Marku 4
1 Pastaj nisi përsëri të mësojë në breg të detit; dhe rreth tij u mblodh një turmë aq e madhe, sa që ai hyri në barkë dhe rrinte ulur në det, ndërsa gjithë turma ishte në tokë pranë detit.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಸಮುದ್ರತಟೇ ಪುನರುಪದೇಷ್ಟುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ, ತತಸ್ತತ್ರ ಬಹುಜನಾನಾಂ ಸಮಾಗಮಾತ್ ಸ ಸಾಗರೋಪರಿ ನೌಕಾಮಾರುಹ್ಯ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಃ; ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಃ ಸಮುದ್ರಕೂಲೇ ತಸ್ಥುಃ|
2 Dhe ai u mësonte atyre shumë gjëra në shëmbëlltyra, dhe u thoshte atyre në mësimin e tij:
ತದಾ ಸ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಭಿ ರ್ಬಹೂಪದಿಷ್ಟವಾನ್ ಉಪದಿಶಂಶ್ಚ ಕಥಿತವಾನ್,
3 “Dëgjoni! Ja, doli mbjellësi të mbjellë.
ಅವಧಾನಂ ಕುರುತ, ಏಕೋ ಬೀಜವಪ್ತಾ ಬೀಜಾನಿ ವಪ್ತುಂ ಗತಃ;
4 Dhe ndodhi që kur hidhte farën, një pjesë e farës ra gjatë rrugës dhe zogjtë e qiellit erdhën dhe e hëngrën.
ವಪನಕಾಲೇ ಕಿಯನ್ತಿ ಬೀಜಾನಿ ಮಾರ್ಗಪಾಶ್ವೇ ಪತಿತಾನಿ, ತತ ಆಕಾಶೀಯಪಕ್ಷಿಣ ಏತ್ಯ ತಾನಿ ಚಖಾದುಃ|
5 Një pjesë tjetër ra në gurishte, ku nuk kishte shumë dhe dhe mbiu menjëherë, sepse s’kishte një tokë të thellë.
ಕಿಯನ್ತಿ ಬೀಜಾನಿ ಸ್ವಲ್ಪಮೃತ್ತಿಕಾವತ್ಪಾಷಾಣಭೂಮೌ ಪತಿತಾನಿ ತಾನಿ ಮೃದೋಲ್ಪತ್ವಾತ್ ಶೀಘ್ರಮಙ್ಕುರಿತಾನಿ;
6 Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me që nuk kishte rrënjë, u tha.
ಕಿನ್ತೂದಿತೇ ಸೂರ್ಯ್ಯೇ ದಗ್ಧಾನಿ ತಥಾ ಮೂಲಾನೋ ನಾಧೋಗತತ್ವಾತ್ ಶುಷ್ಕಾಣಿ ಚ|
7 Një pjesë tjetër ra midis ferrave; ferrat u rritën, e mbyten dhe nuk dha fryt.
ಕಿಯನ್ತಿ ಬೀಜಾನಿ ಕಣ್ಟಕಿವನಮಧ್ಯೇ ಪತಿತಾನಿ ತತಃ ಕಣ್ಟಕಾನಿ ಸಂವೃದ್ವ್ಯ ತಾನಿ ಜಗ್ರಸುಸ್ತಾನಿ ನ ಚ ಫಲಿತಾನಿ|
8 Një pjesë tjetër ra në tokë të mirë, dhe solli frut që rritej, dhe u zhvillua për të dhënë njëra tridhjetë, tjetra gjashtëdhjetë dhe tjetra njëqind”.
ತಥಾ ಕಿಯನ್ತಿ ಬೀಜಾನ್ಯುತ್ತಮಭೂಮೌ ಪತಿತಾನಿ ತಾನಿ ಸಂವೃದ್ವ್ಯ ಫಲಾನ್ಯುತ್ಪಾದಿತಾನಿ ಕಿಯನ್ತಿ ಬೀಜಾನಿ ತ್ರಿಂಶದ್ಗುಣಾನಿ ಕಿಯನ್ತಿ ಷಷ್ಟಿಗುಣಾನಿ ಕಿಯನ್ತಿ ಶತಗುಣಾನಿ ಫಲಾನಿ ಫಲಿತವನ್ತಿ|
