Luka 4
1 Dhe Jezusi, plot me Frymën e Shenjtë, u kthye nga Jordani dhe Fryma e çoi në shkretëtirë,
Исусо, пхэрдило Свэнтонэ Фаноґа, рисиля Иорданостар тай лиджялдо сля Фаноґа дэ шуки пхув.
2 ku për dyzet ditë e tundoi djalli; gjatë atyre ditëve ai nuk hëngri asgjë, por kur ato kaluan, e mori uria.
Котэ Лэ саранда дивэ зумавэлас баро бэнг. Всавэрэ кадэла дивэ Вов нисо на халас тай ачиля бокхало.
3 Dhe djalli i tha: “Nëse je Biri i Perëndisë, i thuaj këtij guri të bëhet bukë”.
Тунчи пхэнда Лэсти баро бэнг: — Кала Ту — Дэвлэхкоро Чяво, тер мандро кадэлэ барэстар.
4 Por Jezusi u përgjigj duke thënë: “Éshtë shkruar: “Njeriu nuk do të rrojë vetëm me bukë, por me çdo fjalë të Perëndisë””.
Пхэнэл лэсти Исусо павпалэ: — Чиндо: «На кици мандрэґа джювэл мануш».
5 Pastaj djalli e çoi në një mal të lartë dhe, për një çast, i tregoi të gjitha mbretëritë e botës.
Тунчи ваздэня Лэ баро бэнг пэ вучё плай тай сикавда Лэсти всавэрэ тхагарима, савэ исин пэ люмля, пала цыро вряма.
6 Dhe djalli i tha: “Unë do të të jap gjithë pushtetin e këtyre mbretërive dhe lavdinë e tyre, sepse m’u dha mua në dorë dhe unë ia jap kujt të dua.
Тай пхэнда Лэсти баро бэнг: — Мэ отдава Тути всавэрэ зор тай слава, савэ исин дэ кадэлэн тхагаримэн. Вса када дэно манди, и мэ када дав, касти камав.
7 Në qoftë se ti, pra, duke rënë përmbys, më adhuron, do të jetë krejt jotja”.
Вса када авэла Тиро, кала Ту тэлёґа англа ман.
8 Por Jezusi, duke u përgjigjur, i tha: “Largohu prej meje, Satana. Éshtë shkruar: “Adhuro Zotin, Përëndinë tënd dhe shërbeji vetëm atij””.
Исусо пхэнда лэсти: — Чиндо: «Рае Дэвлэсти тэлюв тай кици Лэсти тер тири бути».
9 Pastaj e çoi në Jeruzalem, e vuri në majë të tempullit, në cep, dhe i tha: “Nëse je Biri i Perëndisë, hidhu poshtë që këtej;
Тунчи баро бэнг лиджялда Лэ дэ Ерусалимо, тховда пэ майвучё тхан дэ храмо тай пхэнда Лэсти: — Кала Ту — Дэвлэхкоро Чяво, тунчи хук тэлэ.
10 sepse është shkruar: “Ai do t’u urdhërojë engjëjve të vet rreth teje të të ruajnë.
Колэсти со чиндо: «Ангелонэнди Пэхкэрэнди Вов прыпхэнэла тэ фирисарэн Тут».
11 Dhe ata do të të mbajnë mbi duart e tyre që këmba jote të mos ndeshë me asnjë gur””.
«Пэ вастэн пхиравэна Тут, тэ на дукхавэлпэ барэстар пуро Тиро».
12 Dhe Jezusi u përgjigj dhe i tha: “Éshtë thënë: “Mos e tundo Zotin, Perëndinë tënd””.
Исусо пхэнда лэсти павпалэ: — Пхэндо: «На зумав Тирэ Рае Дэвлэ».
13 Dhe kur djalli i mbaroi të gjitha tundimet, u largua prej tij, për një farë kohe.
Тунчи баро бэнг пэрэачиля тэ зумавэ Лэ тай отджиля Лэстар пэ вряма.
14 Dhe Jezusi, në fuqinë e Frymës, u kthye në Galile dhe fama e tij u përhap në mbarë krahinën përreth.
Тунчи Исусо рисиля дэ Галилея, пхэрдило зораґа Фаностар, тай розджиляпэ пала Лэ дума пав всавири кодыя пхув.
15 Dhe ai mësonte në sinagogat e tyre, i nderuar nga të gjithë.
Вов сиклярэлас дэ синагоги, тай всавэрэ ашарэнас Лэ.
16 Pastaj erdhi në Nazaret, ku ishte rritur, dhe si e kishte zakon ditën e shtunë, hyri në sinagogë dhe u ngrit për të lexuar.
Тунчи Исусо авиля дэ Назарето, тев Вов выбариля, и, сар Лэстэ сля прылито, дэ суббота заджиля дэ синагога тай вщиля, соб тэ динэ.
