Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
Então Jesus voltou a lhes falar por parábolas, dizendo:
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
O reino dos céus é semelhante a um rei que fez uma festa de casamento para o seu filho;
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
e mandou a seus servos que chamassem os convidados para a festa de casamento, mas não quiseram vir.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Outra vez ele mandou outros servos, dizendo: “Dizei aos convidados: ‘Eis que já preparei meu jantar: meus bois e animais cevados já foram mortos, e tudo está pronto. Vinde à festa de casamento’”.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
Porém eles não deram importância e foram embora, um ao seu campo, e outro ao seu comércio;
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
e outros agarraram os servos dele, e os humilharam e os mataram.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
O rei Então enviou os seus exércitos, destruiu aqueles homicidas, e incendiou a cidade deles.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Em seguida, disse aos seus servos: “Certamente a festa de casamento está pronta, porém os convidados não eram dignos.
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
Ide, pois, às saídas dos caminhos, e convidai à festa de casamento tantos quantos achardes.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
Aqueles servos saíram pelos caminhos, e ajuntaram todos quantos acharam, tanto maus como bons; e a sala da festa de casamento se encheu de convidados.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
Mas quando o rei entrou para ver os convidados, percebeu ali um homem que não estava vestido com roupa adequada para a festa de casamento.
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
Então lhe perguntou: “Amigo, como entraste aqui sem ter roupa para a festa?” E ele emudeceu.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Então o rei disse aos servos: “Amarrai-o nos pés e nas mãos, e lançai-o nas trevas de fora. Ali haverá pranto e o ranger de dentes”.
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
Pois muitos são chamados, porém poucos escolhidos.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Então os fariseus foram embora, e se reuniram para tramar como o apanhariam em cilada por algo que dissesse.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
Depois lhe enviaram seus discípulos, juntamente com os apoiadores de Herodes, e perguntaram: Mestre, bem sabemos que tu és verdadeiro, e que com verdade ensinas o caminho de Deus, e que não te importas com a opinião de ninguém, porque não dás atenção à aparência humana.
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
Dize-nos, pois, o que te parece: é lícito dar tributo a César, ou não?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
Mas Jesus, entendendo a sua malícia, disse: Por que me tentais, hipócritas?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Mostrai-me a moeda do tributo. E eles lhe trouxeram um denário.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
E ele lhes perguntou: De quem é esta imagem, e a inscrição?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
Eles responderam: De César. Então ele lhes disse: Dai, pois, a César o que é de César, e a Deus o que é de Deus.
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
Quando ouviram isso, eles ficaram admirados; então o deixaram e se retiraram.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
Naquele mesmo dia chegaram a ele os saduceus, que dizem não haver ressurreição, e perguntaram-lhe,
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
dizendo: Mestre, Moisés disse: Se um homem morrer sem ter filhos, seu irmão se casará com sua mulher, e gerará descendência ao seu irmão.
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Ora, havia entre nós sete irmãos. O primeiro se casou, e depois morreu; e sem ter tido filhos, deixou sua mulher ao seu irmão.
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
E da mesma maneira também foi com o segundo, o terceiro, até os sete.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
Por último, depois de todos, a mulher morreu.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
Assim, na ressurreição, a mulher será de qual dos sete? Pois todos a tiveram.
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Jesus, porém, lhes respondeu: Errais, por não conhecerdes as Escrituras, nem o poder de Deus.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
Porque na ressurreição, nem se tomam, nem se dão em casamento; mas são como os anjos no céu.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
E sobre a ressurreição dos mortos, não lestes o que Deus vos falou:
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
Eu sou o Deus de Abraão, o Deus de Isaque, e o Deus de Jacó? Deus não é dos mortos, mas sim dos vivos!
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
Quando as multidões ouviram [isto], ficaram admiradas de sua doutrina.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
E os fariseus, ao ouvirem que ele havia feito os saduceus se calarem, reuniram-se.
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
E um deles, especialista da Lei, tentando-o, perguntou-lhe:
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
Mestre, qual é o grande mandamento na Lei?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
E [Jesus] lhe respondeu: Amarás ao Senhor teu Deus com todo o teu coração, com toda a tua alma, e com todo o teu entendimento:
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
este é o grande e primeiro mandamento.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
O segundo, semelhante a este, [é]: Amarás o teu próximo como a ti mesmo.
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
Destes dois mandamentos dependem toda a Lei e os Profetas.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
E, estando os fariseus reunidos, Jesus lhes perguntou,
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
dizendo: Que pensais vós acerca do Cristo? De quem ele é filho? Eles lhe responderam: De Davi.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
[Jesus] lhes disse: Como, pois, Davi, em espírito, o chama Senhor, dizendo:
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
Disse o Senhor a meu Senhor: “Senta-te à minha direita, até que eu ponha os teus inimigos debaixo de teus pés”.
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
Ora, se Davi o chama Senhor, como é seu filho?
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
E ninguém podia lhe responder palavra; nem ninguém ousou desde aquele dia a mais lhe perguntar.