9 Pastaj ai u tha atyre: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
ಅಥ ಸ ತಾನವದತ್ ಯಸ್ಯ ಶ್ರೋತುಂ ಕರ್ಣೌ ಸ್ತಃ ಸ ಶೃಣೋತು|
10 Tani kur ishte vetëm, ata që i rrinin përreth bashkë me të dymbëdhjetët e pyetën për shëmbëlltyrën.
ತದನನ್ತರಂ ನಿರ್ಜನಸಮಯೇ ತತ್ಸಙ್ಗಿನೋ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾಶ್ಚ ತಂ ತದ್ದೃಷ್ಟಾನ್ತವಾಕ್ಯಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ|
11 Dhe ai u tha atyre: “Juve u është dhënë të njihni misterin e mbretërisë së Perëndisë; kurse atyre që janë përjashta të gjitha këto jepen me shëmbëlltyra,
ತದಾ ಸ ತಾನುದಿತವಾನ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಸ್ಯ ನಿಗೂಢವಾಕ್ಯಂ ಬೋದ್ಧುಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮಧಿಕಾರೋಽಸ್ತಿ;
12 që: “Duke parë, të shohin, por të mos vën re; edhe duke dëgjuar, të dëgjojnë, por të mos kuptojnë, se mos pendohen dhe mëkatet u falen””.
ಕಿನ್ತು ಯೇ ವಹಿರ್ಭೂತಾಃ "ತೇ ಪಶ್ಯನ್ತಃ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ನ ಜಾನನ್ತಿ, ಶೃಣ್ವನ್ತಃ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ, ಚೇತ್ತೈ ರ್ಮನಃಸು ಕದಾಪಿ ಪರಿವರ್ತ್ತಿತೇಷು ತೇಷಾಂ ಪಾಪಾನ್ಯಮೋಚಯಿಷ್ಯನ್ತ," ಅತೋಹೇತೋಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ದೃಷ್ಟಾನ್ತೈರೇವ ತಾನಿ ಮಯಾ ಕಥಿತಾನಿ|
13 Pastaj u tha atyre: “Nuk e kuptoni këtë shëmbëlltyrë? Po atëhere si do t’i kuptoni të gjitha shëmbëlltyrat e tjera?
ಅಥ ಸ ಕಥಿತವಾನ್ ಯೂಯಂ ಕಿಮೇತದ್ ದೃಷ್ಟಾನ್ತವಾಕ್ಯಂ ನ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ? ತರ್ಹಿ ಕಥಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಾನ ಭೋತ್ಸ್ಯಧ್ವೇ?
14 Mbjellësi mbjell fjalën.
ಬೀಜವಪ್ತಾ ವಾಕ್ಯರೂಪಾಣಿ ಬೀಜಾನಿ ವಪತಿ;
15 Ata gjatë rrugës janë ata në të cilët mbillet fjala; por pasi e kanë dëgjuar atë, vjen menjëherë Satanai dhe ua heq fjalën e mbjellë në zemrat e tyre.
ತತ್ರ ಯೇ ಯೇ ಲೋಕಾ ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಶ್ರುತಮಾತ್ರಾತ್ ಶೈತಾನ್ ಶೀಘ್ರಮಾಗತ್ಯ ತೇಷಾಂ ಮನಃಸೂಪ್ತಾನಿ ತಾನಿ ವಾಕ್ಯರೂಪಾಣಿ ಬೀಜಾನ್ಯಪನಯತಿ ತಏವ ಉಪ್ತಬೀಜಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವೇಸ್ವರೂಪಾಃ|
16 Po ashtu ata që e marrin farën mbi nje gurishte janë ata që, kur e kanë dëgjuar fjalën, e pranojnë menjëherë me gëzim;
ಯೇ ಜನಾ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಹಸಾ ಪರಮಾನನ್ದೇನ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಹೃದಿ ಸ್ಥೈರ್ಯ್ಯಾಭಾವಾತ್ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ಕಾಲಮಾತ್ರಂ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ತದ್ವಾಕ್ಯಹೇತೋಃ
17 por nuk kanë rrënjë në vetvete, dhe janë të përkohshëm; dhe kur vjen mundimi ose përndjekja për shkak të fjalës, skandalizohen menjëherë.
