< Nehemia 5 >

1 Ndërkaq u ngrit një ankesë e madhe prej popullit dhe bashkëshorteve të tyre kundër Judejve, vëllezërve të tyre.
Alors il s’éleva un grand cri du peuple et de leurs femmes contre les Juifs leurs frères.
2 Disa thonin: “Ne, bijtë tanë dhe bijat tona jemi shumë; prandaj të gjejmë grurë që të mund të hamë dhe të jetojmë!”.
Et il y en avait qui disaient: Nous avons trop de fils et de filles; vendons-les, et achetons-en du blé pour nous nourrir et pour vivre.
3 Të tjerë thonin: “Kemi hipotekuar arat tona, vreshtat tona dhe shtëpitë tona për të blerë grurë gjatë zisë!”.
D’autres disaient: Engageons nos champs, nos vignes et nos maisons, afin d’en avoir du blé pour la faim.
4 Disa të tjerë akoma thonin: “Kemi marrë para hua për të paguar haraçin e mbretit mbi arat tona dhe vreshtat tona.
D’autres disaient encore: Empruntons de l’argent pour payer les tributs du roi, et abandonnons nos champs et nos vignes.
5 Ndonëse mishi ynë është si mishi i vëllezërve tanë dhe bijtë tanë janë si bijtë e tyre, në realitet jemi të detyruar t’i kthejmë në skllevër bijtë tanë dhe bijat tona; disa nga bijat tona janë katandisur që tani në skllavëri dhe nuk kemi asnjë mundësi t’i shpengojmë, sepse arat tona dhe vreshtat tona janë në dorë të të tjerëve”.
Notre chair est comme la chair de nos frères, et nos fils sont comme leurs fils; et voici que nous devons réduire en servitude nos fils et nos filles, et nous n’avons rien pour racheter celles de nos filles qui sont esclaves. Nos champs et nos vignes sont possédés par des étrangers.
6 Kur dëgjova ankimet e tyre dhe këto fjalë, u indinjova shumë.
Lorsque je les entendis se plaindre de la sorte, j’entrai dans une grande colère.
7 Mbasi u mendova mirë për këtë gjë, qortova parinë dhe gjyqtarët dhe u thashë atyre: “Secili prej jush kërkon një kamatë prej fajdexhiu nga vëllai i vet”. Kështu mblodha kundër tyre një asamble të madhe
Je réfléchis en moi-même au fond de mon cœur, et je réprimandai les grands et les magistrats, et je leur dis: Exigez-vous donc de vos frères l’usure? Et je réunis contre eux une grande assemblée,
8 dhe u thashë: “Simbas mundësive tona ne kemi shpenguar vëllezërit tanë Judej që u ishin shitur kombeve; por tani a do t’i shisnit vëllezërit tuaj, apo duhet që ata të na shiten neve?”. Atëherë ata heshtën me qenë se nuk gjenin fjalë për të thënë.
et je leur dis: Nous, comme vous le savez, nous avons racheté, autant que nous l’avons pu, les Juifs nos frères qui avaient été vendus aux nations; et vous, vous vendrez vos frères, et il faudra que nous les rachetions? Et ils se turent et ne surent que répondre.
9 Dhe unë shtova: “Ajo që po bëni nuk është e mirë. A nuk duhet përkundrazi të ecni duke pasur frikë nga Perëndia ynë për të shmangur dëmin nga kombet që i kemi armiq?
Je leur dis ensuite: Ce que vous faites n’est pas bien; pourquoi ne marchez-vous pas dans la crainte de notre Dieu, pour ne pas nous exposer aux reproches des peuples nos ennemis?
10 Edhe unë, vëllezërit e mi dhe shërbëtorët e mi u kemi dhënë hua para dhe grurë. Ju lutem, të mos kërkojmë më kamatë për këtë!
Moi aussi, mes frères et mes serviteurs, nous avons prêté à plusieurs de l’argent et du blé; accordons-nous tous à ne leur rien redemander, et à leur abandonner ce qu’ils nous doivent.
11 Ua ktheni që sot arat e tyre, vreshtat e tyre, ullishtat e tyre dhe shtëpitë e tyre, dhe të njëqindtën pjesë të parave, të grurit, të verës dhe të vajit që u keni kërkuar”.
