Marku 5
1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
Bu batula ku disimu dinkaka di mbu mu zunga ki basi Ngelasa.
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
Yesu bu katotuka mu nlungu; mutu wumosi wuba ziphevi zimbimbi wutotuka mu mabumbi, wuyiza kundengana.
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
Mutu beni wuba vuandanga mu mabumbi ayi kadi mutu kalendikunkanga ko, ka diambu ko mu zisieni.
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
Bila zikhumbu ziwombo baba ku nkanganga bisengo ayi zisieni mu malu vayi wuba tabulanga zisieni beni ayi wuba bukunanga bisengo mu bitini. Ayi kadi mutu kasia ku nyodika ko.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
Zithangu zioso, builu ayi muini, niandi wuba vuandanga mu biziamiayi ku miongo, wuba kuenda yamikinanga ayi ku kiluekanga mu matadi.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
Bu kamona ti Yesu wukidi thama; wuzawula ayi wuyiza fukama va ntualꞌandi,
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
ayi wuyamikina mu mbembo yi ngolo: —A yesu, Muana Nzambi yi zangama, mambu mbi tidi kuidi minu e? Mu dizina di Nzambi ndikuleba: kadi kundiamisa.
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
Bila wuba kambanga pheve yimbimbi: —Pheve yi mbimbi totuka mu mutu wawu!
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
Bosi Yesu wunyuvula: —A dizina diaku nani! Niandi wumvutudila: —Dizina diama “Lengio” bu dinsundula tuidi bawombo.
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
Pheve yimbimbi yileba Yesu muingi kabika kuba kuka mu zunga ki tsi beni.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
Nkangu wu zingulu wunneni wuba dia kuna, kuna ndambu mongo.
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
Zipheve zimbimbi zileba Yesu: —Wututuma tukota kueto mu zingulu ziazi!
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
Yesu wuba vana minsua. Buna ziphevi zimbimbi zitotuka mu mutu beni ayi ziyenda kota mu zingulu. Zingulu beni ziba tezo ki zimilizizole; zinengumuka nsualu mu mongo ayi ziyenda bua mu mbu, ayi, zimana diama.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Minsungi mi zingulu beni mitina ayi minata tsangu mu mavula ayi mu ziphangu zi bibulu zitsola. Batu bayiza tala mambu momo mavioka.
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
Bu batula vaba Yesu, bamona mutu beni wowo wuba ziphevi zimbimbi, mutuwowo wuba lengio, buna kavuendi; vueti minledi ayi diela diandi diosodiduka. Buna bamona boma.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Ayi baba kamba mambu mavioka kuidi batu bobo bamona boso mavangiminamu mutu wuba ziphevi zimbimbi ayi mu zingulu.
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
Buna batu beni baleba Yesu kabotuka mu zunga kiawu.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
Mu thangu Yesu kaba nkota mu nlungu, mutu wowo wuba ziphevi zimbimbiwuyuvula Yesu enati lenda kunlandakana.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
Vayi Yesu kasia kumvana ko minsua mu kunlandakana ayi wunkamba: —Vutuka ku nzoꞌaku, kuidi bakhomba ziaku ayi wuba kambi mambu Pfumu kavangidi ayi buevi kamuenini kiadi.
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
Buna wuyenda ayi wutona samuna mu “kumi di mavula” mambu moso mamvangila Yesu. Baboso basimina buwombo.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
Yesu bu kabuela sabuka, mu nlungu, ku disimu dinkaka di mbu; nkangu wu batu bawombo bayiza kunzungidila vana disimu di mbu. Niandi va ndambu mbu kaba.
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
Buna mutu wumosi dizina diandi Yayilusi, wuba wumosi mu bapfumu zi nzo lukutukunu wuyiza vana. Bu kamona Yesu, wufukama va ntualꞌandi.
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
Wunleba ngolo ayi wunkamba: —Muanꞌama wunketo widi mu ziphasi zi lufua. Wundemvukila; yizawuntetika mioko muingi kabeluka ayi kazinga!
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
Yesu wuyenda yandi va kimosi ayi nkangu wu batu wunlandakana ayi wumfietikisa mu zindambu zioso.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Nketo wumosi wuba muna nkangu beni wuba kimbevo ki viokanga menga, kumi mimvu miodi kabedila kimbevo beni.
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
Wumona ziphasi ziwombo kuidi minganga miwombo ayi bima biandi bioso bimana mu diambu di kimbevo beni, kasia beluka ko vayi ziphasi ziluta buelama.
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
Bu kawa zitsangu zi Yesu, buna wuyiza, muna nkangu wu kaba, ku manima ayi wusimba nledi wu Yesu.
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
Bila wuyindula ti: —Minu simba kuandi minledi miandi mandi beluka kuama!
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
Muna thangu yina kaka, menga malembolo buela vioka ayi wumona mu nituꞌandi ti belukidi mu nsongo wowo.
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
Muna thangu yina, Yesu wubakula ti lulendo luandi lutotuka, wubaluka kuidi nkangu wu batu ayi wuba yuvula ti: —A nani simbidi minledi miama e?
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
Minlonguki miandi minkamba: —Wummona kuaku buevi nkangu wu batu balembo fietikisila mu zindambu zioso ayi weka buela yuvula: “Nani wutsimbidi e?”
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
Vayi niandi thalu andi yiba kaka kuidi nkangu muingi kazaba mutu vengi diawu.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
Nketo wumona boma ayi weka tita. Bu kazaba diambu divangama mu nitu andi buna wufikama, wufukama va ntuala Yesu ayi wunkamba kiedika kioso.
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
Buna Yesu wunkamba: —A muanꞌama wunketo, minu kiaku kibelusidi! Yenda mu ndembama ayi beluka kuaku mu ziphasi ziaku.
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
Buna wukidi yoluka, ndambu yi batu baba ku nzo pfumu yi nzolukutukunu bayiza kunkamba: —Muanꞌaku wunketo fuidi. Bila mbi mu buela tatisa nlongi e?
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
Vayi Yesu bu kawa mambu batuba, wukamba pfumu yi nzo lukutukunu, ti: —Kadi mona boma. Wilukila kaka!
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
Bosi Yesu kasia vana ko minsua, kadi kuidi mutu wumosi, mu kunlandakana botula kaka Piela, zaki ayi khombꞌandi Yowani.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
Buna batula ku nzo Pfumu lukutukunu, Yesu wumona divuda diba kuna: batu badila ayi bayamikina.
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
Buna wukota mu nzo ayi wutuba: —A bila mbi divuda diodi e? Ayi bila mbi lulembo didila e? Muana kasi fua ko vayi leka kuandi kalekidi!
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
Vayi bansekinina. Buna Yesu wutotula batu boso ku nganda. Wubonga dise ayi ngudi yi muana ayi minlonguki miomi miba yandi. Bawu bakota yandi muna khati vinga muba muana beni.
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
Wusimba koko ku muana ayi wunkamba: —Talita kumi! Bu dinsundula: Muana ndumba ndikutumina kotuka!
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
Vana vawu muana ndumba wutelama ayi wudiata bila nduka-nduka kumi mimvu miodi miba yandi. Babo basimina ngolo.
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
Vayi Yesu wuba kandika babika kamba mambu beni kadi kuidi mutu wumosi ayi wuba kamba bamvana bidia.
