< Marku 8 >

1 Në ato ditë, duke qenë se u mblodh një turmë shumë e madhe dhe s’kishin ç’të hanin, Jezusi i thirri dishepujt e vet dhe u tha atyre:
В тыя дни, зело многу народу сущу, и не имущым чесо ясти, призвав Иисус ученики Своя, глагола им:
2 “Kam mëshirë për këtë turmë, sepse u bënë tri ditë që po rri me mua, dhe nuk ka ç’të hajë.
милосердую о народе, яко уже три дни приседят Мне и не имут чесо ясти:
3 Dhe po t’i nis të pa ngrënë në shtëpitë e tyre, do të mbeten udhës; disa prej tyre kanë ardhur që nga larg”.
и аще отпущу их не ядших в домы своя, ослабеют на пути: мнози бо от них издалеча пришли суть.
4 Dhe dishepujt e tij iu përgjigjën: “Si do të mund t’i ngopte me bukë këta dikush, këtu në shkretëtirë?”.
И отвещаша Ему ученицы Его: откуду сих возможет кто зде насытити хлебы в пустыни?
5 Dhe ai i pyeti: “Sa bukë keni?”. Ata i thanë: “Shtatë”.
И вопроси их: колико имате хлебов? Они же реша: седмь.
6 Atëherë ai e urdhëroi turmën të ulet për tokë; dhe mori të shtatë bukët, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të vet që t’ia shpërndajnë turmës; dhe ata ia shpërndanë.
И повеле народу возлещи на земли: и приемь седмь хлебов, хвалу воздав, преломи и даяше учеником Своим, да предлагают: и предложиша пред народом.
7 Kishin edhe disa peshq të vegjël; mbasi i bekoi, urdhëroi që edhe ata t’i shpërndahen turmës.
И имяху рыбиц мало: и (сия) благословив, рече предложити и тыя.
8 Kështu ata hëngrën dhe u ngopën; dhe dishepujt çuan shtatë kosha me copat që tepruan.
Ядоша же и насытишася: и взяша избытки укрух, седмь кошниц.
9 Ata që hëngrën ishin rreth katër mijë veta; pastaj i lejoi.
Бяху же ядших яко четыре тысящы. И отпусти их.
10 Dhe menjëherë hypi në barkë me dishepujt e vet dhe shkoi në rrethinën e Dalmanutës.
И абие влез в корабль со ученики Своими, прииде во страны Далмануфански.
11 Atëherë erdhën farisenjtë dhe nisën të diskutojnë me të, duke i kërkuar një shenjë nga qielli për ta vënë në provë.
И изыдоша фарисее и начаша стязатися с Ним, ищуще от Него знамения с небесе, искушающе Его.
12 Por ai, duke psherëtirë në frymë, tha: “Përse ky brez kërkon një shenjë? Në të vërtetë po ju them se këtij brezi nuk do t’i jepet asnjë shenjë”.
И воздохнув духом Своим, глагола: что род сей знамения ищет? Аминь глаголю вам, аще дастся роду сему знамение.
13 Atëherë i la, hipi përsëri në barkë dhe kaloi në bregun tjetër.
И оставль их, влез паки в корабль, (и) иде на он пол.
14 Tani dishepujt kishin harruar të marrin bukë me vete, dhe në barkë s’kishin asgjë përveç një buke.
И забыша ученицы Его взяти хлебы и разве единаго хлеба не имяху с собою в корабли.
15 Dhe Jezusi i qortoi duke thënë: “Kini kujdes, ruhuni nga majaja e farisenjve dhe nga majaja e Herodit!”.
И прещаше им, глаголя: зрите, блюдитеся от кваса фарисейска и от кваса Иродова.
16 Por ata diskutonin midis tyre duke thënë: “Nuk kemi bukë”.
И помышляху, друг ко другу глаголюще, яко хлебы не имамы.
17 Jezusi e vuri re dhe u tha: “Përse dis-kutoni që s’keni bukë? Ende nuk po e kuptoni e nuk e merrni vesh? Ende e keni zemrën të ngurtë?
И разумев Иисус, глагола им: что помышляете, яко хлебы не имате? Не у ли чувствуете, ниже разумеете? Еще ли окаменено сердце ваше имате?
18 Keni sy dhe nuk shihni, keni veshë dhe nuk dëgjoni? Dhe nuk po mbani mend?
Очи имуще не видите? И ушы имуще не слышите? И не помните ли,
19 Kur ndava të pesë bukët për të pesë mijtë, sa kosha plot me copa mblodhët?”. Ata thanë: “Dymbëdhjetë”.
егда пять хлебы преломих в пять тысящ, колико кош исполнь укрух приясте? Глаголаша Ему: дванадесять.
20 “Po kur theva të shtatë bukët për të katër mijtët, sa shporta plot me bukë mblodhët?”. Dhe ata thanë: “Shtatë”.
Егда же седмь в четыре тысящы, колико кошниц исполнения укрух взясте? Они же реша: седмь.
21 Dhe ai u tha atyre: “Po si, ende nuk po kuptoni?”.
И глагола им: како не разумеете?