ಕುತ್ರಚಿತ್ ಕ್ಲೇಶೇ ಉಪದ್ರವೇ ವಾ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ತದೈವ ವಿಘ್ನಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ ತಏವ ಉಪ್ತಬೀಜಪಾಷಾಣಭೂಮಿಸ್ವರೂಪಾಃ|
18 Ata përkundrazi të cilët e marrin farën midis ferrave, janë ata që e dëgjojnë fjalën,
ಯೇ ಜನಾಃ ಕಥಾಂ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಸಾಂಸಾರಿಕೀ ಚಿನ್ತಾ ಧನಭ್ರಾನ್ತಿ ರ್ವಿಷಯಲೋಭಶ್ಚ ಏತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಉಪಸ್ಥಾಯ ತಾಂ ಕಥಾಂ ಗ್ರಸನ್ತಿ ತತಃ ಮಾ ವಿಫಲಾ ಭವತಿ (aiōn g165)
19 por shqetësimet e kësaj bote, mashtrimet e pasurisë dhe lakmitë për gjëra të tjera që hynë, e mbyten fjalën dhe ajo bëhet e pafrytshme. (aiōn g165)
ತಏವ ಉಪ್ತಬೀಜಸಕಣ್ಟಕಭೂಮಿಸ್ವರೂಪಾಃ|
20 Kurse ata që e morën farën në tokë të mirë, janë ata që e dëgjojnë fjalën, e pranojnë dhe japin fryt: një tridhjetë, tjetri gjashtëdhjetë dhe tjetri njëqind”.
ಯೇ ಜನಾ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಕಸ್ಯ ವಾ ತ್ರಿಂಶದ್ಗುಣಾನಿ ಕಸ್ಯ ವಾ ಷಷ್ಟಿಗುಣಾನಿ ಕಸ್ಯ ವಾ ಶತಗುಣಾನಿ ಫಲಾನಿ ಭವನ್ತಿ ತಏವ ಉಪ್ತಬೀಜೋರ್ವ್ವರಭೂಮಿಸ್ವರೂಪಾಃ|
21 Pastaj u tha atyre: “A merret vallë llamba për ta vënë nën babunë ose nën shtrat? A nuk vihet mbi dritëmbajtësen?
ತದಾ ಸೋಽಪರಮಪಿ ಕಥಿತವಾನ್ ಕೋಪಿ ಜನೋ ದೀಪಾಧಾರಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ದ್ರೋಣಸ್ಯಾಧಃ ಖಟ್ವಾಯಾ ಅಧೇ ವಾ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ದೀಪಮಾನಯತಿ ಕಿಂ?
22 Sepse nuk ka asgjë të fshehtë që të mos zbulohet, as kurrgjë sekrete që të mos dalin në dritë.
ಅತೋಹೇತೋ ರ್ಯನ್ನ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯತೇ ತಾದೃಗ್ ಲುಕ್ಕಾಯಿತಂ ಕಿಮಪಿ ವಸ್ತು ನಾಸ್ತಿ; ಯದ್ ವ್ಯಕ್ತಂ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಾದೃಶಂ ಗುಪ್ತಂ ಕಿಮಪಿ ವಸ್ತು ನಾಸ್ತಿ|
23 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”
ಯಸ್ಯ ಶ್ರೋತುಂ ಕರ್ಣೌ ಸ್ತಃ ಸ ಶೃಣೋತು|
24 Dhe u tha atyre: “Vini re atë që dëgjoni. Me atë masë që ju matni, do t’iu matet juve; edhe juve që dëgjoni do t’iu jepet edhe më.
