Mateu 8
1 Tani kur Jezusi zbriti nga mali, turma të mëdha e ndiqnin.
യദാ സ പർവ്വതാദ് അവാരോഹത് തദാ ബഹവോ മാനവാസ്തത്പശ്ചാദ് വവ്രജുഃ|
2 Dhe ja, një lebroz erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, po të duash, ti mund të më shërosh”.
ഏകഃ കുഷ്ഠവാൻ ആഗത്യ തം പ്രണമ്യ ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, യദി ഭവാൻ സംമന്യതേ, തർഹി മാം നിരാമയം കർത്തും ശക്നോതി|
3 Jezusi e shtriu dorën, e preku dhe i tha: “Po, unë dua, shërohu”. Dhe në atë çast u shërua nga lebra e tij.
തതോ യീശുഃ കരം പ്രസാര്യ്യ തസ്യാങ്ഗം സ്പൃശൻ വ്യാജഹാര, സമ്മന്യേഽഹം ത്വം നിരാമയോ ഭവ; തേന സ തത്ക്ഷണാത് കുഷ്ഠേനാമോചി|
4 Atëherë Jezusi i tha: “Ruhu se ia tregon kujt; por shko, paraqitu te prifti, bëj flijimin që ka urdhëruar Moisiu, me qëllim që kjo të jetë dëshmi për ta”.
തതോ യീശുസ്തം ജഗാദ, അവധേഹി കഥാമേതാം കശ്ചിദപി മാ ബ്രൂഹി, കിന്തു യാജകസ്യ സന്നിധിം ഗത്വാ സ്വാത്മാനം ദർശയ മനുജേഭ്യോ നിജനിരാമയത്വം പ്രമാണയിതും മൂസാനിരൂപിതം ദ്രവ്യമ് ഉത്സൃജ ച|
5 Kur Jezusi hyri në Kapernaum i erdhi një centurion duke iu lutur,
തദനന്തരം യീശുനാ കഫർനാഹൂമ്നാമനി നഗരേ പ്രവിഷ്ടേ കശ്ചിത് ശതസേനാപതിസ്തത്സമീപമ് ആഗത്യ വിനീയ ബഭാഷേ,
6 dhe duke thënë: “O Zot, shërbëtori im rri shtrirë në shtëpi i paralizuar dhe po vuan shumë”.
ഹേ പ്രഭോ, മദീയ ഏകോ ദാസഃ പക്ഷാഘാതവ്യാധിനാ ഭൃശം വ്യഥിതഃ, സതു ശയനീയ ആസ്തേ|
7 Dhe Jezusi i tha: “Do të vij dhe do ta shëroj”.
തദാനീം യീശുസ്തസ്മൈ കഥിതവാൻ, അഹം ഗത്വാ തം നിരാമയം കരിഷ്യാമി|
8 Centurioni duke u përgjigjur i tha: “Zot, unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën strehën time; por thuaj vetëm një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.
തതഃ സ ശതസേനാപതിഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ പ്രഭോ, ഭവാൻ യത് മമ ഗേഹമധ്യം യാതി തദ്യോഗ്യഭാജനം നാഹമസ്മി; വാങ്മാത്രമ് ആദിശതു, തേനൈവ മമ ദാസോ നിരാമയോ ഭവിഷ്യതി|
9 Sepse unë jam një njeri nën urdhërin e të tjerëve, dhe i kam ushtarët nën vete; dhe, po t’i them dikujt: “Shko”, ai shkon; dhe po t’i them një tjetri: “Eja”, ai vjen; dhe po t’i them shërbëtorit tim: “Bëje këtë”, ai e bën”.