22 Pastaj arriti në Betsaida; dhe i prunë një të verbër e iu lutën ta prekte.
И прииде в Вифсаиду: и приведоша к Нему слепа, и моляху Его, да его коснется.
23 Atëherë e mori për dore të verbërin, e nxori jashtë fshatit dhe, pasi i pështyu në sy dhe vuri duart mbi të, e pyeti nëse shihte gjë.
И емь за руку слепаго, изведе его вон из веси: и плюнув на очи его, (и) возложь руце нань, вопрошаше его, аще что видит?
24 Dhe ai, duke hapur sytë, tha: “Po shoh njerëz si pemë që ecin”.
И воззрев глаголаше: вижу человеки яко древие ходящя.
25 Atëherë Jezusi i vuri përsëri duart mbi sytë dhe e bëri të shikojë lart; dhe atij iu kthye të parit dhe shikonte qartë gjithçka.
Потом (же) паки возложи руце на очи его и сотвори его прозрети: и утворися и узре светло все.
26 Dhe Jezusi e nisi të shkojë në shtëpinë e tij duke i thënë: “Mos hyr në fshat dhe mos ia trego askujt në fshat”.
И посла его в дом его, глаголя: ни в весь вниди, ни повеждь кому в веси.
27 Pastaj Jezusi shkoi bashkë me dishepujt e vet ndër fshatrat e Cesaresë së Filipit; dhe gjatë rrugës i pyeti dishepujt e vet duke u thënë atyre: “Kush thonë njerëzit se jam unë?”.
И изыде Иисус и ученицы Его в веси Кесарии Филипповы: и на пути вопрошаше ученики Своя, глаголя им: кого Мя глаголют человецы быти?
28 Ata u përgjigjën: “Disa Gjon Pagëzori, të tjerë Elia, dhe të tjerë një nga profetët”.
Они же отвещаша: Иоанна Крестителя: и инии Илию: друзии же единаго от пророк.
29 Dhe ai u tha atyre: “Po ju, kush thoni se jam?”. Dhe Pjetri, duke iu përgjigjur i tha: “Ti je Krishti”.
И Той глагола им: вы же кого Мя глаголете быти? Отвещав же Петр глагола Ему: Ты еси Христос.
30 Atëherë ai i urdhëroi rreptësisht që të mos i tregojnë askujt për të.
И запрети им, да ни комуже глаголют о Нем.
31 Pastaj nisi t’u mësojë atyre se Birit të njeriut i duhet të vuajë shumë gjëra, do të hidhet poshtë nga pleqtë, nga krerët e priftërinjve dhe nga skribët; se do të vritet dhe pas tri ditësh do të ringjallet.
И начат учити их, яко подобает Сыну Человеческому много пострадати, и искушену быти от старец и архиерей и книжник, и убиену быти, и в третий день воскреснути.
32 Dhe ai i tha këto gjëra haptas. Atëherë Pjetri e mori mënjanë dhe filloi ta qortojë.
И не обинуяся слово глаголаше. И приемь Его Петр, начат претити Ему.
33 Por ai u kthye, shikoi dishepujt e vet dhe e qortoi Pjetrin, duke thënë: “Largohu nga unë, Satana, se ti nuk ke shqisën për gjërat e Perëndisë, por për gjërat e njerëzve!”.
Он же обращься и воззрев на ученики Своя, запрети Петрови, глаголя: иди за Мною, сатано: яко не мыслиши, яже (суть) Божия, но яже человеческа.
34 Pastaj e thirri pranë vetes turmën me dishepujt e vet dhe iu tha: “Kushdo që don të vijë pas meje, të mohojë vetveten, të marrë kryqin e vet dhe të më ndjekë,
И призвав народы со ученики Своими, рече им: иже хощет по Мне ити, да отвержется себе, и возмет крест свой, и по Мне грядет:
35 sepse ai që don të shpëtojë jetën e vet, do ta humbasë; por ai që do të humbasë jetën e vet për hirin tim e për ungjillin, do të shpëtojë.
иже бо аще хощет душу свою спасти, погубит ю: а иже погубит душу свою Мене ради и Евангелиа, той спасет ю:
36 Ç’dobi do të ketë njeriu të fitojë gjithë botën, nëse më pas do të humbë shpirtin e vet?
кая бо польза человеку, аще приобрящет мир весь, и отщетит душу свою?
37 Ose çfarë mund të japë njeriu në shkëmbim të shpirtit të vet?
Или что даст человек измену на души своей?
38 Sepse kujtdo që do t’i vijë turp për mua dhe për fjalët e mia në mes të këtij brezi kurorëshkelës dhe mëkatar, për atë do t’i vijë turp edhe Birit të njeriut, kur të arrijë në lavdinë e Atit të vet, me engjëjt e shenjtë”.
Иже бо аще постыдится Мене и Моих словес в роде сем прелюбодейнем и грешнем, и Сын Человеческий постыдится его, егда приидет во славе Отца Своего со Ангелы святыми.

< Marku 8 >