< Marku 10 >

1 Mbasi u nis prej andej, Jezusi shkoi në krahinën e Judesë gjatë Jordanit dhe përsëri u mblodhën rreth tij turma; ai përsëri filloi t’i mësojë, siç e kishte zakon.
Jésus étant parti de là, se rendit aux confins de la Judée, de l'autre côté du Jourdain. Des foules se joignirent de nouveau à lui, et Jésus, suivant sa coutume, se mit de nouveau à les enseigner.
2 Dhe farisenjtë, për ta vënë në provë, e pyetën: “A është e ligjshme që burri ta lë gruan?”.
Des pharisiens vinrent vers lui, et lui demandèrent s'il est permis à un mari de répudier sa femme: c'était pour le mettre à l'épreuve.
3 Dhe ai, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Çfarë ju ka urdhëruar Moisiu?”.
Jésus leur répondit: «Qu'est-ce que Moïse vous a prescrit?»
4 Ata thanë: “Moisiu ka lejuar të shkruhet letra e shkurorëzimit dhe ta lësh gruan”.
— «Moïse, dirent-ils, nous a autorisés à dresser un acte de divorce et à répudier.»
5 Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Për shkak të ngurtësisë së zemrës suaj ai e shkroi atë rregull;
Jésus reprit: «C'est à cause de la dureté de votre coeur que Moïse vous a donné ce commandement,
6 por në fillim të krijimit, Perëndia i bëri mashkull e femër.
mais au commencement de la création, Dieu les fit, l’un homme, l’autre femme;
7 Për këtë arsye njeriu do ta braktisë babanë e tij dhe nënën e tij dhe do të bashkohet me gruan e tij;
pour cette raison. L’homme, quittera son père et sa mère pour s'attacher à sa femme,
8 dhe të dy do të jenë një mish i vetëm; kështu nuk janë më dy, por një mish i vetëm.
et les deux seront une seule chair. Ainsi ils ne sont plus deux, mais ils sont une seule chair.
9 Prandaj njeriu të mos ndajë atë që Perëndia e ka bashkuar!”.
Que l'homme donc ne sépare pas ce que Dieu a uni.»
10 Dhe në shtëpi dishepujt e vet e pyetën përsëri për këtë çështje.
Rentrés au logis, les disciples l’interrogèrent encore sur ce sujet;
11 Atëherë ai u tha atyre: “Ai që lë gruan e vet dhe martohet me një tjetër, shkel kurorën me të.
et il leur dit: «Si un homme répudie sa femme et en épouse une autre, il se rend coupable d'adultère à l’égard de la première;
12 Po ashtu, nëse gruaja lë burrin e vet dhe martohet me një tjetër, shkel kurorën.
et si une femme se divorce d'avec son mari et en épouse un autre, elle commet un adultère.»
13 Atëherë i prunë disa fëmijë të vegjël që ai t’i prekte ata; por dishepujt i qortonin ata që i prunë.
On lui amena de petits enfants, pour qu'il les touchât. Les disciples reprenaient ceux qui les amenaient,
14 Kur Jezusi e pa këtë, i indinjuar, u tha atyre: “I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.
mais Jésus, s'en étant aperçu, en fut fâché, et leur dit: «Laissez venir vers moi ces petits enfants; ne les en empêchez pas, car le royaume de Dieu est à ceux qui leur ressemblent.
15 Në të vërtetë po ju them se kushdo që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i vogël, nuk do të hyjë në të”.
En vérité, je vous dis que si l’on ne reçoit pas le royaume de Dieu avec les dispositions d'un petit enfant, l’on n'y entre point.
16 Dhe, si i mori në krahë, i bekoi duke vënë duart mbi ta.
Puis il embrassa ces enfants, leur imposa les mains, et les bénit.