യതോ മയി പരനിധ്നേഽപി മമ നിദേശവശ്യാഃ കതി കതി സേനാഃ സന്തി, തത ഏകസ്മിൻ യാഹീത്യുക്തേ സ യാതി, തദന്യസ്മിൻ ഏഹീത്യുക്തേ സ ആയാതി, തഥാ മമ നിജദാസേ കർമ്മൈതത് കുർവ്വിത്യുക്തേ സ തത് കരോതി|
10 Dhe Jezusi, kur i dëgjoi këto gjëra, u mrekullua dhe u tha atyre që e ndiqnin: “Në të vërtetë po ju them, se askund në Izrael nuk e gjeta një besim aq të madh.
തദാനീം യീശുസ്തസ്യൈതത് വചോ നിശമ്യ വിസ്മയാപന്നോഽഭൂത്; നിജപശ്ചാദ്ഗാമിനോ മാനവാൻ അവോച്ച, യുഷ്മാൻ തഥ്യം വച്മി, ഇസ്രായേലീയലോകാനാം മധ്യേഽപി നൈതാദൃശോ വിശ്വാസോ മയാ പ്രാപ്തഃ|
11 Unë po ju them se shumë do të vijnë nga lindja dhe nga perëndimi dhe do të ulen në tryezë me Abrahamin, me Isaakun dhe me Jakobin, në mbretërinë e qiejve,
അന്യച്ചാഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, ബഹവഃ പൂർവ്വസ്യാഃ പശ്ചിമായാശ്ച ദിശ ആഗത്യ ഇബ്രാഹീമാ ഇസ്ഹാകാ യാകൂബാ ച സാകമ് മിലിത്വാ സമുപവേക്ഷ്യന്തി;
12 por bijtë e mbretërisë do të flaken në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllimi dhëmbëve”.
കിന്തു യത്ര സ്ഥാനേ രോദനദന്തഘർഷണേ ഭവതസ്തസ്മിൻ ബഹിർഭൂതതമിസ്രേ രാജ്യസ്യ സന്താനാ നിക്ഷേസ്യന്തേ|
13 Dhe Jezusi i tha centurionit: “Shko dhe u bëftë ashtu si besove!”. Dhe shërbëtori i tij u shërua që në atë çast.
തതഃ പരം യീശുസ്തം ശതസേനാപതിം ജഗാദ, യാഹി, തവ പ്രതീത്യനുസാരതോ മങ്ഗലം ഭൂയാത്; തദാ തസ്മിന്നേവ ദണ്ഡേ തദീയദാസോ നിരാമയോ ബഭൂവ|
14 Pastaj Jezusi hyri në shtëpinë e Pjetrit dhe pa që e vjehrra ishte në shtrat me ethe.
അനന്തരം യീശുഃ പിതരസ്യ ഗേഹമുപസ്ഥായ ജ്വരേണ പീഡിതാം ശയനീയസ്ഥിതാം തസ്യ ശ്വശ്രൂം വീക്ഷാഞ്ചക്രേ|
15 Dhe ai ia preku dorën dhe ethet e lanë; dhe ajo u ngrit dhe nisi t’u shërbejë.
തതസ്തേന തസ്യാഃ കരസ്യ സ്പൃഷ്ടതവാത് ജ്വരസ്താം തത്യാജ, തദാ സാ സമുത്ഥായ താൻ സിഷേവേ|
16 Dhe kur u ngrys, i sollën shumë të pushtuar nga demonë; dhe ai, me fjalë, i dëboi frymërat dhe i shëroi të gjithë të sëmurët,
അനന്തരം സന്ധ്യായാം സത്യാം ബഹുശോ ഭൂതഗ്രസ്തമനുജാൻ തസ്യ സമീപമ് ആനിന്യുഃ സ ച വാക്യേന ഭൂതാൻ ത്യാജയാമാസ, സർവ്വപ്രകാരപീഡിതജനാംശ്ച നിരാമയാൻ ചകാര;
17 që kështu të përmbushej fjala e profetit Isaia kur tha: “Ai i mori lëngatat tona dhe i mbarti sëmundjet tona”.
