Mateu 8
1 Tani kur Jezusi zbriti nga mali, turma të mëdha e ndiqnin.
Pea kuo ʻalu hifo ʻa Sisu mei he moʻunga, pea muimui ʻiate ia ʻae kakai tokolahi.
2 Dhe ja, një lebroz erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, po të duash, ti mund të më shërosh”.
Pea ʻiloange, kuo haʻu ʻae tangata kilia ʻo hū kiate ia, ʻo pehē, “ʻEiki, kapau ko ho finangalo, ʻoku ke faʻa fakamaʻa au.”
3 Jezusi e shtriu dorën, e preku dhe i tha: “Po, unë dua, shërohu”. Dhe në atë çast u shërua nga lebra e tij.
Pea mafao atu ʻe Sisu ʻa hono nima, ʻo ala kiate ia, ʻo pehē, “Ko hoku loto ia; ke ke maʻa koe.” Pea fakamaʻa leva hono kilia.
4 Atëherë Jezusi i tha: “Ruhu se ia tregon kujt; por shko, paraqitu te prifti, bëj flijimin që ka urdhëruar Moisiu, me qëllim që kjo të jetë dëshmi për ta”.
Pea pehē ʻe Sisu kiate ia, “Vakai ke ʻoua naʻa ke tala ia ki ha tokotaha; ka ke ʻalu, ʻo fakahā koe ki he taulaʻeiki, mo ʻoatu ʻae meʻaʻofa naʻe fekau ʻe Mōsese, ko e fakamoʻoni kiate kinautolu.”
5 Kur Jezusi hyri në Kapernaum i erdhi një centurion duke iu lutur,
Pea kuo hoko ʻa Sisu ki Kapaneume, naʻe haʻu kiate ia ha ʻeikitau, ʻo kole kiate ia,
6 dhe duke thënë: “O Zot, shërbëtori im rri shtrirë në shtëpi i paralizuar dhe po vuan shumë”.
ʻO ne pehē, “ʻEiki, ʻoku tokoto ʻeku tamaioʻeiki ʻi ʻapi ʻoku mahaki ʻi he mahaki tete, pea mamahi lahi.”
7 Dhe Jezusi i tha: “Do të vij dhe do ta shëroj”.
Pea pehēange ʻe Sisu kiate ia, “Te u ʻalu atu ʻo fakamoʻui ia.”
8 Centurioni duke u përgjigjur i tha: “Zot, unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën strehën time; por thuaj vetëm një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.
Pea lea ʻae ʻeikitau, ʻo pehēange, “ʻEiki, ʻoku ʻikai taau mo au ke ke hū ki hoku fale: kae fai pe haʻo lea, pea ʻe moʻui ai ʻeku tamaioʻeiki.
9 Sepse unë jam një njeri nën urdhërin e të tjerëve, dhe i kam ushtarët nën vete; dhe, po t’i them dikujt: “Shko”, ai shkon; dhe po t’i them një tjetri: “Eja”, ai vjen; dhe po t’i them shërbëtorit tim: “Bëje këtë”, ai e bën”.
He ko e tangata puleʻia au, ka ʻoku ai ʻae kautau ʻoku ou puleʻi: pea ʻoku ou pehē ki ha taha, ‘ʻAlu,’ pea ʻalu ia; pea ki ha taha, ‘Haʻu,’ pea haʻu ia; pea ki heʻeku tamaioʻeiki, ‘Fai eni,’ pea ʻoku ne fai ia.”
10 Dhe Jezusi, kur i dëgjoi këto gjëra, u mrekullua dhe u tha atyre që e ndiqnin: “Në të vërtetë po ju them, se askund në Izrael nuk e gjeta një besim aq të madh.
Pea kuo fanongo ʻa Sisu, pea ofo ia, ʻo ne pehē kiate kinautolu naʻe muimui mai, “ʻOku ou tala moʻoni atu kiate kimoutolu, naʻa mo ʻIsileli, ʻoku ʻikai te u ʻilo ai ha tui ʻe pehē ni hono lahi.
11 Unë po ju them se shumë do të vijnë nga lindja dhe nga perëndimi dhe do të ulen në tryezë me Abrahamin, me Isaakun dhe me Jakobin, në mbretërinë e qiejve,
Pea ʻoku ou tala ʻatu kiate kimoutolu, ʻE haʻu ʻae tokolahi mei he potu hahake mo e potu lulunga, ʻonau nonofo mo ʻEpalahame, mo ʻAisake, mo Sēkope, ʻi he puleʻanga ʻoe langi.
