Luka 24
1 Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
And on the first [day] of the weeks, at early dawn, they came to the tomb, carrying the spices they made ready, and certain [others] with them,
2 Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
and they found the stone having been rolled away from the tomb,
3 Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
and having gone in, they did not find the body of the Lord Jesus.
4 Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
And it came to pass, while they are perplexed about this, that behold, two men stood by them in clothing—flashing [with light];
5 Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
and on their having become afraid, and having inclined the face to the earth, they said to them, “Why do you seek the living with the dead?
6 Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
He is not here, but was raised; remember how He spoke to you, being yet in Galilee,
7 duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
saying, It is necessary for the Son of Man to be delivered up into the hands of sinful men, and to be crucified, and to rise again [on] the third day.”
8 Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
And they remembered His sayings,
9 kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
and having turned back from the tomb, told all these things to the Eleven, and to all the rest.
10 Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
And it was Mary the Magdalene, and Joanna, and Mary of James, and the other women with them, who told these things to the apostles,
11 Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
and their sayings appeared before them as idle talk, and they were not believing them.
12 Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
And Peter having risen, ran to the tomb, and having stooped down he sees the linen clothes lying alone, and he went away to his own home, wondering at that having come to pass.
13 Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
And behold, two of them were going on during that day to a village, being sixty stadia distant from Jerusalem, the name of which [is] Emmaus,
14 Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
and they were conversing with one another about all these things that have happened.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
And it came to pass in their conversing and reasoning together, that Jesus Himself, having come near, was going on with them,
16 Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
and their eyes were restrained so as not to know Him,
17 Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
and He said to them, “What [are] these words that you exchange with one another, walking, and you are sad?”
18 Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
And one, whose name was Cleopas, answering, said to Him, “Are You alone visiting Jerusalem and have not known the things having come to pass in it in these days?”
19 Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
And He said to them, “What things?” And they said to Him, “The things about Jesus of Nazareth, who became a man—a prophet—powerful in deed and word, before God and all the people,
20 Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
how also the chief priests and our rulers delivered Him up to a judgment of death, and crucified Him;
21 Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
and we were hoping that it is He who is about to redeem Israel, and also with all these things, this third day is passing today since these things happened.
22 Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
And certain of our women also astonished us, coming early to the tomb,
23 dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
and having not found His body, they came, saying to have also seen an apparition of messengers who say He is alive,
24 Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
and certain of those with us went away to the tomb, and found [it] so, even as the women said, and they did not see Him.”
25 Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
And He said to them, “O inconsiderate and slow in heart to believe on all that the prophets spoke!
26 Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
Was it not necessary [for] the Christ to suffer these things, and to enter into His glory?”
27 Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
And having begun from Moses, and from all the Prophets, He was expounding to them in all the Writings the things about Himself.
28 Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
And they came near to the village to where they were going, and He made an appearance of going on further,
29 Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
and they constrained Him, saying, “Remain with us, for it is toward evening,” and the day declined, and He went in to remain with them.
30 Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
And it came to pass, in His reclining with them, having taken the bread, He blessed, and having broken, He was giving to them,
31 Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
and their eyes were opened, and they recognized Him, and He became unseen by them.
32 Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
And they said to one another, “Was our heart not burning within us as He was speaking to us in the way, and as He was opening the Writings up to us?”
33 Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
And they, having risen up the same hour, turned back to Jerusalem, and found the Eleven gathered together, and those with them,
34 Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
saying, “The Lord was indeed raised, and was seen by Simon”;
35 Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
and they were expounding the things in the way, and how He was made known to them in the breaking of the bread,
36 Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
and as they are speaking these things, Jesus Himself stood in the midst of them, and says to them, “Peace to you”;
37 Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
and being amazed, and becoming frightened, they were thinking themselves to see a spirit.
38 Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
And He said to them, “Why are you troubled? And why do reasonings come up in your hearts?
39 Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
See My hands and My feet, that I am He; handle Me and see, because a spirit does not have flesh and bones as you see Me having.”
40 Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
And having said this, He showed the hands and the feet to them,
41 Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
and while they are not believing from the joy, and wondering, He said to them, “Do you have anything here to eat?”
42 Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
And they gave to Him part of a broiled fish, and of a honeycomb,
43 Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
and having taken, He ate before them,
44 Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
and He said to them, “These [are] the words that I spoke to you, being yet with you, that it is necessary to be fulfilled all the things that are written in the Law of Moses, and the Prophets, and the Psalms, about Me.”
45 Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
Then He opened up their understanding to understand the Writings,
46 dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
and He said to them, “Thus it has been written, and thus it was necessary [for] the Christ to suffer, and to rise out of the dead [on] the third day,
47 dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
and conversion and forgiveness of sins is to be proclaimed in His Name to all the nations, beginning from Jerusalem:
48 Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
and you are witnesses of these things.
49 Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
And behold, I send the promise of My Father on you, but you—abide in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on high.”
50 Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
And He led them forth outside—to Bethany, and having lifted up His hands He blessed them,
51 Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
and it came to pass, in His blessing them, He was parted from them, and was carried up into Heaven;
52 Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
and they, having worshiped Him, turned back to Jerusalem with great joy,
53 Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