തസ്മാത്, സർവ്വാ ദുർബ്ബലതാസ്മാകം തേനൈവ പരിധാരിതാ| അസ്മാകം സകലം വ്യാധിം സഏവ സംഗൃഹീതവാൻ| യദേതദ്വചനം യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനോക്തമാസീത്, തത്തദാ സഫലമഭവത്|
18 Tani Jezusi, duke parë rreth tij turma të mëdha, urdhëroi që të kalonin në bregun tjetër.
അനന്തരം യീശുശ്ചതുർദിക്ഷു ജനനിവഹം വിലോക്യ തടിന്യാഃ പാരം യാതും ശിഷ്യാൻ ആദിദേശ|
19 Atëherë një skrib iu afrua dhe i tha: “Mësues, unë do të ndjek kudo që të shkosh”.
തദാനീമ് ഏക ഉപാധ്യായ ആഗത്യ കഥിതവാൻ, ഹേ ഗുരോ, ഭവാൻ യത്ര യാസ്യതി തത്രാഹമപി ഭവതഃ പശ്ചാദ് യാസ്യാമി|
20 Dhe Jezusi i tha: “Dhelprat i kanë strofkat, dhe zogjtë e qiellit i kanë çerdhet, por Biri i njeriut nuk ka as ku të mbështetë kokën”.
തതോ യീശു ർജഗാദ, ക്രോഷ്ടുഃ സ്ഥാതും സ്ഥാനം വിദ്യതേ, വിഹായസോ വിഹങ്ഗമാനാം നീഡാനി ച സന്തി; കിന്തു മനുഷ്യപുത്രസ്യ ശിരഃ സ്ഥാപയിതും സ്ഥാനം ന വിദ്യതേ|
21 Pastaj një tjetër nga dishepujt e tij i tha: “O Zot, më jep më parë leje të shkoj të varros atin tim”.
അനന്തരമ് അപര ഏകഃ ശിഷ്യസ്തം ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, പ്രഥമതോ മമ പിതരം ശ്മശാനേ നിധാതും ഗമനാർഥം മാമ് അനുമന്യസ്വ|
22 Por Jezusi i tha: Më ndiq, dhe lëri të vdekurit të varrosin të vdekurit e vet”.
തതോ യീശുരുക്തവാൻ മൃതാ മൃതാൻ ശ്മശാനേ നിദധതു, ത്വം മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|
23 Dhe mbasi ai hipi në barkë, dishepujt e tij e ndiqnin.
അനന്തരം തസ്മിൻ നാവമാരൂഢേ തസ്യ ശിഷ്യാസ്തത്പശ്ചാത് ജഗ്മുഃ|
24 Dhe ja, që u ngrit në det një stuhi aq e madhe, sa valët po e mbulonin barkën, por ai flinte.
പശ്ചാത് സാഗരസ്യ മധ്യം തേഷു ഗതേഷു താദൃശഃ പ്രബലോ ഝഞ്ഭ്ശനില ഉദതിഷ്ഠത്, യേന മഹാതരങ്ഗ ഉത്ഥായ തരണിം ഛാദിതവാൻ, കിന്തു സ നിദ്രിത ആസീത്|
25 Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe e zgjuan duke i thënë: “O Zot, na shpëto, ne po mbarojmë!”
തദാ ശിഷ്യാ ആഗത്യ തസ്യ നിദ്രാഭങ്ഗം കൃത്വാ കഥയാമാസുഃ, ഹേ പ്രഭോ, വയം മ്രിയാമഹേ, ഭവാൻ അസ്മാകം പ്രാണാൻ രക്ഷതു|
26 Por ai u tha atyre: “Pse keni frikë, o njerëz besimpakë?”. Dhe, pasi u ngrit, qortoi erërat dhe detin, dhe u bë bunacë e madhe.
