Marku 11
1 Tani kur iu afruan Jeruzalemit, drejt Betfage dhe Betania, afër malit të Ullinjve, Jezusi dërgoi dy nga dishepujt e vet,
Comme ils approchaient de Jérusalem et qu'ils avaient atteint Bethphagé et Béthanie, vers la montagne des Oliviers, Jésus envoya deux de ses disciples,
2 duke u thënë: “Shkoni në fshatin përballë dhe, posa të hyni aty, do të gjeni një kërriç të lidhur, mbi të cilin akoma nuk ka hipur askush; zgjidheni dhe ma sillni.
en leur disant: «Allez à ce village qui est en face de vous, et vous trouverez, en y entrant, un ânon attaché, sur lequel jamais homme ne s'est assis: détachez-le et amenez-le moi.
3 Dhe në se ndokush iu thotë: “Pse po veproni kështu?”, përgjigjuni: “I duhet Zotit. Ai do ta kthejë menjëherë këtu””.
Si l'on vous dit: «Pourquoi faites-vous cela?» dites: «Parce que le Seigneur en a besoin; et aussitôt on l'enverra ici.»
4 Ata shkuan dhe e gjetën kërriçin të lidhur afër një dere, në rrugë, dhe e zgjidhën.
Ils allèrent et trouvèrent un ânon attaché à une porte, dehors, au contour du chemin, et ils le détachèrent.
5 Disa nga të pranishmit u thanë atyre: “Ç’po bëni? Pse po e zgjidhni kërriçin?”.
Quelques-uns de ceux qui étaient là, leur dirent: «Que faites-vous? vous détachez cet ânon?»
6 Këta iu përgjigjën ashtu si u kishte thënë Jezusi dhe ata i lanë të shkojnë.
Ils répondirent comme Jésus le leur avait dit, et on les laissa faire.
7 Atëherë ia çuan Jezusit kërriçin, vunë mbi të mantelet e tyre dhe ai u ul mbi të.
Ils amenèrent l'ânon à Jésus, jetèrent leurs manteaux sur l'animal, et Jésus monta dessus.
8 Shumë njerëz i shtronin rrobat e tyre rrugës dhe të tjerë pritnin degë nga pemët dhe i hidhnin rrugës.
Une foule de gens étendirent leurs manteaux sur la route, d'autres des rameaux qu'ils avaient coupés dans les champs.
9 Dhe si ata që pararendnin, edhe ata që ndiqnin Jezusin, thërrisnin dhe thonin: “Hosana! Bekuar është ai që vjen në emër të Zotit!
Ceux qui allaient devant, et ceux qui suivaient, criaient: «Hosanna! Béni soit celui qui vient au nom du Seigneur!»
10 E bekuar është mbretëria e Davidit, atit tonë, që vjen në emër të Zotit. Hosana në vendet shumë të larta!”.
«Béni soit le règne qui vient, le règne de David notre père! Hosanna dans les lieux très-hauts!»
11 Kështu hyri Jezusi në Jeruzalem dhe në tempull; dhe, mbasi shikoi mirë çdo gjë, duke qenë se ishte vonë, doli bashkë me të dymbëdhjetët në drejtim të Betanias.
Jésus entra à Jérusalem, dans le temple, et, après avoir tout considéré, comme il était déjà tard, il s'en alla à Béthanie avec les Douze.
12 Të nesërmen, kur dolën nga Betania, ai kishte uri.
Le lendemain, quand ils eurent quitté Béthanie, Jésus eut faim;
13 Dhe, duke parë nga larg një fik që kishte gjethe, shkoi për të parë në se mund të gjente diçka atje; por, kur iu afrua, s’gjeti asgjë përveç gjetheve, sepse nuk ishte koha e fiqve.
et, apercevant de loin un figuier couvert de feuilles, il alla voir s'il y trouverait quelque fruit. Il y monta, et n'y trouva que des feuilles, car ce n'était pas la saison des figues.
14 Atëherë Jezusi, duke iu drejtuar fikut, tha: “Askush mos ngrëntë kurrë fryt prej teje përjetë”. Dhe dishepujt e tij e dëgjuan. (aiōn g165)
Alors, prenant la parole, il dit au figuier: «Que jamais personne ne mange de ton fruit!» Et ses disciples l'entendirent. (aiōn g165)
15 Kështu arritën në Jeruzalem. Dhe Jezusi, mbasi hyri në tempull, filloi t’i dëbojë ata që shisnin dhe blinin brenda tempullit dhe përmbysi tavolinat e këmbyesve të parave dhe ndenjëset e shitësve të pëllumbave.
Ils arrivèrent à Jérusalem. Jésus, étant entré dans le temple, se mit à chasser ceux qui y vendaient et qui y achetaient; il renversa les tables des changeurs et les bancs des vendeurs de pigeons;
16 Dhe nuk lejoi asnjë që të mbartte sende nëpër tempull.
et il ne souffrait pas qu'on transportât aucun objet en traversant le temple.
