Mateu 14
1 Në atë kohë Herodi, tetrarku, mori vesh famën e Jezusit,
തദാനീം രാജാ ഹേരോദ് യീശോ ര്യശഃ ശ്രുത്വാ നിജദാസേയാൻ ജഗാദ്,
2 dhe u tha shërbëtorëve të vet: “Ky është Gjon Pagëzori; ai u ngjall së vdekuri dhe prandaj fuqitë e mbinatyrshme veprojnë në të”.
ഏഷ മജ്ജയിതാ യോഹൻ, പ്രമിതേഭയസ്തസ്യോത്ഥാനാത് തേനേത്ഥമദ്ഭുതം കർമ്മ പ്രകാശ്യതേ|
3 Herodi, në fakt, e kishte arrestuar Gjonin, i kishte hedhur prangat dhe e kishte futur në burg, për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të vet.
പുരാ ഹേരോദ് നിജഭ്രാതു: ഫിലിപോ ജായായാ ഹേരോദീയായാ അനുരോധാദ് യോഹനം ധാരയിത്വാ ബദ്ധാ കാരായാം സ്ഥാപിതവാൻ|
4 Sepse Gjoni i thoshte: “Nuk është e lejueshme të bashkëjetosh me të!”.
യതോ യോഹൻ ഉക്തവാൻ, ഏത്സയാഃ സംഗ്രഹോ ഭവതോ നോചിതഃ|
5 Dhe, ndonëse donte ta vriste, Herodi kishte frikë nga populli që e konsideronte Gjonin profet.
തസ്മാത് നൃപതിസ്തം ഹന്തുമിച്ഛന്നപി ലോകേഭ്യോ വിഭയാഞ്ചകാര; യതഃ സർവ്വേ യോഹനം ഭവിഷ്യദ്വാദിനം മേനിരേ|
6 Kur po festohej ditëlindja e Herodit, e bija e Herodiadës vallëzoi përpara tij dhe i pëlqeu Herodit
കിന്തു ഹേരോദോ ജന്മാഹീയമഹ ഉപസ്ഥിതേ ഹേരോദീയായാ ദുഹിതാ തേഷാം സമക്ഷം നൃതിത്വാ ഹേരോദമപ്രീണ്യത്|
7 aq shumë, sa ai i premtoi asaj me betim se do t’i jepte çfarëdo që t’i kërkonte.
തസ്മാത് ഭൂപതിഃ ശപഥം കുർവ്വൻ ഇതി പ്രത്യജ്ഞാസീത്, ത്വയാ യദ് യാച്യതേ, തദേവാഹം ദാസ്യാമി|
8 Dhe ajo, e shtyrë nga e ëma, tha: “Ma jep këtu, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit”.
സാ കുമാരീ സ്വീയമാതുഃ ശിക്ഷാം ലബ്ധാ ബഭാഷേ, മജ്ജയിതുര്യോഹന ഉത്തമാങ്ഗം ഭാജനേ സമാനീയ മഹ്യം വിശ്രാണയ|
9 Mbretit i erdhi keq, po për shkak të betimit dhe të ftuarve që ishin me të në tryezë, urdhëroi që t’ia japin.
തതോ രാജാ ശുശോച, കിന്തു ഭോജനായോപവിശതാം സങ്ഗിനാം സ്വകൃതശപഥസ്യ ചാനുരോധാത് തത് പ്രദാതുമ ആദിദേശ|
10 Kështu dërgoi dikë për t’i prerë kokën Gjon Pagëzorit në burg;
പശ്ചാത് കാരാം പ്രതി നരം പ്രഹിത്യ യോഹന ഉത്തമാങ്ഗം ഛിത്ത്വാ
11 dhe kokën e tij e prunë mbi një pjatë dhe ia dhanë vajzës; ajo ia çoi s’ëmës.
തത് ഭാജന ആനായ്യ തസ്യൈ കുമാര്യ്യൈ വ്യശ്രാണയത്, തതഃ സാ സ്വജനന്യാഃ സമീപം തന്നിനായ|
12 Pastaj erdhën dishepujt e tij, e morën trupin dhe e varrosën, mandej ata shkuan dhe ia treguan ngjarjen Jezusit.
പശ്ചാത് യോഹനഃ ശിഷ്യാ ആഗത്യ കായം നീത്വാ ശ്മശാനേ സ്ഥാപയാമാസുസ്തതോ യീശോഃ സന്നിധിം വ്രജിത്വാ തദ്വാർത്താം ബഭാഷിരേ|
13 Kur Jezusi i dëgjoi këto, u nis që andej me një barkë dhe u tërhoq në vetmi, në një vend të shkretë. Dhe turmat, kur e morën vesh, e ndiqnin në këmbë nga qytetet.
