Mateu 22
1 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:
AND Jesus continuing his discourse, spake again to them in parables, saying,
2 “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.
The kingdom of heaven is like to a certain king, who made a marriage-feast for his son:
3 Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.
and sent his servants to call those who were invited to the entertainment: and they would not come.
4 Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.
Again he sent other servants, saying, Tell those who have been invited, Behold, I have prepared my dinner; my oxen and the fatlings are killed, and all things are ready; come unto the marriage-feast.
5 Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.
But they gave themselves no concern about it, and went their several ways, one to his own farm, and another to his traffick:
6 Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.
And the rest seizing his servants, insulted and slew them.
7 Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.
Then the king, when he heard it, was incensed: and sending out his armies, destroyed these murderers, and burnt down their city.
8 Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.
Then he said to his servants, The wedding entertainment indeed is ready, but those who were invited were not worthy:
9 Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”
go therefore into the thoroughfares of the roads, and as many as ye find, invite to the banquet.
10 Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.
So these servants going out into the roads, collected all, as many as they found, both bad and good; and the wedding feast was fully furnished with guests.
11 Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;
Then the king coming in to look around on the guests, saw there a man who had not put on the wedding garment:
12 dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.
and he saith to him, Friend, how came thou in here, not having the garment provided for the marriage feast? And he was speechless.
13 Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.
Then said the king to the servants, Bind his feet and hands, and take him away, and cast him into the darkness, which is without; there shall be weeping and gnashing of teeth.
14 Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur”.
For many are called, but few elect.
15 Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.
Then went the Pharisees, and took counsel together how they might lay a snare to entrap him in his discourse.
16 Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.
And they sent to him their disciples, with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God with veracity; and carest for no man, for thou regardest not the person of men:
17 Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?”.
tell us therefore, What thinkest thou? Is it lawful to pay tribute to Caesar, or not?
18 Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?
But Jesus knew their wicked design, and said, Why tempt ye me, ye hypocrites?
19 Më tregoni monedhën e taksës”. Atëherë ata i treguan një denar.
Shew me the money for the tribute; and they brought him a denarius.
20 Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?”.
And he saith unto them, Whose figure is this and inscription?
21 Ata i thanë: “E Cezarit”. Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë”.
They say unto him, Caesar’s. Then saith he to them, Render therefore to Caesar, the things which are Caesar’s; and to God, the things which are God’s.
22 Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.
And when they heard him, they marvelled, and leaving him, went away.
23 Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën
On the same day the Sadducees came to him, who say, that there is no resurrection, and they put a question to him,
24 duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.
saying, Master, Moses said, “If a man die having no children, his brother in right of affinity shall marry his wife, and raise up seed for his brother.”
25 Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.
Now there were with us seven brothers; and the first marrying, died, and had no offspring, and left his wife to his brother;
26 Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.
likewise the second also; then the third; so on to the seven.
27 Në fund vdiq edhe gruaja.
Last of all the woman died also.
28 Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja”.
In the resurrection therefore, whose wife shall she be of the seven? for they all had her.
29 Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.
Jesus then answering, said unto them, Ye are in an error, from not knowing the Scriptures, and the power of God.
30 Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.
For at the resurrection, they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
31 Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:
But with respect to the resurrection of the dead, have ye not read what was spoken to you of God, saying,
32 “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve”.
“I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob?” God is not the God of the dead, but of the living.
33 Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
And when the multitude heard it, they were amazingly struck with his doctrine.
34 Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
But the Pharisees hearing that he had stopped the Sadducees’ mouths, they assembled together:
35 Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
and one of them, a teacher of the law, put a question to him, to make trial of him, and said,
36 “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?”.
Master, which is the great commandment in the law?
37 Dhe Jezusi i tha: ““Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.
Then Jesus said to him, “Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.”
38 Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
This is the first and great commandment.
39 Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.
And the second is like to it, “Thou shalt love thy neighbour as thyself.”
40 Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët”.
On these two commandments, the whole law and the prophets depend.
41 Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
The Pharisees being then assembled, Jesus put a question to them,
42 “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?”. Ata i thanë: “I Davidit”.
saying, What think ye of the Messiah, whose son is he? They say unto him, David’s.
43 Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
He saith unto them, How then doth David by the Spirit call him Lord? saying,
44 “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?
“The Lord said unto my Lord, Sit at my right hand, till I put thine enemies as a footstool for thy feet.”
45 Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?”.
If then David calleth him Lord, how is he his son?
46 Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.
And no man could answer him a word, neither durst any man, from that day, interrogate him any more.
