Mateu 8
1 Tani kur Jezusi zbriti nga mali, turma të mëdha e ndiqnin.
Jésus étant descendu de la montagne, une grande foule le suivit.
2 Dhe ja, një lebroz erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, po të duash, ti mund të më shërosh”.
Et voici qu'un lépreux, s'approchant, se prosterna devant lui et lui dit: Seigneur, si tu le veux, tu peux me rendre net.
3 Jezusi e shtriu dorën, e preku dhe i tha: “Po, unë dua, shërohu”. Dhe në atë çast u shërua nga lebra e tij.
Jésus, étendant la main, le toucha et lui dit: Je le veux, sois net! Et aussitôt, il fut nettoyé de sa lèpre.
4 Atëherë Jezusi i tha: “Ruhu se ia tregon kujt; por shko, paraqitu te prifti, bëj flijimin që ka urdhëruar Moisiu, me qëllim që kjo të jetë dëshmi për ta”.
Jésus lui dit: Garde-toi d'en parler à personne; mais va, montre-toi au sacrificateur, et offre le don que Moïse a prescrit, afin que cela leur serve de témoignage.
5 Kur Jezusi hyri në Kapernaum i erdhi një centurion duke iu lutur,
Comme Jésus entrait à Capernaüm, un centenier vint à lui et lui adressa cette prière:
6 dhe duke thënë: “O Zot, shërbëtori im rri shtrirë në shtëpi i paralizuar dhe po vuan shumë”.
Seigneur, mon serviteur est au lit dans ma maison, atteint de paralysie et cruellement tourmenté.
7 Dhe Jezusi i tha: “Do të vij dhe do ta shëroj”.
Jésus lui dit: J'irai et je le guérirai.
8 Centurioni duke u përgjigjur i tha: “Zot, unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën strehën time; por thuaj vetëm një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet.
Le centenier répondit: Seigneur, je ne suis pas digne que tu entres sous mon toit; mais dis seulement une parole, et mon serviteur sera guéri.
9 Sepse unë jam një njeri nën urdhërin e të tjerëve, dhe i kam ushtarët nën vete; dhe, po t’i them dikujt: “Shko”, ai shkon; dhe po t’i them një tjetri: “Eja”, ai vjen; dhe po t’i them shërbëtorit tim: “Bëje këtë”, ai e bën”.
Car moi, qui suis sous la puissance d'autrui, j'ai sous moi des soldats, et je dis à l'un: Va, et il va; et à l'autre: Viens, et il vient; et à mon serviteur: Fais cela, et il le fait.
10 Dhe Jezusi, kur i dëgjoi këto gjëra, u mrekullua dhe u tha atyre që e ndiqnin: “Në të vërtetë po ju them, se askund në Izrael nuk e gjeta një besim aq të madh.
Jésus, l'ayant entendu, fut dans l'admiration et dit à ceux qui le suivaient: En vérité, je vous le déclare, chez aucun homme en Israël je n'ai trouvé une si grande foi.
11 Unë po ju them se shumë do të vijnë nga lindja dhe nga perëndimi dhe do të ulen në tryezë me Abrahamin, me Isaakun dhe me Jakobin, në mbretërinë e qiejve,
Aussi, je vous dis que plusieurs viendront de l'Orient et de l'Occident, et ils seront à table dans le royaume des cieux avec Abraham, Isaac et Jacob.
12 por bijtë e mbretërisë do të flaken në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllimi dhëmbëve”.
Mais les fils du royaume seront jetés dans les ténèbres du dehors; c'est là qu'il y aura des pleurs et des grincements de dents.
13 Dhe Jezusi i tha centurionit: “Shko dhe u bëftë ashtu si besove!”. Dhe shërbëtori i tij u shërua që në atë çast.
Alors Jésus dit au centenier: Va, et qu'il te soit fait selon ta foi! Et à cette heure même, son serviteur fut guéri.
14 Pastaj Jezusi hyri në shtëpinë e Pjetrit dhe pa që e vjehrra ishte në shtrat me ethe.
Puis Jésus entra dans la maison de Pierre; et il vit sa belle-mère qui était au lit, malade de la fièvre.
15 Dhe ai ia preku dorën dhe ethet e lanë; dhe ajo u ngrit dhe nisi t’u shërbejë.
Il lui toucha la main, et la fièvre la quitta. Elle se leva et se mit à les servir.
16 Dhe kur u ngrys, i sollën shumë të pushtuar nga demonë; dhe ai, me fjalë, i dëboi frymërat dhe i shëroi të gjithë të sëmurët,
Quand le soir fut venu, on lui amena plusieurs démoniaques, et il chassa les esprits par sa parole. Il guérit aussi tous ceux qui étaient malades,
17 që kështu të përmbushej fjala e profetit Isaia kur tha: “Ai i mori lëngatat tona dhe i mbarti sëmundjet tona”.
de sorte que fut accompli ce qui avait été dit par Ésaïe, le prophète: «Il a pris lui-même nos infirmités et il a porté nos maladies.»