12 por bijtë e mbretërisë do të flaken në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllimi dhëmbëve”.
Ka ko e fānau ʻoe puleʻanga ʻe kapusi kituaʻā ki he fakapoʻuli: pea ʻe ʻi ai ʻae tangi mo e fengaiʻitaki ʻoe nifo.”
13 Dhe Jezusi i tha centurionit: “Shko dhe u bëftë ashtu si besove!”. Dhe shërbëtori i tij u shërua që në atë çast.
Pea talaange ʻe Sisu ki he ʻeikitau, “Ke ke ʻalu, pea ʻe fai kiate koe, ʻo hangē ko hoʻo tui.” Pea naʻe moʻui ʻene tamaioʻeiki ʻi he feituʻulaʻā ko ia.
14 Pastaj Jezusi hyri në shtëpinë e Pjetrit dhe pa që e vjehrra ishte në shtrat me ethe.
Pea kuo hū ʻa Sisu ki he fale ʻo Pita, pea mamata ia ki he faʻē ʻa hono uaifi ʻoku tokoto ia, ʻi he mahaki ko e mofi.
15 Dhe ai ia preku dorën dhe ethet e lanë; dhe ajo u ngrit dhe nisi t’u shërbejë.
Pea naʻa ne ala ki hono nima, pea mahuʻi ʻiate ia ʻae mofi: pea tuʻu hake ia, ʻo ne tauhi ʻakinautolu.
16 Dhe kur u ngrys, i sollën shumë të pushtuar nga demonë; dhe ai, me fjalë, i dëboi frymërat dhe i shëroi të gjithë të sëmurët,
Pea kuo efiafi, naʻa nau ʻomi kiate ia ʻae tokolahi kuo ʻulusino ai ʻae kau tēvolo: pea ne kapusi ʻae kau laumālie ʻaki ʻa [ʻene lea, ]ʻo ne fakamoʻui ʻakinautolu kotoa pē naʻe mahaki:
17 që kështu të përmbushej fjala e profetit Isaia kur tha: “Ai i mori lëngatat tona dhe i mbarti sëmundjet tona”.
Koeʻuhi ke fakamoʻoni ʻaia naʻe lea ʻaki ʻe he palōfita ko ʻIsaia, ʻo pehē, “Ko ia ia ne toʻo ʻetau ngaahi vaivai, ʻo ne fua [ʻetau ]ngaahi mamahi.”
18 Tani Jezusi, duke parë rreth tij turma të mëdha, urdhëroi që të kalonin në bregun tjetër.
Pea ʻi he mamata ʻa Sisu kuo tokolahi ʻae kakai ʻoku foliaki ʻiate ia, ne ne fekau ke ʻalu ki he kauvai ʻe taha.
19 Atëherë një skrib iu afrua dhe i tha: “Mësues, unë do të ndjek kudo që të shkosh”.
Pea naʻe haʻu ʻae tangata tohi ʻe tokotaha, ʻo ne pehē kiate ia, “ʻEiki, te u muimui ʻiate koe ʻi he potu kotoa pē te ke ʻalu ki ai.”
20 Dhe Jezusi i tha: “Dhelprat i kanë strofkat, dhe zogjtë e qiellit i kanë çerdhet, por Biri i njeriut nuk ka as ku të mbështetë kokën”.
Pea pehēange ʻe Sisu kiate ia, “ʻOku maʻu ʻe he fanga fokisi ʻae tafu, mo e fanga manu ʻoe ʻatā ʻae moheʻanga; ka ʻoku ʻikai maʻu ʻe he Foha ʻoe tangata ha potu ke tokoto ai hono ʻulu.”
21 Pastaj një tjetër nga dishepujt e tij i tha: “O Zot, më jep më parë leje të shkoj të varros atin tim”.
Pea pehē ʻene ākonga ʻe taha kiate ia, “ʻEiki, tuku au ke u tomuʻa ʻalu ʻo tanu ʻeku tamai.
22 Por Jezusi i tha: Më ndiq, dhe lëri të vdekurit të varrosin të vdekurit e vet”.
Ka naʻe talaange ʻe Sisu kiate ia, “Muimui ʻiate au; pea tuku ke tanu ʻe he mate honau mate.”
23 Dhe mbasi ai hipi në barkë, dishepujt e tij e ndiqnin.
Pea kuo heka vaka ia, kae muimui ʻene kau ākonga ʻiate ia.