17 Tani kur po bëhej gati për rrugë, i doli përpara dikush me vrap; u gjunjëzua para tij dhe e pyeti: “Mësues i mirë, çfarë duhet të bëj që të trashëgoj jetën e përjetshme?”. (aiōnios g166)
Au moment où il sortait pour se mettre en route, un homme accourut, et, se jetant à ses genoux, lui adressa cette question: «Bon Maître, que dois-je faire pour hériter la vie éternelle?» (aiōnios g166)
18 Dhe Jezusi i tha: “Përse më quan i mirë? Askush nuk është i mirë, përveç një të vetmi, domethënë Perëndisë.
Jésus lui dit: «Pourquoi m'appelles-tu bon? Dieu seul est bon.
19 Ti i njeh urdhërimet: “Mos shkel kurorën. Mos vrit. Mos vidh. Mos bëj dëshmi të rreme. Mos mashtro. Ndero atin tënd dhe nënën tënde””.
Tu connais les commandements: «Ne commets point adultère; ne tue point; ne dérobe point; ne porte point de faux témoignage; ne fais tort à personne; honore ton père et mère.»
20 Dhe ai, duke iu përgjigjur, i tha: “Mësues, të gjitha këto i kam zbatuar që në fëmijërinë time”.
Cet homme répondit: «Maître, j'ai gardé tous ces commandements dès ma jeunesse.»
21 Atëherë Jezusi e vështroi në fytyrë, ndjeu dashuri për të dhe i tha: “Një gjë të mungon; shko, shit të gjitha ato që ke dhe jepua të varfërve dhe do të kesh një thesar në qiell; pastaj eja, merre kryqin tënd dhe më ndiq”.
Jésus, l'ayant regardé, l'aima, et lui dit: «Il te manque une chose: va, vends tout ce que tu as, et le donne aux pauvres, et tu auras un trésor dans le ciel; puis viens, suis-moi en portant ta croix.»
22 Por ai u trishtua për këto fjalë dhe u largua me keqardhje, sepse kishte shumë pasuri.
Mais lui, assombri par cette parole, s'en alla tout triste, car il avait de grands biens.
23 Atëherë Jezusi, mbasi e hodhi vështrimin përreth, u tha dishepujve të vet: “Sa vështirë është për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!”.
Alors Jésus, jetant ses regards autour de lui, dit à ses disciples: «Qu'il est difficile à ceux qui possèdent les richesses d'entrer dans le royaume de Dieu!»
24 Dishepujt u habitën shumë nga këto fjalë të tij. Por Jezusi foli përsëri dhe u tha atyre: “O bij, sa e vështirë është që të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë ata që mbështeten te pasuria.
Ils furent stupéfaits de ces paroles. Alors Jésus reprit: «Mes enfants, qu'il est difficile à ceux qui mettent leur confiance dans les richesses d'entrer dans le royaume de Dieu!
25 Éshtë më e lehtë që një deve të kalojë nëpër vrimën e një gjilpëre, se sa të hyjë një i pasur në mbretërinë e Perëndisë”.
Il est plus aisé qu'un chameau passe par le trou d'une aiguille, qu'il ne l'est à un riche d'entrer dans le royaume de Dieu.»
26 Dhe ata u çuditën edhe më tepër dhe i thoshin njëri-tjetrit: “Atëherë kush vallë mund të shpëtohet?”.
Les disciples encore plus étonnés, se disaient les uns aux autres: «Et qui peut être sauvé?»
27 Por Jezusi, duke i ngulur sytë mbi ta, u tha: “Kjo për njerëzit është e pamundur, por jo për Perëndinë, sepse gjithçka është e mundur për Perëndinë”.
Jésus, arrêtant son regard sur eux, dit: «Cela est impossible aux hommes, mais non à Dieu; car toutes choses sont possibles à Dieu.»
28 Atëherë Pjetri e mori fjalën dhe tha: “Ja, ne lamë çdo gjë dhe të kemi ndjekur”.
Pierre se mit à lui dire: «Pour nous, tu le vois, nous avons tout quitté pour te suivre.»
