< Marku 2 >

1 Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;
Sodꞌaꞌ fai hira boe ma, Yesus se reu seluꞌ risiꞌ Kapernaum. De atahori ra rafadꞌe sia bee-bꞌee oi Ana sia ume ena.
2 dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.
Huu naa, atahori rema mia bee-bꞌee. Rakaseseti rakaseꞌe sia ume rala, losa dea boe. De Yesus nanori se Lamatualain hihii-nanau na.
3 Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.
Ana feꞌe ola-olaꞌ boe ma, atahori haa ndoro rendi atahori mamaluꞌu esa nisiꞌ Yesus.
4 Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.
Te huu atahori nae na seli, de ara nda bisa rendi atahori naa losa mata na sa. De ara hene risiꞌ ume mbuni na, no ofe mbuni na nandaa no Yesus fafo na. Boe ma ara raondaꞌ e no nenei na.
5 Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!”.
Nita se boe, nahine sira ramahere tebꞌe-tebꞌeꞌ neu Eni. Boe ma Ana nafadꞌe atahori mamaluꞌu nae, “Ana ngga e! Au fee ambon sala ma ena!”
6 Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
Te sia naa, hambu atahori meser agama Yahudi hira nggua-nggua. Rena Yesus oꞌola na, ramedꞌa nda maloleꞌ sia rala nara sa.
7 “Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?”.
De ara olaꞌ rae, “Te atahori ia nambarani olaꞌ taꞌo naa! Akaꞌ Lamatualain bisa fee ambon neu atahori sala nara. Te atahori ia oꞌola na, sama onaꞌ Eni, Lamatualain. Ana naꞌamuti ma!”
8 Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
Te Yesus bubꞌuluꞌ memaꞌ rala nara ena. De Ana olaꞌ nae, “Hei afiꞌ dꞌua taꞌo naa!
9 Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo t’i thuash: “Çohu, merre vigun tënd dhe ec”?
Bee ka mudaꞌ lenaꞌ? Mete ma Au ufadꞌe mbali atahori mamaluꞌu ia ae, ‘Ho sala ma hambu ambon’, hei nda bubꞌuluꞌ dadꞌi taꞌo naa, do hokoꞌ. Te mete ma Au ufadꞌe ae, ‘Fela leon! Haꞌi ho nenei ma fo baliꞌ.’ Mete ma ana fela neuꞌ ena, hei feꞌe seꞌu-mita bukti mae Au uꞌena koasa fee ambon neu atahori sala nara. Huu, Au ia, tebꞌe-tebꞌe Atahori Matetuꞌ a.” Boe ma Ana nafadꞌe atahori mamaluꞌu naa nae,
10 Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,
11 unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!””.
“Rena e! Ia naa ho hai ena! Fela, haꞌi nenei ma, fo baliꞌ leon.”
12 Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!”.
Rena taꞌo naa, nggengger ma ana fela. De haꞌi nenei na, lao dea neu. Atahori mana sia naa ra rita no mata nara. Basa se titindindii, de oi, “Awi! Hita feꞌe tita onaꞌ ia! Lamatualain memaꞌ mana seli!”
13 Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.
Basa ma, Yesus se reu seluꞌ risiꞌ dano Galilea suu na. Atahori naeꞌ rema sangga e, de nafadꞌe se Lamatualain hihii-nanaun.
14 Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Ai u ngrit dhe e ndoqi.
Sa naa, atahori esa nara na Lewi, Alfeus ana na. Ue-tatao na edꞌa bea fee mana parenda. Yesus laoꞌ tungga naa, ma nita Lewi. De nafadꞌe nae, “Wei! Uma tungga Au!” Rena naꞌo naa boe, Lewi fela tungga E.
15 Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
Basa boe, Yesus se endoꞌ raa mia Lewi ume na, ro nono mana edꞌa bea ra. Hambu atahori feaꞌ fo atahori Yahudi ra rae atahori nda maloleꞌ sa, raa ro sira. Atahori naa ra, naeꞌ hii rena Yesus.
16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?”.
