< Marku 5 >

1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
អថ តូ សិន្ធុបារំ គត្វា គិទេរីយប្រទេឝ ឧបតស្ថុះ។
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
នៅកាតោ និគ៌តមាត្រាទ៑ អបវិត្រភូតគ្រស្ត ឯកះ ឝ្មឝានាទេត្យ តំ សាក្ឞាច៑ ចការ។
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
ស ឝ្មឝានេៜវាត្សីត៑ កោបិ តំ ឝ្ឫង្ខលេន ពទ្វ្វា ស្ថាបយិតុំ នាឝក្នោត៑។
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
ជនៃវ៌ារំ និគឌៃះ ឝ្ឫង្ខលៃឝ្ច ស ពទ្ធោបិ ឝ្ឫង្ខលាន្យាក្ឫឞ្យ មោចិតវាន៑ និគឌានិ ច ភំក្ត្វា ខណ្ឌំ ខណ្ឌំ ក្ឫតវាន៑ កោបិ តំ វឝីកត៌្តុំ ន ឝឝក។
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
ទិវានិឝំ សទា បវ៌្វតំ ឝ្មឝានញ្ច ភ្រមិត្វា ចីត្ឝព្ទំ ក្ឫតវាន៑ គ្រាវភិឝ្ច ស្វយំ ស្វំ ក្ឫតវាន៑។
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
ស យីឝុំ ទូរាត៑ បឝ្យន្នេវ ធាវន៑ តំ ប្រណនាម ឧចៃរុវំឝ្ចោវាច,
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
ហេ សវ៌្វោបរិស្ថេឝ្វរបុត្រ យីឝោ ភវតា សហ មេ កះ សម្ពន្ធះ? អហំ ត្វាមីឝ្វរេណ ឝាបយេ មាំ មា យាតយ។
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
យតោ យីឝុស្តំ កថិតវាន៑ រេ អបវិត្រភូត, អស្មាន្នរាទ៑ ពហិន៌ិគ៌ច្ឆ។
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
អថ ស តំ ប្ឫឞ្ដវាន៑ កិន្តេ នាម? តេន ប្រត្យុក្តំ វយមនេកេ ៜស្មស្តតោៜស្មន្នាម ពាហិនី។
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
តតោស្មាន៑ ទេឝាន្ន ប្រេឞយេតិ តេ តំ ប្រាត៌្ហយន្ត។
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
តទានីំ បវ៌្វតំ និកឞា ព្ឫហន៑ វរាហវ្រជឝ្ចរន្នាសីត៑។
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
តស្មាទ៑ ភូតា វិនយេន ជគទុះ, អមុំ វរាហវ្រជម៑ អាឝ្រយិតុម៑ អស្មាន៑ ប្រហិណុ។
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
យីឝុនានុជ្ញាតាស្តេៜបវិត្រភូតា ពហិន៌ិយ៌ាយ វរាហវ្រជំ ប្រាវិឝន៑ តតះ សវ៌្វេ វរាហា វស្តុតស្តុ ប្រាយោទ្វិសហស្រសំង្ខ្យកាះ កដកេន មហាជវាទ៑ ធាវន្តះ សិន្ធៅ ប្រាណាន៑ ជហុះ។
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
តស្មាទ៑ វរាហបាលកាះ បលាយមានាះ បុរេ គ្រាមេ ច តទ្វាត៌្តំ កថយាញ្ចក្រុះ។ តទា លោកា ឃដិតំ តត្កាយ៌្យំ ទ្រឞ្ដុំ ពហិជ៌គ្មុះ
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
យីឝោះ សន្និធិំ គត្វា តំ ភូតគ្រស្តម៑ អត៌្ហាទ៑ ពាហិនីភូតគ្រស្តំ នរំ សវស្ត្រំ សចេតនំ សមុបវិឞ្ដញ្ច ទ្ឫឞ្ដ្វា ពិភ្យុះ។
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
តតោ ទ្ឫឞ្ដតត្កាយ៌្យលោកាស្តស្យ ភូតគ្រស្តនរស្យ វរាហវ្រជស្យាបិ តាំ ធដនាំ វណ៌យាមាសុះ។
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
តតស្តេ ស្វសីមាតោ ពហិគ៌ន្តុំ យីឝុំ វិនេតុមារេភិរេ។
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
អថ តស្យ នៅការោហណកាលេ ស ភូតមុក្តោ នា យីឝុនា សហ ស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហយតេ;
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
កិន្តុ ស តមននុមត្យ កថិតវាន៑ ត្វំ និជាត្មីយានាំ សមីបំ គ្ឫហញ្ច គច្ឆ ប្រភុស្ត្វយិ ក្ឫបាំ ក្ឫត្វា យានិ កម៌្មាណិ ក្ឫតវាន៑ តានិ តាន៑ ជ្ញាបយ។
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
អតះ ស ប្រស្ថាយ យីឝុនា ក្ឫតំ តត្សវ៌្វាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ទិកាបលិទេឝេ ប្រចារយិតុំ ប្រារព្ធវាន៑ តតះ សវ៌្វេ លោកា អាឝ្ចយ៌្យំ មេនិរេ។
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
អនន្តរំ យីឝៅ នាវា បុនរន្យបារ ឧត្តីណ៌េ សិន្ធុតដេ ច តិឞ្ឋតិ សតិ តត្សមីបេ ពហុលោកានាំ សមាគមោៜភូត៑។
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
អបរំ យាយីរ៑ នាម្នា កឝ្ចិទ៑ ភជនគ្ឫហស្យាធិប អាគត្យ តំ ទ្ឫឞ្ដ្វៃវ ចរណយោះ បតិត្វា ពហុ និវេទ្យ កថិតវាន៑;