29 Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “Në të vërtetë po ju them që nuk ka asnjeri që të ketë lënë shtëpinë, a vëllezërit a motrat, a atin, a nënën, a fëmijët ose arat për hirin tim dhe për ungjillin,
Jésus répondit: «En vérité je vous le dis, personne ne quittera, pour moi et pour l'évangile, maison, ou frères, ou soeurs, ou mère, ou père, ou enfants, ou terres,
30 që të mos marrë tani, në këtë kohë, njëqindfish shtëpi, vëllezër, motra, nëna, fëmijë e ara, së bashku me përndjekje, dhe në botën e ardhshme, jeta e përjetshme. (aiōn g165, aiōnios g166)
qu'il ne reçoive au centuple, dans le temps présent, des maisons, des frères, des soeurs, des mères, des enfants et des terres, au milieu même des persécutions, et, dans le siècle à venir, la vie éternelle. (aiōn g165, aiōnios g166)
31 Por shumë të parë do të jenë të fundit dhe shumë të fundit do të jenë të parët”.
Bien des derniers seront les premiers, et bien des premiers seront les derniers.»
32 Ata ishin në udhëtim për t’u ngjitur në Jeruzalem, dhe Jezusi i paraprinte. Dhe ata ishin të tronditur dhe e ndiqnin me ndrojtje. Dhe ai i mblodhi përsëri të dymbëdhjetët mënjanë dhe nisi t’u thotë çfarë do t’i ndodhte:
Ils étaient en route pour monter à Jérusalem: Jésus allait devant, et les disciples suivaient pleins de stupeur, quelques-uns même pleins d'effroi. Jésus, prenant de nouveau les Douze près de lui, se mit à leur dire ce qui devait lui arriver:
33 “Ja, ne po ngjitemi në Jeruzalem dhe Biri i njeriut do t’u dorëzohet krerëve të priftërinjve dhe skribëve; dhe ata do ta dënojnë me vdekje dhe do ta dorëzojnë në duar të paganëve,
«Voici que nous montons à Jérusalem, et le Fils de l'homme sera livré aux principaux sacrificateurs et aux scribes: ils le condamneront à mort et le livreront aux Gentils,
34 të cilët do ta tallin, do ta fshikullojnë, do ta pështyjnë dhe do ta vrasin, por ai, ditën e tretë, do të ringjallet”.
qui le bafoueront, le flagelleront, cracheront sur lui et le mettront à mort; mais, trois jours après, il ressuscitera.»
35 Atëherë Jakobi dhe Gjoni, bij të Zebedeut, iu afruan dhe i thanë: “Mësues, ne dëshirojmë që ti të bësh për ne atë që do të të kërkojmë”.
Jacques et Jean, fils de Zébédée, s'avancèrent vers lui, et lui dirent: «Maître, nous voudrions que tu fisses pour nous ce que nous allons te demander.»
36 Dhe ai u tha atyre: “Çfarë doni të bëj për ju?”
Jésus leur dit: «Que voulez-vous que je fasse pour vous?»
37 Ata i thanë: “Na lejo që të ulemi njëri në të djathtën tënde dhe tjetri në të majtën tënde në lavdinë tënde”.
— «Accorde-nous, lui dirent-ils, d'être assis, l'un à ta droite, l'autre à ta gauche, quand tu seras dans ta gloire?»
38 Dhe Jezusi u tha atyre: “Ju nuk dini çfarë kërkoni. A mund të pini ju kupën që unë do të pi dhe të pagëzoheni me atë pagëzim me të cilin unë jam pagëzuar?”. Ata i thanë: “Po, mundemi”.
Jésus leur répondit: «Vous ne savez ce que vous demandez. Pouvez- vous boire le calice que je vais boire, et être baptisés du baptême dont je vais être baptisé?»
39 Dhe Jezusi u tha atyre: “Vërtetë ju do të pini kupën që unë po pij dhe do të pagëzoheni me atë pagëzim me të cilin jam pagëzuar,
— «Nous le pouvons, » dirent-ils. Jésus leur répondit: «Oui, vous boirez le calice que je vais boire, et vous serez baptisés du baptême dont je vais être baptisé;
40 por nuk më takon mua të vë dikë të ulet në të djathtën time ose në të majtën time, por është për ata për të cilët është përgatitur”.
mais quant à être assis à ma droite ou à ma gauche, il ne m'appartient pas de l'accorder; cette distinction sera pour ceux à qui elle est réservée.»
