Marku 11
1 Tani kur iu afruan Jeruzalemit, drejt Betfage dhe Betania, afër malit të Ullinjve, Jezusi dërgoi dy nga dishepujt e vet,
Jerusalem an hong tung rangtôn Bethphage le Bethany khopuingei kôla Olive Muol an hong tungin chu Jisua'n a ruoisingei lâia mi inik an motona a tîr ngeia,
2 duke u thënë: “Shkoni në fshatin përballë dhe, posa të hyni aty, do të gjeni një kërriç të lidhur, mbi të cilin akoma nuk ka hipur askush; zgjidheni dhe ma sillni.
hi rilnangei leh an kôm, “Nin motona khuo son se ungla, nin tung harenghan, sakuordingte inthung, tute la chuongna ngâiloi mu nin tih. Sût ungla, mahin hong kai roi.
3 Dhe në se ndokush iu thotë: “Pse po veproni kështu?”, përgjigjuni: “I duhet Zotit. Ai do ta kthejë menjëherë këtu””.
Male tukhomin itho mo ma anghin nin thoa, tiin nangni an rekel khomin, Pumapa'n a min nâng kêng, hong thak nôk kelen a tih ti roi” a tia.
4 Ata shkuan dhe e gjetën kërriçin të lidhur afër një dere, në rrugë, dhe e zgjidhën.
Masikin an sea lamliena inkhâr pêntienga sakuordingte inthung an va mua. Maha an sût lehan,
5 Disa nga të pranishmit u thanë atyre: “Ç’po bëni? Pse po e zgjidhni kërriçin?”.
hataka ânding senkhat ngeiin, “Ithomo sakuordingte hah nin sûta?” tiin an rekel ngeia.
6 Këta iu përgjigjën ashtu si u kishte thënë Jezusi dhe ata i lanë të shkojnë.
Jisua'n a ril ngei anghan an thuona, male lokongei han an min se ngei zoi.
7 Atëherë ia çuan Jezusit kërriçin, vunë mbi të mantelet e tyre dhe ai u ul mbi të.
Sakuordingte hah Jisua kôm an hong kaia, a chunga an puonngei an dâpa male Jisua a chuonga.
8 Shumë njerëz i shtronin rrobat e tyre rrugës dhe të tjerë pritnin degë nga pemët dhe i hidhnin rrugës.
Mi tamtakin an puonngei lampuia an dâpa, adangin loilâija sasôl an va tuka an dâp sa zoi.
9 Dhe si ata që pararendnin, edhe ata që ndiqnin Jezusin, thërrisnin dhe thonin: “Hosana! Bekuar është ai që vjen në emër të Zotit!
Amoton tienga se ngei le a nûk tienga a jûi mingeiin, “Hosanna! Pumapa riminga juongpu chu Pathien'n satvur rese!
10 E bekuar është mbretëria e Davidit, atit tonë, që vjen në emër të Zotit. Hosana në vendet shumë të larta!”.
Rêng David Rêngram juong tung rang ha, ei pa'n satvur rese! Pathien minpâkin om rese! Ânchungtaka khin Hosanna!” tiin an inieka.
11 Kështu hyri Jezusi në Jeruzalem dhe në tempull; dhe, mbasi shikoi mirë çdo gjë, duke qenë se ishte vonë, doli bashkë me të dymbëdhjetët në drejtim të Betanias.
Jisua'n Jerusalem a tungin chu Biekin sûnga a lûta, male neinun nâm a ena. Aniatachu kholoi ahongni zoi sikin ruoisi sômleinik ngei leh Bethany taka an se zoi.
12 Të nesërmen, kur dolën nga Betania, ai kishte uri.
Anangtûka chu Bethany renga an hong kîr nôka, Jisua a von ahong cham pea.
13 Dhe, duke parë nga larg një fik që kishte gjethe, shkoi për të parë në se mund të gjente diçka atje; por, kur iu afrua, s’gjeti asgjë përveç gjetheve, sepse nuk ishte koha e fiqve.
“Alazana renga theichang kung abuongei hah ava mua, masikin amara tete mo ka man” tiin ava pana. Hannirese ava tungin chu, theichang ânra zora ani loi sikin abuongei tiloiin chu ite adang mu maka.
14 Atëherë Jezusi, duke iu drejtuar fikut, tha: “Askush mos ngrëntë kurrë fryt prej teje përjetë”. Dhe dishepujt e tij e dëgjuan. (aiōn g165)
Jisua'n theichang kung kôm han, “Tutên na mara sâk man khâi no rese ngei!” a tia. Male a ruoisingei khomin a chong ha an rieta. (aiōn g165)
15 Kështu arritën në Jeruzalem. Dhe Jezusi, mbasi hyri në tempull, filloi t’i dëbojë ata që shisnin dhe blinin brenda tempullit dhe përmbysi tavolinat e këmbyesve të parave dhe ndenjëset e shitësve të pëllumbave.
Jerusalem an tung lehan, Jisua Biekina ava lûta, Biekina neinun juorngei le rochôkngei hah a rujûlpai ngeia. Sum thûlngei dosângngei le pharvali juorngei sukmunngei khom a nammelet pe ngeia,
16 Dhe nuk lejoi asnjë që të mbartte sende nëpër tempull.
male Biekin khalâidung han tutên neinun chôi rangin phal khâi maka.
17 Dhe i mësonte duke u thënë atyre: “Vallë nuk është shkruar: “Shtëpia ime do të quhet shtëpi e lutjes për të gjithë kombet”? Ju, përkundrazi, e keni bërë shpellë kusarësh!”.