ಅಪರಮಪಿ ಕಥಿತವಾನ್ ಯೂಯಂ ಯದ್ ಯದ್ ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣುಥ ತತ್ರ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ, ಯತೋ ಯೂಯಂ ಯೇನ ಪರಿಮಾಣೇನ ಪರಿಮಾಥ ತೇನೈವ ಪರಿಮಾಣೇನ ಯುಷ್ಮದರ್ಥಮಪಿ ಪರಿಮಾಸ್ಯತೇ; ಶ್ರೋತಾರೋ ಯೂಯಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಧಿಕಂ ದಾಸ್ಯತೇ|
25 Sepse atij që ka, do t’i jepet, por atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo që ka.
ಯಸ್ಯಾಶ್ರಯೇ ವರ್ದ್ಧತೇ ತಸ್ಮೈ ಅಪರಮಪಿ ದಾಸ್ಯತೇ, ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯಾಶ್ರಯೇ ನ ವರ್ದ್ಧತೇ ತಸ್ಯ ಯತ್ ಕಿಞ್ಚಿದಸ್ತಿ ತದಪಿ ತಸ್ಮಾನ್ ನೇಷ್ಯತೇ|
26 Tha akoma: “Mbretëria e Perëndisë është si një njeri që hedh farën në dhe.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಕಥಿತವಾನ್ ಏಕೋ ಲೋಕಃ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತ್ವಾ
27 Dhe natën dhe ditën, ndërsa ai fle dhe çohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.
ಜಾಗರಣನಿದ್ರಾಭ್ಯಾಂ ದಿವಾನಿಶಂ ಗಮಯತಿ, ಪರನ್ತು ತದ್ವೀಜಂ ತಸ್ಯಾಜ್ಞಾತರೂಪೇಣಾಙ್ಕುರಯತಿ ವರ್ದ್ಧತೇ ಚ;
28 Sepse dheu prodhon vetvetiu më parë kërcellin, pastaj kallirin, dhe më në fund kallirin plot me kokrra.
ಯತೋಹೇತೋಃ ಪ್ರಥಮತಃ ಪತ್ರಾಣಿ ತತಃ ಪರಂ ಕಣಿಶಾನಿ ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ಕಣಿಶಪೂರ್ಣಾನಿ ಶಸ್ಯಾನಿ ಭೂಮಿಃ ಸ್ವಯಮುತ್ಪಾದಯತಿ;
29 Dhe kur fryti piqet, menjëherë korrësi i vë drapërin, sepse erdhi koha e korrjes.
ಕಿನ್ತು ಫಲೇಷು ಪಕ್ಕೇಷು ಶಸ್ಯಚ್ಛೇದನಕಾಲಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಶಸ್ಯಾನಿ ಛಿನತ್ತಿ, ಅನೇನ ತುಲ್ಯಮೀಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ|
30 Edhe tha: Me se ta krahasojmë mbretërinë e Perëndisë? Ose me çfarë shëmbëlltyre ta paraqesim?
ಪುನಃ ಸೋಽಕಥಯದ್ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಂ ಕೇನ ಸಮಂ? ಕೇನ ವಸ್ತುನಾ ಸಹ ವಾ ತದುಪಮಾಸ್ಯಾಮಿ?
31 Ajo i ngjan farës së sinapit, që, kur është mbjellë në dhe, është më e vogla nga të gjitha farërat që janë mbi dhe;
ತತ್ ಸರ್ಷಪೈಕೇನ ತುಲ್ಯಂ ಯತೋ ಮೃದಿ ವಪನಕಾಲೇ ಸರ್ಷಪಬೀಜಂ ಸರ್ವ್ವಪೃಥಿವೀಸ್ಥಬೀಜಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಂ
32 por, pasi mbillet, rritet dhe bëhet më e madhe se të gjitha barishtet; dhe lëshon degë aq të mëdha, sa zogjtë e qiellit mund të gjejnë strehë nën hijen e saj”.
ಕಿನ್ತು ವಪನಾತ್ ಪರಮ್ ಅಙ್ಕುರಯಿತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಶಾಕಾದ್ ಬೃಹದ್ ಭವತಿ, ತಸ್ಯ ಬೃಹತ್ಯಃ ಶಾಖಾಶ್ಚ ಜಾಯನ್ತೇ ತತಸ್ತಚ್ಛಾಯಾಂ ಪಕ್ಷಿಣ ಆಶ್ರಯನ್ತೇ|