41 Kur i dëgjuan këto, të dhjetë të tjerët filluan të indinjohen kundër Jakobit dhe Gjonit.
Les dix autres disciples, qui avaient entendu cette demande, commencèrent à se fâcher contre Jacques et Jean.
42 Por Jezusi i thirri pranë vetes dhe tha: “Ju e dini që ata që konsiderohen sundues të kombeve i sundojnë ato dhe të mëdhenjtë e tyre ushtrojnë mbi to pushtetin e tyre;
Jésus les appela et leur dit: «Vous savez que les princes reconnus par les nations les maîtrisent, et que les grands les dominent;
43 por kjo s’duhet të ndodhë midis jush; madje ai nga ju që do të dojë të bëhet i madh, do të jetë shërbëtori juaj;
il n'en est point ainsi parmi vous: au contraire, celui qui veut être grand parmi vous sera votre serviteur,
44 dhe kushdo nga ju që do të dojë të jetë i pari, do të jetë skllavi i të gjithëve.
et celui qui veut être le premier, sera l'esclave de tous.
45 Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi që t’i shërbejnë, por për të shërbyer dhe për të dhënë jetën e tij si çmim për shpengimin e shumë vetave”.
Car le Fils de l'homme est venu, non pour être servi, mais pour servir et donner sa vie pour la rançon de beaucoup.»
46 Kështu arritën në Jeriko. Kur ai po dilte nga Jeriko me dishepujt e tij dhe me një turmë të madhe, biri i Timoteut, Bartimeu i verbër, ishte ulur gjatë rrugës dhe lypte.
Ils arrivèrent à Jéricho. Comme Jésus sortait de Jéricho, lui, ses disciples et une assez grande foule, le fils de Timée, Bar-Timée, mendiant aveugle, se trouvait assis sur le bord de la route.
47 Kur dëgjoi se ai që po kalonte ishte Jezusi Nazareas, filloi të bërtasë dhe të thotë: “Jezus, Bir i Davidit, ki mëshirë për mua!”.
Ayant entendu dire que c'était Jésus de Nazareth qui passait, il se mit à crier: «Fils de David, Jésus, aie pitié de moi.»
48 Shumë e qortonin që të heshte, por ai bërtiste edhe më fort: “Bir i Davidit, ki mëshirë për mua!”.
Plusieurs le reprenaient pour le faire taire; mais il criait encore plus fort: «Fils de David, aie pitié de moi.»
49 Dhe Jezusi qëndroi dhe urdhëroi që ta thërrasin. Ata e thirrën, pra, të verbërin duke i thënë: “Merr zemër, çohu, ai po të thërret!”.
Jésus s'arrêta, et dit: «Appelez-le.» On appela l'aveugle, et on lui dit: «Courage! lève-toi, il t'appelle.»
50 Atëherë ai hodhi tej rrobën e tij, u ngrit dhe erdhi te Jezusi.
Et lui, jetant son manteau, se leva d'un bond, et vint vers Jésus.
51 Dhe Jezusi mori fjalën dhe i tha: “Çfarë do që unë të të bëj?”. I verbëri i tha: “Rabboni, që të më kthehet të parit!”.
Jésus, prenant la parole, lui dit: «Que veux-tu que je fasse pour toi?» L'aveugle lui dit: «Rabbouni, que je recouvre la vue.»
52 Dhe Jezusi i tha: “Shko, besimi yt të shëroi”. Dhe në çast atij iu kthye të parit dhe nisi të ndjekë Jezusin në udhë.
— «Va, lui dit Jésus, ta foi t'a guéri.» Aussitôt il recouvra la vue, et il suivit Jésus dans le chemin.

< Marku 10 >