24 Dhe ja, që u ngrit në det një stuhi aq e madhe, sa valët po e mbulonin barkën, por ai flinte.
Pea vakai, naʻe tō ʻae taufa lahi ʻi he tahi, pea fakapūlou ʻaki ʻae vaka ʻae ngaahi peau: ka naʻe mohe ia.
25 Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe e zgjuan duke i thënë: “O Zot, na shpëto, ne po mbarojmë!”
Pea haʻu ʻene kau ākonga, ʻo fafangu ia, mo nau pehē, “ʻEiki, fakamoʻui ʻakimautolu; kuo tau mate!”
26 Por ai u tha atyre: “Pse keni frikë, o njerëz besimpakë?”. Dhe, pasi u ngrit, qortoi erërat dhe detin, dhe u bë bunacë e madhe.
Pea pehēange ʻe ia kiate kinautolu, “Ko e hā ʻoku mou manavahē ai, ʻakimoutolu ʻoku siʻi hoʻomou tui?” Pea toki tuʻu hake ia, ʻo lolomi ʻae matangi mo e tahi; pea naʻe tofukī [leva].
27 Atëherë njërëzit u mrekulluan dhe thoshnin: “Kush është ky, të cilit po i binden deti dhe erërat?”.
Ka naʻe ofo ai ʻae kau tangata, ʻo[nau ]pehē, “Ko e tangata hā eni, koeʻuhi ʻoku talangofua kiate ia ʻae matangi mo e tahi!”
28 Dhe kur arriti në bregun tjetër, në krahinën e Gergesenasve, i dolën para dy të demonizuar, që kishin dalë nga varret, dhe ishin aq të tërbuar sa që askush nuk mund të kalonte në atë udhë.
Pea kuo hoko ia ki he kauvai ʻe taha, ki he fonua ʻoe Kekesini, naʻe fakafetaulaki kiate ia ʻae toko ua naʻe ʻulusino ai ʻae kau tēvolo, ko ʻena omi mei he ngaahi faʻitoka, kuo lili ʻaupito ʻaupito, ko ia naʻe ʻikai faʻa ʻalu ai ha taha ʻo ofi ki he hala ko ia.
29 Dhe ja, ata filluan të bërtasin duke thënë: “Ç’është mes nesh dhe ty, Jezus, Biri i Perëndisë? Mos ke ardhur këtu të na mundosh para kohe?”.
Pea ʻiloange, kuo na kalanga, ʻo pehē, “Ko e hā ʻakimaua kiate koe, ʻe Sisu, ko e ʻAlo ʻoe ʻOtua? He kuo ke haʻu ki heni ke tomuʻa tautea ʻakimaua ʻi he teʻeki ai hoko ʻae kuonga?”
30 Jo larg tyre një tufë e madhe derrash po kulloste.
Pea naʻe ʻi he mamaʻo atu ʻiate kinautolu ʻae fanga puaka lahi naʻe fafanga.
31 Dhe demonët iu lutën duke i thënë: “Në qoftë se na dëbon, na lejo të shkojmë në atë tufë derrash”.
Pea kole ʻae kau tēvolo kiate ia, ʻo pehē, “Kapau ʻoku ke kapusi ʻakimautolu kituʻa, tuku ke mau hū ki he fanga puaka.”
32 Dhe ai u tha atyre: “Shkoni!”. Kështu ata, pasi dolën, hynë në atë tufë derrash; dhe ja, gjithë ajo tufë u hodh nga gremina në det, dhe u mbyt në ujë.
Pea talaange ʻe ia kiate kinautolu, “ʻAlu.” Pea kuo nau haʻu kituʻa, mo nau hū ki he fanga puaka: pea ʻiloange, kuo feleleʻi ʻo ʻoho ʻae fanga puaka kotoa pē ʻi he potu tahifohifo ki tahi, pea ʻauha ai ʻi he vai.
33 Dhe ata që i kullotnin ikën dhe, kur shkuan në qytet, i treguan të gjitha këto gjëra, duke përfshirë ngjarjen e të demonizuarve.
Pea feholaki ʻakinautolu naʻe tauhi ia, ʻo ʻalu ki he kolo, pea fakahā ʻae meʻa kotoa pē, mo ia kuo hoko kiate kinaua naʻe ʻulusino ai ʻae kau tēvolo.
34 Dhe ja, gjithë qyteti i doli para Jezusit; dhe, kur e panë, iu lutën që të largohej prej vendit të tyre.
Pea vakai, naʻe haʻu kituʻa ʻae kolo kotoa pē ke nau fakafetaulaki kia Sisu: pea kuo nau mamata ki ai, naʻa nau kole [kiate ia ]ke ne ʻalu mei honau fonua.