അനന്തരം യീശുരിതി നിശഭ്യ നാവാ നിർജനസ്ഥാനമ് ഏകാകീ ഗതവാൻ, പശ്ചാത് മാനവാസ്തത് ശ്രുത്വാ നാനാനഗരേഭ്യ ആഗത്യ പദൈസ്തത്പശ്ചാദ് ഈയുഃ|
14 Dhe Jezusi, kur doli nga barka, pa një turmë të madhe, pati dhembshuri për të dhe shëroi ata që ishin të sëmurë.
തദാനീം യീശു ർബഹിരാഗത്യ മഹാന്തം ജനനിവഹം നിരീക്ഷ്യ തേഷു കാരുണികഃ മൻ തേഷാം പീഡിതജനാൻ നിരാമയാൻ ചകാര|
15 Pastaj në mbrëmje dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “Ky vend është i shkretë dhe u bë vonë; lejo turmat të shkojnë nëpër fshatra për të blerë ushqime”.
തതഃ പരം സന്ധ്യായാം ശിഷ്യാസ്തദന്തികമാഗത്യ കഥയാഞ്ചക്രുഃ, ഇദം നിർജനസ്ഥാനം വേലാപ്യവസന്നാ; തസ്മാത് മനുജാൻ സ്വസ്വഗ്രാമം ഗന്തും സ്വാർഥം ഭക്ഷ്യാണി ക്രേതുഞ്ച ഭവാൻ താൻ വിസൃജതു|
16 Por Jezusi u tha atyre: “Nuk është nevoja të shkojnë; u jepni juve të hanë”.
കിന്തു യീശുസ്താനവാദീത്, തേഷാം ഗമനേ പ്രയോജനം നാസ്തി, യൂയമേവ താൻ ഭോജയത|
17 Dhe ata i thanë: “Ne këtu nuk kemi tjetër përveç pesë bukë dhe dy peshq”.
തദാ തേ പ്രത്യവദൻ, അസ്മാകമത്ര പൂപപഞ്ചകം മീനദ്വയഞ്ചാസ്തേ|
18 Dhe ai u tha: “M’i sillni këtu”.
തദാനീം തേനോക്തം താനി മദന്തികമാനയത|
19 Atëherë i urdhëroi që turmat të ulen mbi bar; pastaj i mori pesë bukët dhe dy peshqit dhe, pasi i çoi sytë drejt qiellit, i bekoi; i ndau bukët dhe ua dha dishepujve, dhe dishepujt turmave.
അനന്തരം സ മനുജാൻ യവസോപര്യ്യുപവേഷ്ടുമ് ആജ്ഞാപയാമാസ; അപര തത് പൂപപഞ്ചകം മീനദ്വയഞ്ച ഗൃഹ്ലൻ സ്വർഗം പ്രതി നിരീക്ഷ്യേശ്വരീയഗുണാൻ അനൂദ്യ ഭംക്ത്വാ ശിഷ്യേഭ്യോ ദത്തവാൻ, ശിഷ്യാശ്ച ലോകേഭ്യോ ദദുഃ|
20 Dhe të gjithë hëngrën dhe u ngopën; pastaj dishepujt mblodhën tepricat në dymbëdhjetë kosha plot.
തതഃ സർവ്വേ ഭുക്ത്വാ പരിതൃപ്തവന്തഃ, തതസ്തദവശിഷ്ടഭക്ഷ്യൈഃ പൂർണാൻ ദ്വാദശഡലകാൻ ഗൃഹീതവന്തഃ|
21 Dhe ata që hëngrën ishin rreth pesë mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.
തേ ഭോക്താരഃ സ്ത്രീർബാലകാംശ്ച വിഹായ പ്രായേണ പഞ്ച സഹസ്രാണി പുമാംസ ആസൻ|
22 Fill pas kësaj Jezusi i detyroi dishepujt e vet të hyjnë në barkë dhe t’i prijnë në bregun tjetër, deri sa ai t’i lëshojë turmat.
തദനന്തരം യീശു ർലോകാനാം വിസർജനകാലേ ശിഷ്യാൻ തരണിമാരോഢും സ്വാഗ്രേ പാരം യാതുഞ്ച ഗാഢമാദിഷ്ടവാൻ|
23 Mbasi i nisi ato, u ngjit vetëm mbi mal për t’u lutur. Dhe kur u ngrys ai gjëndej aty, i vetëm fare.
തതോ ലോകേഷു വിസൃഷ്ടേഷു സ വിവിക്തേ പ്രാർഥയിതും ഗിരിമേകം ഗത്വാ സന്ധ്യാം യാവത് തത്രൈകാകീ സ്ഥിതവാൻ|