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
មម កន្យា ម្ឫតប្រាយាភូទ៑ អតោ ភវានេត្យ តទារោគ្យាយ តស្យា គាត្រេ ហស្តម៑ អប៌យតុ តេនៃវ សា ជីវិឞ្យតិ។
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
តទា យីឝុស្តេន សហ ចលិតះ កិន្តុ តត្បឝ្ចាទ៑ ពហុលោកាឝ្ចលិត្វា តាទ្គាត្រេ បតិតាះ។
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
អថ ទ្វាទឝវឞ៌ាណិ ប្រទររោគេណ
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
ឝីណ៌ា ចិកិត្សកានាំ នានាចិកិត្សាភិឝ្ច ទុះខំ ភុក្តវតី ច សវ៌្វស្វំ វ្យយិត្វាបិ នារោគ្យំ ប្រាប្តា ច បុនរបិ បីឌិតាសីច្ច
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
យា ស្ត្រី សា យីឝោ រ្វាត៌្តាំ ប្រាប្យ មនសាកថយត៑ យទ្យហំ តស្យ វស្ត្រមាត្រ ស្ប្រឞ្ដុំ លភេយំ តទា រោគហីនា ភវិឞ្យាមិ។
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
អតោហេតោះ សា លោការណ្យមធ្យេ តត្បឝ្ចាទាគត្យ តស្យ វស្ត្រំ បស្បឝ៌។
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
តេនៃវ តត្ក្ឞណំ តស្យា រក្តស្រោតះ ឝុឞ្កំ ស្វយំ តស្មាទ៑ រោគាន្មុក្តា ឥត្យបិ ទេហេៜនុភូតា។
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
អថ ស្វស្មាត៑ ឝក្តិ រ្និគ៌តា យីឝុរេតន្មនសា ជ្ញាត្វា លោកនិវហំ ប្រតិ មុខំ វ្យាវ្ឫត្យ ប្ឫឞ្ដវាន៑ កេន មទ្វស្ត្រំ ស្ប្ឫឞ្ដំ?
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
តតស្តស្យ ឝិឞ្យា ឩចុះ ភវតោ វបុឞិ លោកាះ សំឃឞ៌ន្តិ តទ៑ ទ្ឫឞ្ដ្វា កេន មទ្វស្ត្រំ ស្ប្ឫឞ្ដមិតិ កុតះ កថយតិ?
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
កិន្តុ កេន តត៑ កម៌្ម ក្ឫតំ តទ៑ ទ្រឞ្ដុំ យីឝុឝ្ចតុទ៌ិឝោ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
តតះ សា ស្ត្រី ភីតា កម្បិតា ច សតី ស្វស្យា រុក្ប្រតិក្រិយា ជាតេតិ ជ្ញាត្វាគត្យ តត្សម្មុខេ បតិត្វា សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ សត្យំ តស្មៃ កថយាមាស។
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
តទានីំ យីឝុស្តាំ គទិតវាន៑, ហេ កន្យេ តវ ប្រតីតិស្ត្វាម៑ អរោគាមករោត៑ ត្វំ ក្ឞេមេណ វ្រជ ស្វរោគាន្មុក្តា ច តិឞ្ឋ។
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
ឥតិវាក្យវទនកាលេ ភជនគ្ឫហាធិបស្យ និវេឝនាល៑ លោកា ឯត្យាធិបំ ពភាឞិរេ តវ កន្យា ម្ឫតា តស្មាទ៑ គុរុំ បុនះ កុតះ ក្លិឝ្នាសិ?
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
កិន្តុ យីឝុស្តទ៑ វាក្យំ ឝ្រុត្វៃវ ភជនគ្ឫហាធិបំ គទិតវាន៑ មា ភៃឞីះ កេវលំ វិឝ្វាសិហិ។
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
អថ បិតរោ យាកូព៑ តទ្ភ្រាតា យោហន៑ ច ឯតាន៑ វិនា កមបិ ស្វបឝ្ចាទ៑ យាតុំ នាន្វមន្យត។
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
តស្យ ភជនគ្ឫហាធិបស្យ និវេឝនសមីបម៑ អាគត្យ កលហំ ពហុរោទនំ វិលាបញ្ច កុវ៌្វតោ លោកាន៑ ទទឝ៌។
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
តស្មាន៑ និវេឝនំ ប្រវិឝ្យ ប្រោក្តវាន៑ យូយំ កុត ឥត្ថំ កលហំ រោទនញ្ច កុរុថ? កន្យា ន ម្ឫតា និទ្រាតិ។
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
តស្មាត្តេ តមុបជហសុះ កិន្តុ យីឝុះ សវ៌្វាន ពហិឞ្ក្ឫត្យ កន្យាយាះ បិតរៅ ស្វសង្គិនឝ្ច គ្ឫហីត្វា យត្រ កន្យាសីត៑ តត៑ ស្ថានំ ប្រវិឞ្ដវាន៑។
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
អថ ស តស្យាះ កន្យាយា ហស្តៅ ធ្ឫត្វា តាំ ពភាឞេ ដាលីថា កូមី, អត៌្ហតោ ហេ កន្យេ ត្វមុត្តិឞ្ឋ ឥត្យាជ្ញាបយាមិ។
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
តុនៃវ តត្ក្ឞណំ សា ទ្វាទឝវឞ៌វយស្កា កន្យា បោត្ថាយ ចលិតុមារេភេ, ឥតះ សវ៌្វេ មហាវិស្មយំ គតាះ។
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
តត ឯតស្យៃ កិញ្ចិត៑ ខាទ្យំ ទត្តេតិ កថយិត្វា ឯតត្កម៌្ម កមបិ ន ជ្ញាបយតេតិ ទ្ឫឍមាទិឞ្ដវាន៑។

< Marku 5 >