Marku 2
1 Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;
După câteva zile, când a intrat din nou în Capernaum, s-a auzit că este acasă.
2 dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.
Îndată s-au adunat mulți, încât nu mai era loc nici măcar în jurul ușii; și El le-a spus cuvântul.
3 Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.
Au venit patru oameni care îi duceau un paralitic.
4 Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.
Cum nu se puteau apropia de el din cauza mulțimii, au îndepărtat acoperișul în care se afla. După ce l-au spart, au dat drumul la covorul pe care era întins paraliticul.
5 Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!”.
Isus, văzând credința lor, i-a spus paraliticului: “Fiule, păcatele tale îți sunt iertate.”
6 Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
Dar unii din cărturari, care stăteau acolo, gândeau în inimile lor:
7 “Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?”.
“Pentru ce vorbește omul acesta astfel de blasfemii? Cine poate ierta păcatele, dacă nu numai Dumnezeu?”
8 Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
Îndată Isus, văzând în duhul Său că ei gândeau astfel în ei înșiși, le-a zis: “Pentru ce gândiți astfel în inimile voastre?
9 Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo t’i thuash: “Çohu, merre vigun tënd dhe ec”?
Ce este mai ușor, să-i spui paraliticului: “Păcatele tale sunt iertate”, sau să-i spui: “Scoală-te, ia-ți patul și umblă?”
10 Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,
Dar ca să știți că Fiul Omului are putere pe pământ să ierte păcatele” — i-a spus paraliticului —
11 unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!””.
“Îți spun: “Scoală-te, ia-ți patul și du-te la casa ta”.
12 Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!”.
El s-a sculat, a luat îndată rogojina și a ieșit în fața tuturor, așa că toți au rămas uimiți și slăveau pe Dumnezeu, zicând: “Niciodată n-am văzut așa ceva.”
13 Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.
Și a ieșit din nou la malul mării. Toată mulțimea a venit la el și el îi învăța.
14 Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Ai u ngrit dhe e ndoqi.
Pe când trecea pe acolo, a văzut pe Levi, fiul lui Alfeu, care ședea la biroul fiscal. I-a spus: “Vino după mine”. Și el s-a ridicat și l-a urmat.
15 Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
El stătea la masă în casa lui, și mulți vameși și păcătoși s-au așezat la masă cu Isus și cu ucenicii Lui, căci erau mulți, și Îl urmau.
16 Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?”.
Cărturarii și fariseii, când au văzut că mănâncă cu păcătoșii și vameșii, au zis ucenicilor Lui: “De ce mănâncă și bea cu vameșii și cu păcătoșii?”
17 Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.
Când a auzit Isus, le-a zis: “Cei sănătoși nu au nevoie de doctor, ci cei bolnavi. Eu nu am venit să chem pe cei drepți, ci pe păcătoși la pocăință.”
18 Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
Ucenicii lui Ioan și fariseii posteau și au venit și L-au întrebat: “De ce postesc ucenicii lui Ioan și ucenicii fariseilor, iar ucenicii Tăi nu postesc?”
19 Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!
Isus le-a zis: “Oare pot posti domnii de onoare, când mirele este cu ei? Atâta timp cât au mirele cu ei, nu pot posti.
20 Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.
Dar vor veni zile când mirele va fi luat de la ei și atunci vor posti în ziua aceea.
21 Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.
Nimeni nu coase o bucată de pânză neîncălzită pe o haină veche, căci altfel peticul se micșorează și noul se desprinde de vechi și se face o gaură și mai mare.
22 Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj”.
Nimeni nu pune vin nou în burdufuri vechi, căci altfel vinul nou sparge burdufurile și vinul se varsă, iar burdufurile se distrug; dar ei pun vin nou în burdufuri proaspete.”
23 Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.
În ziua de Sabat, El mergea prin lanurile de grâu; și ucenicii Lui au început, pe când mergeau, să smulgă spice spicele.
24 Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?”.
Fariseii I-au zis: “Iată, de ce fac ei ceea ce nu este îngăduit în ziua Sabatului?”
25 Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?”.
El le-a zis: “N-ați citit niciodată ce a făcut David și cei ce erau cu el, când a avut nevoie și a fost flămând?
26 Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?”.
cum a intrat în casa lui Dumnezeu pe vremea marelui preot Abiatar și a mâncat pâinea de spectacol, pe care nu este îngăduit să o mănânce decât preoții, și a dat și celor care erau cu el?”
27 Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.
El le-a zis: “Sabatul a fost făcut pentru om, iar nu omul pentru Sabat.
28 Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
De aceea, Fiul Omului este stăpân chiar și pe Sabat.”