33 Dhe me shumë shëmbëlltyra të tilla, u shpallte atyre fjalën, ashtu si ata ishin në gjendje ta kuptojnë.
ಇತ್ಥಂ ತೇಷಾಂ ಬೋಧಾನುರೂಪಂ ಸೋಽನೇಕದೃಷ್ಟಾನ್ತೈಸ್ತಾನುಪದಿಷ್ಟವಾನ್,
34 Dhe nuk u fliste atyre pa shëmbëlltyra, ndërsa dishepujve të tij, veçmas, u shpjegonte çdo gjë.
ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ವಿನಾ ಕಾಮಪಿ ಕಥಾಂ ತೇಭ್ಯೋ ನ ಕಥಿತವಾನ್ ಪಶ್ಚಾನ್ ನಿರ್ಜನೇ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಸರ್ವ್ವದೃಷ್ಟಾನ್ತಾರ್ಥಂ ಬೋಧಿತವಾನ್|
35 Tani po atë ditë, si u ngrys, u tha atyre: “Kalojmë te bregu matanë!
ತದ್ದಿನಸ್ಯ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಸ ತೇಭ್ಯೋಽಕಥಯದ್ ಆಗಚ್ಛತ ವಯಂ ಪಾರಂ ಯಾಮ|
36 Dhe dishepujt, si e nisën popullin, e morrën me vete Jezusin, ashtu si ishte, në barkë. Me të ishin edhe disa barka të tjera të vogla.
ತದಾ ತೇ ಲೋಕಾನ್ ವಿಸೃಜ್ಯ ತಮವಿಲಮ್ಬಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ನೌಕಯಾ ಪ್ರತಸ್ಥಿರೇ; ಅಪರಾ ಅಪಿ ನಾವಸ್ತಯಾ ಸಹ ಸ್ಥಿತಾಃ|
37 Ndërkaq shpërtheu një furtunë e madhe dhe valët përplaseshin mbi barkë aq shumë sa ajo po mbushej.
ತತಃ ಪರಂ ಮಹಾಝಞ್ಭ್ಶಗಮಾತ್ ನೌ ರ್ದೋಲಾಯಮಾನಾ ತರಙ್ಗೇಣ ಜಲೈಃ ಪೂರ್ಣಾಭವಚ್ಚ|
38 Ai ndërkaq po flinte në kiç mbi një jastëk. Ata e zgjuan dhe i thanë: “Mësues, a nuk merakosesh që ne po marrim fund?”.
ತದಾ ಸ ನೌಕಾಚಶ್ಚಾದ್ಭಾಗೇ ಉಪಧಾನೇ ಶಿರೋ ನಿಧಾಯ ನಿದ್ರಿತ ಆಸೀತ್ ತತಸ್ತೇ ತಂ ಜಾಗರಯಿತ್ವಾ ಜಗದುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಾಣಾ ಯಾನ್ತಿ ಕಿಮತ್ರ ಭವತಶ್ಚಿನ್ತಾ ನಾಸ್ತಿ?
39 Dhe ai si u zgjua, e qortoi erën dhe i foli detit: “Pusho dhe fashitu!”. Dhe era pushoi dhe u bë qetësi e madhe.
ತದಾ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ವಾಯುಂ ತರ್ಜಿತವಾನ್ ಸಮುದ್ರಞ್ಚೋಕ್ತವಾನ್ ಶಾನ್ತಃ ಸುಸ್ಥಿರಶ್ಚ ಭವ; ತತೋ ವಾಯೌ ನಿವೃತ್ತೇಽಬ್ಧಿರ್ನಿಸ್ತರಙ್ಗೋಭೂತ್|
40 Atëherë u tha atyre: “Pse jeni ju aq frikacakë? Vallë, si nuk keni besim?”.
ತದಾ ಸ ತಾನುವಾಚ ಯೂಯಂ ಕುತ ಏತಾದೃಕ್ಶಙ್ಕಾಕುಲಾ ಭವತ? ಕಿಂ ವೋ ವಿಶ್ವಾಸೋ ನಾಸ್ತಿ?
41 Dhe ata i zuri një frikë e madhe dhe i thoshnin njëritjetrit: “Vallë, kush është ky, që po i binden edhe era edhe deti?”.
ತಸ್ಮಾತ್ತೇಽತೀವಭೀತಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಅಹೋ ವಾಯುಃ ಸಿನ್ಧುಶ್ಚಾಸ್ಯ ನಿದೇಶಗ್ರಾಹಿಣೌ ಕೀದೃಗಯಂ ಮನುಜಃ|
