< Marku 3 >

1 Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
Jesu wakanjila lubo muchikombelo, wakajana mwaalumi wakakokonyene kuboko.
2 Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
Bantu biingi bakamulangisisya kuyanda kubona kuti ulamuponisya na mubuzuba bwa Sabata bamupe mulandu.
3 Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
Jesu wakaambila mwaalumi wakakokonyene kuboko kuti, “Nyampuka uyimikile aakati kabantu aaba.”
4 Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
Mpawo wakati kubantu, “Ncheechili chibotu, kuchita chibotu na chibi mubuzuba bwa Sabata; kuvuna buumi na kujaya?” Pesi bakawumuna.
5 Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
Wakabalanga chakunyema, alimwi kawuside, nkaambo kakuyuma kwamyoyo yabo, wakati kumwaalumi ooyo, “Tandabika kuboko kwako.” Mpawo wakatandabika, elyo kuboko kwakwe kwakaba kabotu.
6 Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
Lino ba Falisi bakazwa aanze mpawo, antoomwe aba Heloda bakatanguna kulanguula nzila mbubanga balamujaya.
7 Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
Mpawo Jesu, wakasosoloka abasikwiiya bakwe baya kulwizi, elyo makamu makamu abantu kuzwa kuGalilii, aku Judiya akabatobela.
8 dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
Lino nibakamvwa nzyakali kuchita, bantu bayingi bakeza kuli nguwe kuzwa ku Jelusalema, Idumiya azisi zilimutala a Jodani azyeengelede Taya a Sidoni.
9 Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
Nkaambo kamakamu aabantu wakaambila basikwiiya bakwe kuti bamubambile bwaato buniini afwiifwi, kuti akonzye kusosoloka aakati kabantu.
10 Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
Nkaambo wakalikusilika bayingi, aboobo bakali aamalwazi balikuchundana kabaya kunembo kuti bamugume.
11 Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
Kufumbwa myuuya mibi niyakamubona yakawida aansi kunembo lyakwe akoompolola, kuti, “Nduwe Mwana wa Leza.”
12 Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
Alimwi wakayilayila changuzu kuti itamudomboli kuti ngwani.
13 Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
Wakatanta achilundu akwiita aabo mbakalikuyanda, alimwi bakeza kulinguwe.
14 Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
Wakasaluuzya balikkumi ababili; (aabo mbakati mmbatumwa) kuti bakabe aamwi anguwe, alimwi kuti akabatume kukukambawuka,
15 dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
akubapa ngunzu, zyakutanda myuuya mibi.
16 Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
Aaba mbimbabo bali kkumi ababili mbakasaluuzya: Sayimoni, oyu wakamupa zina lyakuti ngu Pita;
17 Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
Jemusi mwana wa Zebbediya, aJoni mwana wakwabo wa Jemusi, aba wakabawuzika kuti mba Bbowanejesi, nkukwamba kuti bana ba ndabi;
18 Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
Andulo, Filipo, Bbatolomiya, Matayo, Tomasi, Jemusi mwana wa Alifasi, Tediyasi, a Sayimoni munkutwe
19 dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
a Judasi Sikkaliyoti, nguwe wakazomuuzya.
20 Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
Mpawo wakabweeda kumuunzi, alimwi makamu aabantu akamubunganina, aboobo basikwiiya bakwe anguwe tebakachili kujana chiindi chakulya pe.
21 Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
Lino bang'anda yakwabo nibakamvwa zyalikuchitika, bakamulanguula, kabaamba kuti “Wapenga.”
22 Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
Balembi bakazwa kuJelusalema bakaamba kuti, “Unjidwe muuya mubi utegwa Bbelizabbeli,” akuti “Alimwi nguzu nzyatanzya myuuya mibi nzizyakwe Bbelizabbeli mwami wamyuuya mibi.”
23 Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
Jesu wakabayita mpawo watanguna kwaambula ambabo muzikozyanio, “Satani ulakonzya biyeni kulitanda?
24 Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
Na bwaami kabupambukene, bwaami oobo tabukonzyi kwiimikila.
25 Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
Alimwi na tekwaba kumwvanana mung'anda, eeyo ng'anda tikonzyi kwiimikila.
26 Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
Alimwi na Satani walikazya elyo kanzeene, takonzyi kwiimikila; nkokuti mamanino aakwe asika.
27 Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
Pesi taakwe muntu ukonzya kunjila mung'anda yamwaalumi singuzu kuti abbe lubono lwakwe, atatanguna kumuzunda akumwaanga ooyo mwaalumi singuzu. Awo mpanga ulakonzya kubba lubono mung'anda eeyo.
28 Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
Ndamwaambila kasimpe, zyoonse zibi akusampawula kwabantu kulalekelelwa,
29 po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm”. (aiōn g165, aiōnios g166)
pesi kufumbwa muntu usampawula Muuya Uusalala takonzyi kulekelelwa; ulaamulandu wachibi chitamani.” (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
Jesu wakabaambila eezi, nkaambo bakalikwaamba kuti, “Ulaa muuya mubi.”
31 Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
Mpawo banyina abakwabo bakasika. Kabayimvwi aanze, bakatuma umwi kuti amwiite.
32 Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
Bantu bayingi bakalikkede kabamubunganide, alimwi bakamwaambila kuti, “Banyoko abanike bako balaanze baliikukulanguula.”
33 Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
Wakabasandula wati, “Baama abakwesu mbaani?”
34 Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
Lino wakalanga aabo bakakkede kabamuzyungulukide wati, “Bakwesu abaama mbaaba!
35 Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.
Kufumbwa uuchita kuyanda kwaLeza nguumukwesu wangu abaama.”

< Marku 3 >