Hanchu mingei kôm han Pathien Lekhabua, “‘Ki Biekin chu namtinngei ta ranga chubaithona in ani,’ tiin ânziek nimak mo? Aniatachu nangni ngei rêkin chu inrungei inthupna in ke nin minchang hi!” tiin a minchu ngeia.
18 Tani skribët dhe krerët e priftërinjve kur i dëgjuan këto fjalë kërkonin mënyrën se si ta vrisnin, por kishin frikë prej tij, sepse gjithë turma ishte e mahnitur nga doktrina e tij.
Mahi ochaisingei le Balam minchupungeiin an rieta, masikin Jisua thatna rang lampui an rok zoia. Lokongei ha a minchuna hah kamâm aom sabak an ti sikin ama hah an chia.
19 Dhe kur u bë darkë, Jezusi doli jashtë qytetit.
Hanchu, kholoi ahongni lehan, Jisua le a ruoisingei hah khopuilien an mâk zoia.
20 Të nesërmen në mengjes, duke kaluar, panë se fiku ishte tharë me gjithë rrënjë.
Anangtûk jînga chu ha lampuia an lôn chungin theichang kung hah aruzungngei dênin athîn an mua.
21 Dhe Pjetri, duke u kujtuar, i tha: “Mësues, ja, fiku që ti mallkove qenka tharë”.
Peter'n neinun ahongtung ha a riet nôka male a kôm, “Minchupu, en ta theichang kung khomâk na sâm hah athi phar zoi!” a tia.
22 Atëherë Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Kini besimin e Perëndisë!
Jisua'n an kôm, “Pathien taksôn roi,” tiin a thuon ngeia.
23 Sepse ju them në të vërtetë se nëse dikush do t’i thotë këtij mali: “Luaj vendit dhe hidhu në det”, dhe nuk do të ketë dyshime në zemër të vet, por do të besojë se ajo që po thotë do të ndodhë, çdo gjë që të thotë do t’i bëhet.
Adiktakin nangni ki ril; tukhomin hi tâng hih, “Inthon inla tuikhangliena van pai roh” ti senla, mulunglâiinlakna boiin iemtakin a tiin chu, a ti anghan hongtung atih, ama rangin sinin om atih.
24 Prandaj po ju them: Të gjitha ato që ju kërkoni duke lutur, besoni se do t’i merrni dhe ju do t’i merrni.
Masika han nangni ki ril: i-ih khom chubaithoa nin ngên ngei murdi chu maha nin man sai angin iem ungla, male nin zong ngei murdi chu pêkin om nin tih.
25 Dhe kur nisni të luteni, nëse keni diçka kundër ndokujt, faleni, që edhe Ati juaj që është në qiejt, t’ju falë mëkatet tuaja.
Male chubaitho ranga nin inding tika, “Tu chunga khom nourna nin dôn khomin ngâidam roi, masika han invâna nin Pa khomin nin minchâinangei hah nangni a ngâidam rang ani.”
26 Por në se ju nuk falni, as Ati juaj, që është në qiejt, nuk do t’jua falë mëkatet tuaja”.
27 Pastaj ata erdhën përsëri në Jeruzalem; dhe ndërsa ai po ecte nëpër tempull, krerët e priftërinjve, skribët dhe pleqtë iu afruan,
Jerusalema an tung nôka. Biekina a lônlâitakin ochaisingei, Balam minchupungei le upangei Jisua kôm an honga
28 dhe i thanë: “Me ç’pushtet i bën ti këto gjëra? Kush ta dha këtë pushtet për t’i kryer këto gjëra?”.
a kôm, “Tu rachamin mo hi neinunngei hih ni sin? Ma anga rachamneina hi tumo nang pêk?” tiin an rekela.
29 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes diçka; më jepni përgjigje, pra, dhe unë do t’ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.
Jisua'n an kôm, “Kei khomin chongbâi khat nangni rekel ka ta, male mi nin thuonin chu, tu rachamin mo hi neinunngei hih ki sin nangni ril ki tih, tiin a thuon ngeia.
30 Pagëzimi i Gjonit a ishte nga qielli apo nga njerëzit? Më jepni përgjigje.
Ni ril roi, John Baptisma tho theina racham hah kho renga mo: Pathien renga mo miriem renga mo?”
31 Ata filluan të arsyetonin midis tyre: “Po të themi “nga qielli”, ai do të thotë: “Atëherë pse ju nuk i besuat?”.
An lâia anninanâkin an inkhal phut zoia: “Imo ei ti rang? ‘Pathien renga,’ tiin ei thuon lakin, ama'n ‘Itho mo, John hah nin iem loi?’ Mi tîng a ta.
32 Por po t’i themi “nga njerëzit”, kemi frikë nga populli, sepse të gjithë e konsideronin Gjonin se ishte me të vërtetë një profet”.
Aniatachu, ‘Miriem renga, ei tiin chu’” (Mitinin John hah dêipu tatakin an lei bê sikin, mipuingei laka an chia.)
33 Prandaj, duke iu përgjigjur, i thanë Jezusit: “Nuk e dimë”. Dhe Jezusi duke u përgjigjur, u tha atyre: “As unë nuk po ju them se me çfarë pushteti i bëj këto gjëra”.
Masikin Jisua an thuona chu, “Riet mak meh,” an tia. Jisua'n an kôm, hanchu, “Kei khomin tu rachamin mo hi neinunngei hih ki sin nangni ril uol no ning,” a tipe ngeia.