Leleꞌ naa, meser agama mia partei Farisi hira, rita Yesus endoꞌ naa no mana edꞌa bea ra, ma atahori fo sira rae nda maloleꞌ ra sa. De ratane mana tungga nara rae, “Taꞌo bee de hei Meser ma endoꞌ naa no atahori mana edꞌa bea ra, ma atahori nda maloleꞌ naa ra sa?”
17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.
Yesus rena, boe ma nataa nae, “Atahori mamahedꞌiꞌ parlu doter, te atahori maloleꞌ ra hokoꞌ. Au uma tao mata neu atahori nda maloleꞌ ra sa. Te nda uma tao mata neu atahori mana namedꞌa ao na maloleꞌ sa.
18 Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
Lao esa, atahori partei agama Farisi ra puasa. Ara rita Yohanis Mana Sarani a mana tungga nara o puasa. Te Yesus ana mana tungga nara nda puasa sa. Ara rema randaa ro Yesus de ratane rae, “Papa. Hai puasa. Yohanis atahori nara puasa boe. Te, taꞌo bee de Papa ana mana tungga mara nda puasa sa?”
19 Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!
Yesus nataa nae, “Hei bubꞌuluꞌ ena, mete ma fefeta kakabꞌi, fuiꞌ ra nda puasa sa, te raa raꞌabꞌeta. Mete ma touꞌ a feꞌe sia naa, basa se raa rabꞌue.
20 Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.
Te mete ma atahori feaꞌ lea rendi touꞌ a, nono nara susa, dei fo ara puasa.”
21 Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.
Boe, Yesus olaꞌ nekendandaaꞌ esa nae, “Atahori nda tanda teme feuꞌ neu badꞌu mbaraaꞌ sa. Te mete ma safe, teme feu a, kukundu tao nasideꞌ seluꞌ badꞌu mbaraaꞌ a.
22 Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj”.
Onaꞌ naa boe, atahori nda ombo tua feuꞌ neu mbaꞌo mbokoꞌ sa. Te mete ma mbaꞌo a fanggi, tuaꞌ a nandali hendi e. De tua feuꞌ musi ombo neu mbaꞌo feuꞌ.” Onaꞌ naa, Yesus nanori se nae Eni nenori na feuꞌ, de afiꞌ nebali no atahori Farisi ra nenori mbaraaꞌ na.
23 Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.
Lao esa, nandaa no atahori Yahudi fai hule-oꞌe na, Yesus se laoꞌ tungga osi. Boe ma mana tungga nara etu are gandum, de raa.
24 Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?”.
Te atahori Farisi ra mete-rita, de rafadꞌe Yesus rae, “Taꞌo bee de mana tungga mara langgar hita atoran agama na? Ara etu are gandum nandaa no fai hahae aoꞌ! Hei afiꞌ tao taꞌo naa!”
25 Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?”.
Nataa nae, “Taꞌo bee o? Hei nda misinedꞌa Baꞌi Daud dudꞌui na sa. Leleꞌ naa tou lasi Abiatar dadꞌi sira malangga agama na. Baꞌi Daud no mana tungga nara ndoe rala seli. Boe ma ara risiꞌ Lamatualain lalaa hule-oꞌe na rala, de haꞌi roti fo malangga agama ra fee basa neu Lamatuaꞌ. Tao-tao te akaꞌ a malangga agama ra bole raa, te atahori feaꞌ ra hokoꞌ. Te Baꞌi Daud se raa, nda hambu atahori fee salaꞌ neu se sa.”
26 Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?”.
27 Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.
Yesus nafadꞌe seluꞌ nae, “Lamatualain tao fai hahae aoꞌ fo tulu-fali hita atahori a. Te Ana nda tao hita atahori fo tungga fai hahae aoꞌ a atoran na sa.
28 Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
Au ia, tebꞌe-tebꞌe Atahori Matetuꞌ a. Au uꞌena hak fo ae atahori bole, do nda bole tao saa-saa nandaa no fai hahae aoꞌ sa.”

< Marku 2 >