Rendez-leur aujourd’hui leurs champs et leurs vignes, leurs oliviers et leurs maisons. Payez même pour eux le centième de l’argent, du blé, du vin et de l’huile, que vous avez coutume d’exiger d’eux.
12 Ata u përgjigjën: “Do t’i kthejmë dhe nuk do të kërkojmë më asgjë prej tyre; do të veprojmë ashtu si thua ti”. Atëherë thirra priftërinjtë dhe i vura të betohen përpara atyre se do të vepronin sipas këtij premtimi.
Et ils dirent: Nous les rendrons et nous ne leur demanderons rien, et nous ferons ce que vous nous avez dit. Alors j’appelai les prêtres, et je leur fis promettre avec serment qu’ils agiraient comme j’avais dit.
13 Shkunda pastaj palën e rrobave të mia dhe thashë: “Kështu Perëndia ta shkundë nga shtëpia e tij dhe nga pasuria e tij cilindo që nuk do ta mbajë këtë premtim! Kështu të shkundet dhe të zbrazet ai nga të gjitha!”. Atëherë tërë asambleja tha: “Amen!”, dhe lavdëruan Zotin. Populli veproi sipas atij premtimi.
Après cela, je secouai les plis de ma tunique, et je dis: Que Dieu secoue ainsi hors de sa maison et de ses biens tout homme qui n’accomplira pas ce que j’ai dit; qu’il soit ainsi secoué et réduit à l’indigence. Tout le peuple répondit: Amen, et ils louèrent Dieu. Le peuple fit donc ce qui avait été proposé.
14 Përveç kësaj qysh prej ditës që u caktova të jem qeveritar i tyre në vendin e Judës, nga viti i njëzetë deri në vitin e tridhjetedytë të mbretit Artakserks, gjatë dymbëdhjetë vjetëve, unë dhe vëllezërit
Depuis le jour où le roi m’avait commandé d’être gouverneur dans le pays de Juda, c’est-à-dire depuis la vingtième année du règne d’Artaxerxès jusqu’à la trente-deuxième, pendant douze ans, nous n’avons rien pris, mes frères ni moi, des revenus qui étaient dus aux gouverneurs.
15 Ndërsa qeveritarët e mëparshëm që më kishin paraprirë e kishin rënduar popullin duke marrë bukë dhe verë, dhe përveç kësaj dyzet sikla argjendi. Madje edhe shërbëtorët e tyre silleshin si zotër me popullin, por unë nuk veprova kështu, sepse kisha frikë nga Perëndia.
Avant moi les premiers gouverneurs avaient accablé le peuple, en recevant de lui du pain et du vin et de l’argent, quarante sicles par jour; et leurs officiers le surchargeaient encore. Mais pour moi je ne l’ai pas fait, par crainte de Dieu.
16 Përkundrazi i hyra me të madhe punës së riparimit të këtyre mureve dhe nuk kemi bërë asnjë blerje toke; përveç kësaj tërë shërbëtorët e mi u mblodhën atje për të punuar.
Bien plus, j’ai travaillé aux réparations des murs et je n’ai acheté aucun champ, et mes serviteurs étaient tous ensemble au travail.
17 Kisha gjithashtu në mencën time njëqind e pesëdhjetë Judej dhe zyrtarë, përveç atyre që vinin nga kombet fqinje.
En outre, les Juifs et les magistrats, au nombre de cent cinquante, et ceux qui venaient à nous des peuples d’alentour, mangeaient à ma table.
18 Çdo ditë përgatitej një ka dhe gjashtë krerë të zgjedhur që merreshin nga kopeja; për mua gatuheshin edhe zogj, dhe çdo dhjetë ditë bëhej furnizimi me lloj lloj vere me shumicë; por me gjithë këtë, nuk e kam kërkuar kurë kuotën e qeveritarit, sepse mbi këtë popull rëndonte tashmë shërbimi.
On m’apprêtait tous les jours un bœuf et six moutons choisis, sans compter les volailles. De dix en dix jours je distribuais différents vins et beaucoup d’autres choses. Et pourtant je n’ai pas réclamé les revenus du gouverneur; car le peuple était très appauvri.
19 Më kujto, o Perëndia im, për tërë të mirat që i kam bërë këtij populli.
Souvenez-vous favorablement de moi, mon Dieu, selon tout ce que j’ai fait à ce peuple.

< Nehemia 5 >