17 Dhe i mësonte duke u thënë atyre: “Vallë nuk është shkruar: “Shtëpia ime do të quhet shtëpi e lutjes për të gjithë kombet”? Ju, përkundrazi, e keni bërë shpellë kusarësh!”.
Il ajoutait cet enseignement: «N'est-il pas écrit: «Ma maison sera appelle une maison de prière pour toutes les nations?» Mais vous, vous en avez fait une caverne de voleurs.»
18 Tani skribët dhe krerët e priftërinjve kur i dëgjuan këto fjalë kërkonin mënyrën se si ta vrisnin, por kishin frikë prej tij, sepse gjithë turma ishte e mahnitur nga doktrina e tij.
Les principaux sacrificateurs et les scribes l'ayant entendu, cherchaient le moyen de le faire périr; car ils le craignaient, parce que tout le peuple était frappé de son enseignement.
19 Dhe kur u bë darkë, Jezusi doli jashtë qytetit.
Quand le soir fut venu, Jésus sortit de la ville.
20 Të nesërmen në mengjes, duke kaluar, panë se fiku ishte tharë me gjithë rrënjë.
Le lendemain matin, en passant, les disciples virent le figuier qui avait séché jusqu’à la racine.
21 Dhe Pjetri, duke u kujtuar, i tha: “Mësues, ja, fiku që ti mallkove qenka tharë”.
Pierre, se rappelant ce qui s'était passé, dit à Jésus: «Rabbi, vois donc, le figuier que tu as maudit a séché.»
22 Atëherë Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Kini besimin e Perëndisë!
Et Jésus leur répondit: «Ayez foi en Dieu.
23 Sepse ju them në të vërtetë se nëse dikush do t’i thotë këtij mali: “Luaj vendit dhe hidhu në det”, dhe nuk do të ketë dyshime në zemër të vet, por do të besojë se ajo që po thotë do të ndodhë, çdo gjë që të thotë do t’i bëhet.
En vérité, je vous le dis, si quelqu'un dit à cette montagne, «va te jeter à la mer, » et s'il ne doute point en son coeur, mais qu'il ait foi à l'accomplissement de sa parole, cela se fera.
24 Prandaj po ju them: Të gjitha ato që ju kërkoni duke lutur, besoni se do t’i merrni dhe ju do t’i merrni.
C'est pourquoi je vous dis: Tout ce que vous demandez dans vos prières, ayez foi que vous l'avez reçu, et vous le verrez s'accomplir.
25 Dhe kur nisni të luteni, nëse keni diçka kundër ndokujt, faleni, që edhe Ati juaj që është në qiejt, t’ju falë mëkatet tuaja.
Quand vous êtes debout, en prière, si vous avez quelque chose contre quelqu'un, pardonnez, afin que votre Père qui est dans les cieux vous pardonne aussi vos offenses:
26 Por në se ju nuk falni, as Ati juaj, që është në qiejt, nuk do t’jua falë mëkatet tuaja”.
si vous ne pardonnez pas, votre Père qui est dans les deux, ne vous pardonnera pas non plus vos offenses.»
27 Pastaj ata erdhën përsëri në Jeruzalem; dhe ndërsa ai po ecte nëpër tempull, krerët e priftërinjve, skribët dhe pleqtë iu afruan,
Ils arrivèrent de nouveau à Jérusalem. Pendant que Jésus allait et venait dans le temple, les principaux sacrificateurs, les scribes et les anciens se rendirent vers lui,
28 dhe i thanë: “Me ç’pushtet i bën ti këto gjëra? Kush ta dha këtë pushtet për t’i kryer këto gjëra?”.
et lui dirent: «De quel droit fais-tu ces choses, et qui t'a donné le droit de les faire?»
29 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes diçka; më jepni përgjigje, pra, dhe unë do t’ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.
Jésus leur répondit: «Je vous ferai aussi une question; répondez-moi, et je vous dirai de quel droit je fais ces choses.
30 Pagëzimi i Gjonit a ishte nga qielli apo nga njerëzit? Më jepni përgjigje.
Le baptême de Jean venait-il du ciel ou des hommes? Répondez-moi.»
31 Ata filluan të arsyetonin midis tyre: “Po të themi “nga qielli”, ai do të thotë: “Atëherë pse ju nuk i besuat?”.
Mais ils firent entre eux cette réflexion: Si nous disons «du ciel, » il dira: Pourquoi n'y avez-vous pas cru?
32 Por po t’i themi “nga njerëzit”, kemi frikë nga populli, sepse të gjithë e konsideronin Gjonin se ishte me të vërtetë një profet”.
Faut-il dire «des hommes?» — Ils craignaient le peuple, car tous croyaient réellement que Jean était un prophète.
33 Prandaj, duke iu përgjigjur, i thanë Jezusit: “Nuk e dimë”. Dhe Jezusi duke u përgjigjur, u tha atyre: “As unë nuk po ju them se me çfarë pushteti i bëj këto gjëra”.
Ils répondirent à Jésus: «Nous ne savons.» Et Jésus leur dit: «Moi non plus, je ne vous dirai pas de quel droit je fais ces choses.»