17 I dhanë në dorë librin e profetit Isaia; e hapi dhe gjeti vendin ku ishte shkruar:
Лэсти дэне лил, саво чинда англунари Исаия. Исусо оттерда лэ тай аракхля тхан, тев сля чиндо:
18 “Fryma e Zotit është mbi mua, sepse ai më vajosi për të ungjillizuar të varfërit; ai më dërgoi për të shëruar ata që e kanë zemrën të thyer, për të shpallur çlirimin e të burgosurve dhe kthimin e të parit të verbërve, për të çliruar përsëri të shtypurit,
— Фано Раехкоро пэ Ман, колэсти со Вов помакхля Ман тэ пхэнэ Бахтало Лав чёрэнди. Вов бичалда Ман тэ дэдумэ спханглэ манушэнди, со лэн отмукэна пэ воля, корэнди, со авэна тэ дыкхэ, и тэ фирисарэ кодэлэн, савэ хан грыжа,
19 dhe për të predikuar vitin e pranueshëm të Zotit”.
тай тэ розпхэнэ, со авиля лачи вряма Раехкири.
20 Pastaj, si e mbylli librin dhe ia dha shërbyesit, u ul; dhe sytë e të gjithëve në sinagogë u drejtuan mbi të.
Тунчи Исусо стховда лил, отдэня павпалэ бутярнэсти дэ синагога тай бэшля. Тай всавэрэ ды екхэ дэ синагога дыкхэнас пэ Лэстэ.
21 Atëherë ai nisi të thotë: “Sot ky Shkrim u përmbush në veshët tuaja”.
Тай ачиля тэ дэдумэ лэнди: — Авдивэ стердапэ пав лавэн, савэ тумэ шундэ екхатар.
22 Dhe të gjithë jepnin dëshmi dhe mrekulloheshin për fjalët e hirit që dilnin nga goja e tij, dhe thoshnin: “Po ky, a nuk është biri i Jozefit?”.
Всавэрэ ашарэнас Лэ тай фартэ лошавэнас Лэхкэрэ бахталэ лавэнди. Тай пхэнэнас: — Чи на Иосифохкоро Вов Чяво?
23 Dhe ai u tha atyre: “Me siguri ju do të më përmendni fjalën e urtë: “Mjek, shëro veten tënde”; të gjitha ato që dëgjuam se u bënë në Kapernaum, bëji edhe këtu në atdheun tënd”.
Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ дэна Манди пэ гындо лав, сар мануша пхэнэн: «Састимари, састяр еджино пэ!» И кади ж пхэнэна: «Амэ шундэ, со Ту тердан дэ Капернаумо. Стер када и катэ, тев Ту выбарилян».
24 Por ai tha: “Në të vërtetë po ju them se asnjë profet nuk mirëpritet në atdheun e vet.
Нэ пхэнав тумэнди чячимо: ни екхэ англунаре на прылэн котэ, тев вов бариля.
25 Në të vërtetë po ju them se në kohën e Elias, kur qielli u mbyll për tre vjet e gjashtë muaj dhe u bë një uri e madhe në gjithë vendin, ishin shumë të veja në Izrael;
Пхэнав тумэнди чячимо: дэ вряма, кала джювда Илья, дэ Израили сля бут джювлен, савэндэ муле рома. Тунчи трин епашеґа бэрш на сля брышынд, тай пав всавири пхув сля бари бокх.
26 e megjithatë tek asnjëra nga ato nuk u dërgua Elia, përveç se te një grua e ve në Sareptë të Sidonit.
Тай никастэ лэндар на сля бичалдо Илья, кици дэ Сарепта паша Сидоно джювлятэ, савятэ муля ром.
27 Dhe në kohën e profetit Elize kishte shumë lebrozë në Izrael; megjithatë asnjë prej tyre nuk u pastrua, përveç Naamanit Sirian”.
Кади ж дэ Израили бут сля насвалэн, пэ савэн сля проказа, кала джювда англунари Елисеи. Тай нико лэндар на састярдапэ, кици екх Неемано Сириятар.
28 Kur i dëgjuan këto fjalë, të gjithë ata që ishin në sinagogë u zemëruan shumë.
Кала мануша дэ синагога шундэ кадэла лава, вонэ фартэ мижыле.
29 Dhe u ngritën, e dëbuan nga qyteti dhe e çuan deri në buzë të majës së malit, mbi të cilin ishte ndërtuar qyteti i tyre, për ta hedhur poshtë.
Тунчи вонэ всхукле тай поцырдэне Исусо аври пэ плай, пэ савэ сля ваздэно форо, соб тэ счувэ тэлэ.
30 Por ai, duke kaluar përmes tyre, u largua.
Нэ Вов проджиля машкар лэн тай уджиля котарь.
31 Pastaj zbriti në Kapernaum, qytet i Galilesë, dhe i mësonte njerëzit ditët e shtuna.
Тунчи Исусо джиля дэ форо Капернаумо, саво дэ Галилея, тай дэ суббота сиклярэлас котэ манушэн.