18 Tani Jezusi, duke parë rreth tij turma të mëdha, urdhëroi që të kalonin në bregun tjetër.
Jésus, voyant une grande foule autour de lui, donna l'ordre de passer à l'autre bord.
19 Atëherë një skrib iu afrua dhe i tha: “Mësues, unë do të ndjek kudo që të shkosh”.
Alors un scribe, s'étant approché, lui dit: Maître, je te suivrai partout où tu iras.
20 Dhe Jezusi i tha: “Dhelprat i kanë strofkat, dhe zogjtë e qiellit i kanë çerdhet, por Biri i njeriut nuk ka as ku të mbështetë kokën”.
Jésus lui répondit: Les renards ont des tanières, et les oiseaux du ciel, des nids; mais le Fils de l'homme n'a pas un lieu où il puisse reposer sa tête.
21 Pastaj një tjetër nga dishepujt e tij i tha: “O Zot, më jep më parë leje të shkoj të varros atin tim”.
Un autre des disciples lui dit: Seigneur, permets que j'aille auparavant ensevelir mon père.
22 Por Jezusi i tha: Më ndiq, dhe lëri të vdekurit të varrosin të vdekurit e vet”.
Mais Jésus lui dit: Suis-moi; et laisse les morts ensevelir leurs morts.
23 Dhe mbasi ai hipi në barkë, dishepujt e tij e ndiqnin.
Ensuite il entra dans la barque, et ses disciples le suivirent.
24 Dhe ja, që u ngrit në det një stuhi aq e madhe, sa valët po e mbulonin barkën, por ai flinte.
Et voici qu'il s'éleva sur la mer une si grande tourmente, que la barque était couverte par les flots; mais Jésus dormait.
25 Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe e zgjuan duke i thënë: “O Zot, na shpëto, ne po mbarojmë!”
Ses disciples, s'étant approchés, le réveillèrent, en disant: Seigneur, sauve-nous, nous périssons!
26 Por ai u tha atyre: “Pse keni frikë, o njerëz besimpakë?”. Dhe, pasi u ngrit, qortoi erërat dhe detin, dhe u bë bunacë e madhe.
Il leur dit: Pourquoi avez-vous peur, gens de peu de foi? Alors, s'étant levé, il imposa le silence aux vents et à la mer; et il se fit un grand calme.
27 Atëherë njërëzit u mrekulluan dhe thoshnin: “Kush është ky, të cilit po i binden deti dhe erërat?”.
Et ces hommes, saisis d'admiration, disaient: Quel est donc celui-ci, que même les vents et la mer lui obéissent?
28 Dhe kur arriti në bregun tjetër, në krahinën e Gergesenasve, i dolën para dy të demonizuar, që kishin dalë nga varret, dhe ishin aq të tërbuar sa që askush nuk mund të kalonte në atë udhë.
Quand il fut arrivé à l'autre bord, dans le pays des Gadaréniens, deux démoniaques vinrent à sa rencontre, sortant des tombeaux; ils étaient furieux, que personne n'osait passer par ce chemin-là.
29 Dhe ja, ata filluan të bërtasin duke thënë: “Ç’është mes nesh dhe ty, Jezus, Biri i Perëndisë? Mos ke ardhur këtu të na mundosh para kohe?”.
Ils se mirent à crier: Qu'y a-t-il entre nous et toi. Fils de Dieu? Es-tu venu ici pour nous tourmenter avant le temps?
30 Jo larg tyre një tufë e madhe derrash po kulloste.
Or, il y avait au loin un grand troupeau de pourceaux qui paissaient.
31 Dhe demonët iu lutën duke i thënë: “Në qoftë se na dëbon, na lejo të shkojmë në atë tufë derrash”.
Et les démons adressaient à Jésus cette prière: Si tu nous chasses, envoie-nous dans ce troupeau de pourceaux.
32 Dhe ai u tha atyre: “Shkoni!”. Kështu ata, pasi dolën, hynë në atë tufë derrash; dhe ja, gjithë ajo tufë u hodh nga gremina në det, dhe u mbyt në ujë.
Il leur dit: Allez! Les démons, étant sortis, entrèrent dans les pourceaux; et voici que tout le troupeau se précipita dans la mer, du haut de la falaise, et il périt dans les eaux.
33 Dhe ata që i kullotnin ikën dhe, kur shkuan në qytet, i treguan të gjitha këto gjëra, duke përfshirë ngjarjen e të demonizuarve.
Alors ceux qui le faisaient paître s'enfuirent; et ils allèrent à la ville raconter tout ce qui s'était passé et ce qui était arrivé aux démoniaques.
34 Dhe ja, gjithë qyteti i doli para Jezusit; dhe, kur e panë, iu lutën që të largohej prej vendit të tyre.
Aussitôt, tous les habitants de la ville sortirent au-devant de Jésus; et, l'ayant vu, ils le prièrent de se retirer de leur pays.