തദാ സ താൻ ഉക്തവാൻ, ഹേ അൽപവിശ്വാസിനോ യൂയം കുതോ വിഭീഥ? തതഃ സ ഉത്ഥായ വാതം സാഗരഞ്ച തർജയാമാസ, തതോ നിർവ്വാതമഭവത്|
27 Atëherë njërëzit u mrekulluan dhe thoshnin: “Kush është ky, të cilit po i binden deti dhe erërat?”.
അപരം മനുജാ വിസ്മയം വിലോക്യ കഥയാമാസുഃ, അഹോ വാതസരിത്പതീ അസ്യ കിമാജ്ഞാഗ്രാഹിണൗ? കീദൃശോഽയം മാനവഃ|
28 Dhe kur arriti në bregun tjetër, në krahinën e Gergesenasve, i dolën para dy të demonizuar, që kishin dalë nga varret, dhe ishin aq të tërbuar sa që askush nuk mund të kalonte në atë udhë.
അനന്തരം സ പാരം ഗത്വാ ഗിദേരീയദേശമ് ഉപസ്ഥിതവാൻ; തദാ ദ്വൗ ഭൂതഗ്രസ്തമനുജൗ ശ്മശാനസ്ഥാനാദ് ബഹി ർഭൂത്വാ തം സാക്ഷാത് കൃതവന്തൗ, താവേതാദൃശൗ പ്രചണ്ഡാവാസ്താം യത് തേന സ്ഥാനേന കോപി യാതും നാശക്നോത്|
29 Dhe ja, ata filluan të bërtasin duke thënë: “Ç’është mes nesh dhe ty, Jezus, Biri i Perëndisë? Mos ke ardhur këtu të na mundosh para kohe?”.
താവുചൈഃ കഥയാമാസതുഃ, ഹേ ഈശ്വരസ്യ സൂനോ യീശോ, ത്വയാ സാകമ് ആവയോഃ കഃ സമ്ബന്ധഃ? നിരൂപിതകാലാത് പ്രാഗേവ കിമാവാഭ്യാം യാതനാം ദാതുമ് അത്രാഗതോസി?
30 Jo larg tyre një tufë e madhe derrash po kulloste.
തദാനീം താഭ്യാം കിഞ്ചിദ് ദൂരേ വരാഹാണാമ് ഏകോ മഹാവ്രജോഽചരത്|
31 Dhe demonët iu lutën duke i thënë: “Në qoftë se na dëbon, na lejo të shkojmë në atë tufë derrash”.
തതോ ഭൂതൗ തൗ തസ്യാന്തികേ വിനീയ കഥയാമാസതുഃ, യദ്യാവാം ത്യാജയസി, തർഹി വരാഹാണാം മധ്യേവ്രജമ് ആവാം പ്രേരയ|
32 Dhe ai u tha atyre: “Shkoni!”. Kështu ata, pasi dolën, hynë në atë tufë derrash; dhe ja, gjithë ajo tufë u hodh nga gremina në det, dhe u mbyt në ujë.
തദാ യീശുരവദത് യാതം, അനന്തരം തൗ യദാ മനുജൗ വിഹായ വരാഹാൻ ആശ്രിതവന്തൗ, തദാ തേ സർവ്വേ വരാഹാ ഉച്ചസ്ഥാനാത് മഹാജവേന ധാവന്തഃ സാഗരീയതോയേ മജ്ജന്തോ മമ്രുഃ|
33 Dhe ata që i kullotnin ikën dhe, kur shkuan në qytet, i treguan të gjitha këto gjëra, duke përfshirë ngjarjen e të demonizuarve.
തതോ വരാഹരക്ഷകാഃ പലായമാനാ മധ്യേനഗരം തൗ ഭൂതഗ്രസ്തൗ പ്രതി യദ്യദ് അഘടത, താഃ സർവ്വവാർത്താ അവദൻ|
34 Dhe ja, gjithë qyteti i doli para Jezusit; dhe, kur e panë, iu lutën që të largohej prej vendit të tyre.
തതോ നാഗരികാഃ സർവ്വേ മനുജാ യീശും സാക്ഷാത് കർത്തും ബഹിരായാതാഃ തഞ്ച വിലോക്യ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ ഭവാൻ അസ്മാകം സീമാതോ യാതു|
