu’elle vous sorte par les narines, et qu’elle vous fasse soulever le cœur; parce que vous avez rejeté le Seigneur qui est au milieu de vous, et que vous avez pleuré devant lui, en disant: Pourquoi sommes-nous sortis d’Egypte?

21 Atëherë Moisiu tha: “Ky popull, në mes të të cilit ndodhem, ka gjashtëqind mijë të rritur, dhe ti ke thënë: “Unë do t’u jap mish dhe ata do të hanë mish një muaj të tërë!”.

Moïse lui dit: Il y a six cent mille hommes de pied dans ce peuple, et vous dites: Je leur donnerai de la viande à manger pendant tout un mois!

22 Mos duhen therur kope të tëra bagëtish të trasha dhe të imta që të kenë mjaft mish? Apo duhet mbledhur për ta gjithë peshku i detit që ta kenë një sasi të mjaftueshme?”.

Ferez-vous égorger une multitude de brebis ou de bœufs, afin qu’elle puisse suffire à leur nourriture? ou rassemblerez-vous tous les poissons de la mer afin de les rassasier?

23 Zoti iu përgjegj Moisiut: “Krahu i Zotit është shkurtuar ndofta? Tani do të shikosh në se fjala ime do të shkojë në vend apo jo”.

Le Seigneur lui répondit: La main du Seigneur est-elle impuissante? Tu vas voir présentement si l’effet suivra ma parole.

24 Pastaj Moisiu doli dhe i njoftoi popullit fjalët e Zotit; mblodhi pastaj shtatëdhjetë njerëz pleq të popullit dhe i vendosi rreth e qark çadrës së mbledhjes.

Moïse, étant donc venu vers le peuple, lui rapporta les paroles du Seigneur; et ayant rassemblé soixante-dix hommes parmi les anciens d’Israël, il les plaça près du tabernacle.

25 Atëherë Zoti zbriti në renë dhe i foli atij, mori nga Fryma që qëndronte mbi të dhe e çoi mbi të shtatëdhjetë pleqtë; por kur Fryma u vu mbi ta, ata bënë profeci, me gjithë se më vonë nuk bënë më.

Alors le Seigneur étant descendu dans la nuée, parla à Moïse, prit de l’esprit qui était en lui, et le donna à ces soixante-dix hommes. L’Esprit s’étant donc reposé sur eux, ils commencèrent à prophétiser, et continuèrent toujours depuis.

26 Por dy njerëz, njëri quhej Eldad dhe tjetri Medad, kishin mbetur në kamp; dhe Fryma u vu edhe mbi ta; këta ishin ndër të regjistruarit, por nuk kishin dalë për të shkuar në çadër; megjithatë bënë profeci në kamp.

Or deux de ces hommes, dont l’un se nommait Eldad, et l’autre Médad, étant demeurés dans le camp, l’esprit se reposa sur eux; car ils étaient aussi parmi les inscrits, mais ils n’étaient point sortis pour aller au tabernacle.

27 Një djalë shkoi me vrap t’ia referojë këtë gjë Moisiut dhe i tha: “Eldadi dhe Medadi po bëjnë profeci në kamp”.

Et tandis qu’ils prophétisaient dans le camp, un jeune homme courut à Moïse, et lui dit: Eldad et Médad prophétisent dans le camp.

28 Atëherë Jozueu, bir i Nunit dhe shërbëtor i Moisiut, një nga të rinjtë e tij, filloi të thotë: “Moisi, imzot, bëji që të heqin dorë!”.

Aussitôt Josué, fils de Nun, qui excellait entre tous les serviteurs de Moïse, lui dit: Moïse, mon seigneur, empêchez-les.

29 Por Moisiu iu përgjegj: “Ndofta je xheloz për mua? Ah, le të ishin të gjithë profetë në popullin e Zotit dhe dhëntë Zoti që Fryma e tij të vihet mbi ta!”.

Mais Moïse lui répondit: Pourquoi es-tu jaloux à mon sujet? Plût à Dieu que tout le peuple prophétisât, et que le Seigneur répandît son esprit sur eux!

30 Pastaj Moisiu u kthye në kamp bashkë me pleqtë e Izraelit.

Après cela Moïse revint au camp avec les anciens d’Israël.

31 Atëherë u ngrit një erë me urdhër të Zotit dhe solli shkurta nga ana e detit, dhe i la të binin pranë kampit, një ditë ecjeje nga një anë dhe një ditë ecjeje nga ana tjetër rreth e qark kampit, me

En même temps un vent soulevé par le Seigneur, saisissant des cailles au-delà de la mer, les amena, et les fit tomber dans le camp et autour du camp, en un espace aussi grand qu’est le chemin que l’on peut faire en un jour; et elles volaient en l’air, n’étant élevées au-dessus de la terre que de deux coudées.

32 Populli mbeti në këmbë gjithë atë ditë, tërë natën dhe tërë ditën vijuese, dhe mblodhi shkurtat. (Ai që mblodhi më pak pati dhjetë homer); dhe i shtrinë rreth e qark kampit.

Le peuple, se levant donc, amassa durant tout ce jour, et la nuit suivante, et le lendemain, une si grande quantité de cailles, que ceux qui en avaient le moins en avaient dix mesures, et ils les firent sécher tout autour du camp.

33 Kishin akoma mishin ndër dhëmbë dhe nuk e kishin përtypur akoma, kur zemërimi i Zotit kundër popullit u ndez dhe ai e goditi popullin me një plagë shumë të rëndë.

Ils avaient encore de la chair entre les dents, et ils n’avaient pas achevé de manger cette viande, que la fureur du Seigneur s’alluma contre le peuple, et le frappa d’une très grande plaie.

34 Kështu ky vend u quajt Kibroth-Hataavah sepse aty u varrosën njerëzit që ishin dhënë pas epsheve.

C’est pourquoi ce lieu fut appelé les Sépulcres de concupiscence, parce qu’ils ensevelirent le peuple qui avait désiré de la chair. Et étant sortis des Sépulcres de concupiscence, ils vinrent à Haséroth, où ils demeurèrent.

35 Nga Kibroth-Hataavau populli u nis për në Haltseroth dhe u ndal në këtë vend.