32 Dhe ata habiteshin nga mësimi i tij, sepse fjala e tij ishte me autoritet.
Тай динэнас пала дыво сикляримо Лэхкоро, колэсти со дэ Лэхкэрэ лавэн сля бари зор.
33 Në sinagogë ishte një njeri që ishte pushtuar me frymën e një demoni të ndyrë. Ai bërtiti me zë të lartë duke thënë:
Котэ, дэ синагога, сля мануш, дэ савэ сля нажужэ бэнгэхкоро фано. Тай вов фартэ затиписиля:
34 “Ah, ç’ka mes nesh dhe teje, o Jezus Nazareas? A erdhe të na shkatërrosh? Unë e di se kush je ti: i Shenjti i Perëndisë!”.
— Ааа! Со Тути трэбуни амэндар, Исусо Назаретостар? Ту авилян, соб тэ хасярэ амэн? Мэ джянав, Ко Ту Кацаво! Ту — Свэнто Дэвлэхкоро!
35 Por Jezusi e qortoi duke thënë: “Hesht dhe dil prej tij!”. Dhe demoni, pasi e përplasi përpara tyre, doli prej tij pa i bërë asgjë të keqe.
Нэ Исусо запхэнда лэсти: — Заач мулком тай выджя лэстар! Тунчи бэнг аравда манушэ англа всавэрэн пэ пхуя, тай выджиля лэстар, тай на стерда манушэсти нисави бида.
36 Atëherë të gjithë i pushtoi habia dhe i thoshin njëri-tjetrit: “Ç’fjalë është kjo, vallë? Ai urdhëron me autoritet dhe pushtet frymërat e ndyra dhe ata dalin!”.
Тунчи дэня пэ всавэрэн бари дар, тай пхэнэнас екх екхэсти: — Катарь дэ Лэхкэрэ лавэн кацави бари зор, со Вов прыпхэнэл нажужэнди тай вонэ кандэн Лэ?
37 Dhe fama e tij përhapej në çdo vend të krahinës përreth.
Тай дума пала Исусо розджиляпэ пав всавири кодыя пхув.
38 Mbasi doli nga sinagoga, Jezusi hyri në shtëpinë e Simonit. Vjehrrën e Simonit e kishin zënë ethe të forta; dhe ata e lutën për të.
Тунчи Вов ачявда синагога тай джиля Симоностэ цэрэ. Симонохкири пхуромни пашлёлас насвали дэ пхабарима. Тай мангле Исусо, соб Вов тэ састярэл ла.
39 Ai u përkul mbi të, qortoi ethet dhe ato e lëshuan; dhe ajo u ngrit menjëherë dhe filloi t’u shërbejë.
Вов тэлиля латэ тай прыпхэнда пхабаримасти тэ ачявэл ла. Тунчи пхабаримо ачявда ла, тай джювли екхатар ущиля и ачиля тэ стидэ важ лэн скаминд.
40 Kur perëndoi dielli, të gjithë ata që kishin të sëmurë me sëmundje të ndryshme i prunë tek ai; dhe ai i shëroi duke vënë duart mbi secilin prej tyre.
Кала бэшэлас кхам, ачиле тэ анэ Исусостэ фартэ насвалэн манушэн. Вов тховэлас пэ лэндэ васта тай састярэлас лэн.
41 Prej shumë vetëve dilnin demonë që bërtitnin dhe thoshnin: “Ti je Krishti, Biri i Perëndisë”. Por ai i qortonte dhe nuk i lejonte të flisnin, sepse ata e dinin se ai ishte Krishti.
И бутэ манушэндар выджянас бэнга тай типисявэнас: — Ту — Чяво Дэвлэхкоро! Нэ Исусо пхандэлас лэнди муя тай запхэнэлас тэ дэдумэ, колэсти со вонэ джянгле, со Вов — Христосо.
42 Kur zbardhi drita ai doli dhe shkoi në një vend të pabanuar. Por turmat e kërkonin dhe e arritën; dhe e mbanin që të mos largohej prej tyre.
Кала авиля диво, Исусо джиля дэ шуки пхув, нэ мануша родэнас Лэ. Тай кала аракхле, мангэнас Лэ, соб тэ ачелпэ лэнца.
43 Por ai u tha atyre: “Më duhet ta shpall lajmin e mirë të mbretërisë së Perëndisë edhe në qytete të tjera, sepse për këtë jam dërguar”.
Нэ Исусо пхэнда лэнди: — Манди трэбуни тэ пхэнэ Бахтало Лав пала Дэвлэхкэрэ Тхагарима и дэ аврэн форонэн. Пэ кадэва рындо Мэ и слём бичалдо.
44 Dhe ai predikonte nëpër sinagoga të Galilesë.
Тай сиклярэлас дэ синагоги пав Иудея.