24 Ndërkaq barka ndodhej në mes të detit; dhe përplasej nga valët sepse era i ishte e kundërt.
കിന്തു തദാനീം സമ്മുഖവാതത്വാത് സരിത്പതേ ർമധ്യേ തരങ്ഗൈസ്തരണിർദോലായമാനാഭവത്|
25 Në rojën e katërt të natës, Jezusi shkoi drejt tyre, duke ecur mbi det.
തദാ സ യാമിന്യാശ്ചതുർഥപ്രഹരേ പദ്ഭ്യാം വ്രജൻ തേഷാമന്തികം ഗതവാൻ|
26 Dishepujt duke parë atë që po ecte mbi det, u trembën dhe thanë: “Éshtë një fantazmë!”. Dhe filluan të bërtasin nga frika;
കിന്തു ശിഷ്യാസ്തം സാഗരോപരി വ്രജന്തം വിലോക്യ സമുദ്വിഗ്നാ ജഗദുഃ, ഏഷ ഭൂത ഇതി ശങ്കമാനാ ഉച്ചൈഃ ശബ്ദായാഞ്ചക്രിരേ ച|
27 por menjëherë Jezusi u foli atyre duke thënë: “Qetësohuni; jam unë, mos kini frikë!”.
തദൈവ യീശുസ്താനവദത്, സുസ്ഥിരാ ഭവത, മാ ഭൈഷ്ട, ഏഷോഽഹമ്|
28 Dhe Pjetri, duke u përgjigjur tha: “Zot, nëse je ti, më urdhëro të vij te ti mbi ujëra”.
തതഃ പിതര ഇത്യുക്തവാൻ, ഹേ പ്രഭോ, യദി ഭവാനേവ, തർഹി മാം ഭവത്സമീപം യാതുമാജ്ഞാപയതു|
29 Ai tha: “Eja!”. Dhe Pjetri zbriti nga barka dhe eci mbi ujëra, për të shkuar te Jezusi.
തതഃ തേനാദിഷ്ടഃ പിതരസ്തരണിതോഽവരുഹ്യ യീശേരന്തികം പ്രാപ്തും തോയോപരി വവ്രാജ|
30 Por, duke parë erën e fortë, kishte frikë, dhe duke filluar të fundosej, bërtiti duke thënë: “O Zot, shpëtomë!”.
കിന്തു പ്രചണ്ഡം പവനം വിലോക്യ ഭയാത് തോയേ മംക്തുമ് ആരേഭേ, തസ്മാദ് ഉച്ചൈഃ ശബ്ദായമാനഃ കഥിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ, മാമവതു|
31 Dhe Jezusi ia zgjati menjëherë dorën, e zuri dhe i tha: “O njeri besimpak, pse dyshove?”.
യീശുസ്തത്ക്ഷണാത് കരം പ്രസാര്യ്യ തം ധരൻ ഉക്തവാൻ, ഹ സ്തോകപ്രത്യയിൻ ത്വം കുതഃ സമശേഥാഃ?
32 Pastaj, kur hynë në barkë, era pushoi.
അനന്തരം തയോസ്തരണിമാരൂഢയോഃ പവനോ നിവവൃതേ|
33 Atëherë ata që ishin në barkë erdhën dhe e adhuruan, duke thënë: “Me të vërtetë ti je Biri i Perëndisë!”.
തദാനീം യേ തരണ്യാമാസൻ, ത ആഗത്യ തം പ്രണഭ്യ കഥിതവന്തഃ, യഥാർഥസ്ത്വമേവേശ്വരസുതഃ|
34 Pastaj, mbasi dolën në bregun tjetër, erdhën në krahinën e Gjenezaretit.
അനന്തരം പാരം പ്രാപ്യ തേ ഗിനേഷരന്നാമകം നഗരമുപതസ്ഥുഃ,
35 Dhe njerëzit e atij vendi, sapo e njohën, e përhapën fjalën në gjithë krahinën përreth; dhe i sollën të gjithë të sëmurët;
തദാ തത്രത്യാ ജനാ യീശും പരിചീയ തദ്ദേശ്സ്യ ചതുർദിശോ വാർത്താം പ്രഹിത്യ യത്ര യാവന്തഃ പീഡിതാ ആസൻ, താവതഏവ തദന്തികമാനയാമാസുഃ|
36 dhe iu lutën që të mund t’i preknin të paktën cepin e rrobes së tij; dhe të gjithë ata që e prekën u shëruan plotësisht.
അപരം തദീയവസനസ്യ ഗ്രന്ഥിമാത്രം സ്പ്രഷ്ടും വിനീയ യാവന്തോ ജനാസ്തത് സ്പർശം ചക്രിരേ, തേ സർവ്വഏവ നിരാമയാ ബഭൂവുഃ|
