Marku 5
1 Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
Ils arrivèrent de l'autre côté de la mer, dans le pays des Gadaréniens.
2 Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
Dès qu'il fut sorti de la barque, un homme possédé d'un esprit impur vint à sa rencontre hors des sépulcres.
3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
Il habitait dans les sépulcres. Personne ne pouvait plus le lier, pas même avec des chaînes,
4 Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
car il avait été souvent lié avec des fers et des chaînes, et les chaînes avaient été déchirées par lui, et les fers brisés en morceaux. Personne n'avait la force de le dompter.
5 Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
Toujours, nuit et jour, dans les tombeaux et dans les montagnes, il poussait des cris et se tailladait avec des pierres.
6 Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
Voyant Jésus de loin, il courut se prosterner devant lui,
7 dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
et s'écria d'une voix forte: « Qu'ai-je à faire avec toi, Jésus, Fils du Dieu très haut? Je t'en conjure par Dieu, ne me tourmente pas. »
8 Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
Car il lui dit: « Sors de cet homme, esprit impur! »
9 Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
Il lui demanda: « Quel est ton nom? » Il lui dit: « Je m'appelle Légion, car nous sommes nombreux. »
10 Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
Il le supplia beaucoup de ne pas les renvoyer hors du pays.
11 Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
Or, sur le flanc de la montagne, il y avait un grand troupeau de porcs qui paissait.
12 Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
Tous les démons le supplièrent, disant: « Envoie-nous vers les porcs, afin que nous entrions en eux. »
13 Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
Aussitôt, Jésus leur donna la permission. Les esprits impurs sortirent et entrèrent dans les porcs. Le troupeau d'environ deux mille personnes se précipita du haut de la rive escarpée dans la mer, et ils furent noyés dans la mer.
14 Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
Ceux qui avaient nourri les porcs s'enfuirent et le racontèrent à la ville et à la campagne. Les gens vinrent pour voir ce qui s'était passé.
15 Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
Ils s'approchèrent de Jésus, et virent le démoniaque assis, vêtu et sain d'esprit, même celui qui avait la légion; et ils eurent peur.
16 Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
Ceux qui l'avaient vu leur racontèrent ce qui était arrivé à celui qui était possédé de démons, et ce qui concernait les porcs.
17 Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
Ils se mirent à le supplier de s'éloigner de leur région.
18 Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
Comme il entrait dans la barque, celui qui avait été possédé par des démons le supplia de pouvoir être avec lui.
19 por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
Il ne le lui permit pas, mais lui dit: « Va dans ta maison, chez tes amis, et raconte-leur les grandes choses que le Seigneur a faites pour toi et comment il a eu pitié de toi. »
20 Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
Il s'en alla, et se mit à proclamer dans la Décapole comment Jésus avait fait de grandes choses pour lui, et tout le monde s'en étonnait.
21 Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
Lorsque Jésus eut retraversé la barque pour passer de l'autre côté, une grande foule s'assembla auprès de lui, et il était au bord de la mer.
22 Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
Et voici qu'arrive un des chefs de la synagogue, nommé Jaïrus. Le voyant, il se jeta à ses pieds
23 dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
et le supplia beaucoup, en disant: « Ma petite fille est à l'article de la mort. Viens, je te prie, imposer tes mains sur elle, afin qu'elle soit guérie et qu'elle vive. »
24 Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
Il partit avec lui. Une grande foule le suivait, et se pressait de tous côtés contre lui.
25 Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
Une femme qui avait des pertes de sang depuis douze ans,
26 dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
qui avait beaucoup souffert de la part de beaucoup de médecins, qui avait dépensé tout ce qu'elle possédait, et qui n'était pas guérie, mais qui allait plutôt en empirant,
27 kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
ayant entendu parler de Jésus, vint derrière lui dans la foule et toucha ses vêtements.
28 sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
Car elle disait: « Si je touche seulement ses vêtements, je serai guérie. »
29 Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
Aussitôt, l'écoulement de son sang se tarit, et elle sentit dans son corps qu'elle était guérie de son malheur.
30 Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
Aussitôt, Jésus, percevant en lui-même que la puissance était sortie de lui, se retourna dans la foule et demanda: « Qui a touché mes vêtements? »
31 Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
Ses disciples lui dirent: « Tu vois la foule qui se presse contre toi, et tu dis: « Qui m'a touché? »".
32 Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
Il regarda autour de lui pour voir celle qui avait fait cela.
33 Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
Mais la femme, effrayée et tremblante, sachant ce qu'on lui avait fait, vint se jeter à terre devant lui, et lui dit toute la vérité.
34 Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
Il lui dit: « Ma fille, ta foi t'a guérie. Va en paix, et sois guérie de ta maladie. »
35 Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
Comme il parlait encore, des gens vinrent de la maison du chef de la synagogue, disant: « Ta fille est morte. Pourquoi déranger encore le maître? »
36 Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
Mais Jésus, ayant entendu le message prononcé, dit aussitôt au chef de la synagogue: « N'aie pas peur, crois seulement. »
37 Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
Il ne permit à personne de le suivre, si ce n'est à Pierre, à Jacques et à Jean, frère de Jacques.
38 Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
Il arriva à la maison du chef de la synagogue, et il vit un tumulte, des pleurs et de grandes lamentations.
39 Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
Étant entré, il leur dit: « Pourquoi faites-vous du bruit et pleurez-vous? L'enfant n'est pas mort, mais il dort. »
40 Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
Ils se moquaient de lui. Mais lui, les ayant tous mis dehors, prit le père de l'enfant, sa mère, et ceux qui étaient avec lui, et il entra là où l'enfant était couchée.
41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
Prenant l'enfant par la main, il lui dit: « Talitha cumi! », ce qui signifie, selon l'interprétation, « Fillette, je te le dis, lève-toi! »
42 Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
Aussitôt, la jeune fille se leva et marcha, car elle avait douze ans. Ils furent saisis d'un grand étonnement.
43 Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
Il leur ordonna strictement que personne ne le sache, et ordonna qu'on lui donne quelque chose à manger.
