Luka 18
1 Pastaj u tha atyre edhe një shëmbëlltyrë, për të treguar se duhet të lutemi vazhdimisht pa u lodhur,
അപരഞ്ച ലോകൈരക്ലാന്തൈ ർനിരന്തരം പ്രാർഥയിതവ്യമ് ഇത്യാശയേന യീശുനാ ദൃഷ്ടാന്ത ഏകഃ കഥിതഃ|
2 duke thënë: “Në një qytet ishte një gjykatës që nuk kishte frikë nga Perëndia dhe nuk kishte respekt për njeri.
കുത്രചിന്നഗരേ കശ്ചിത് പ്രാഡ്വിവാക ആസീത് സ ഈശ്വരാന്നാബിഭേത് മാനുഷാംശ്ച നാമന്യത|
3 Tani po në atë qytet ishte një grua e ve që shkonte tek ai duke thënë: “Ma jep të drejtën para kundërshtarit tim”.
അഥ തത്പുരവാസിനീ കാചിദ്വിധവാ തത്സമീപമേത്യ വിവാദിനാ സഹ മമ വിവാദം പരിഷ്കുർവ്വിതി നിവേദയാമാസ|
4 Për një farë kohe ai nuk deshi ta bënte, por pastaj tha me vete: “Megjithse nuk kam frikë nga Perëndia dhe s’kam respekt për asnjeri,
തതഃ സ പ്രാഡ്വിവാകഃ കിയദ്ദിനാനി ന തദങ്ഗീകൃതവാൻ പശ്ചാച്ചിത്തേ ചിന്തയാമാസ, യദ്യപീശ്വരാന്ന ബിഭേമി മനുഷ്യാനപി ന മന്യേ
5 duke qenë se kjo grua e ve po vazhdon të më mërzitë, do t’ia jap të drejtën, sepse, duke më ardhur vazhdimisht, do të më rraskapitë””.
തഥാപ്യേഷാ വിധവാ മാം ക്ലിശ്നാതി തസ്മാദസ്യാ വിവാദം പരിഷ്കരിഷ്യാമി നോചേത് സാ സദാഗത്യ മാം വ്യഗ്രം കരിഷ്യതി|
6 Dhe Zoti tha: “Dëgjoni ç’thotë gjykatësi i padrejtë.
പശ്ചാത് പ്രഭുരവദദ് അസാവന്യായപ്രാഡ്വിവാകോ യദാഹ തത്ര മനോ നിധധ്വം|
7 Vallë Perëndia nuk do të marrë hak për të zgjedhurit e tij që i këlthasin atij ditë e natë? A do të vonojë, vallë, të ndërhyjë në favor të tyre?
ഈശ്വരസ്യ യേ ഽഭിരുചിതലോകാ ദിവാനിശം പ്രാർഥയന്തേ സ ബഹുദിനാനി വിലമ്ബ്യാപി തേഷാം വിവാദാൻ കിം ന പരിഷ്കരിഷ്യതി?
8 Po, unë ju them se ai do t’ua marrë hakun së shpejti. Po kur të vijë Biri i njeriut, a do të gjejë besim mbi tokë?”.
യുഷ്മാനഹം വദാമി ത്വരയാ പരിഷ്കരിഷ്യതി, കിന്തു യദാ മനുഷ്യപുത്ര ആഗമിഷ്യതി തദാ പൃഥിവ്യാം കിമീദൃശം വിശ്വാസം പ്രാപ്സ്യതി?
9 Ai tha edhe këtë shëmbëlltyre për disa që pretendonin se ishin të drejtë dhe i përbuznin të tjerët.
യേ സ്വാൻ ധാർമ്മികാൻ ജ്ഞാത്വാ പരാൻ തുച്ഛീകുർവ്വന്തി ഏതാദൃഗ്ഭ്യഃ, കിയദ്ഭ്യ ഇമം ദൃഷ്ടാന്തം കഥയാമാസ|
10 “Dy njerëz u ngjitën në tempull për t’u lutur; njëri ishte farise dhe tjetri tagrambledhës.
ഏകഃ ഫിരൂശ്യപരഃ കരസഞ്ചായീ ദ്വാവിമൗ പ്രാർഥയിതും മന്ദിരം ഗതൗ|
11 Fariseu rrinte në këmbë dhe lutej në vetvete kështu: “O Perëndi, të falënderoj që nuk jam si njerëzit e tjerë, grabitqarë, të padrejtë, kurorëshkelës, dhe as si ai tagrambledhës.
തതോഽസൗ ഫിരൂശ്യേകപാർശ്വേ തിഷ്ഠൻ ഹേ ഈശ്വര അഹമന്യലോകവത് ലോഠയിതാന്യായീ പാരദാരികശ്ച ന ഭവാമി അസ്യ കരസഞ്ചായിനസ്തുല്യശ്ച ന, തസ്മാത്ത്വാം ധന്യം വദാമി|
12 Unë agjëroj dy herë në javë dhe paguaj të dhjetën e gjithçkaje që kam”.
സപ്തസു ദിനേഷു ദിനദ്വയമുപവസാമി സർവ്വസമ്പത്തേ ർദശമാംശം ദദാമി ച, ഏതത്കഥാം കഥയൻ പ്രാർഥയാമാസ|
13 Kurse tagrambledhësi rrinte larg dhe as që guxonte t’i çonte sytë drejt qiellit; por rrihte kraharorin e vet duke thënë: “O Perëndi, ji i mëshirshëm ndaj mua mëkatarit”.
കിന്തു സ കരസഞ്ചായി ദൂരേ തിഷ്ഠൻ സ്വർഗം ദ്രഷ്ടും നേച്ഛൻ വക്ഷസി കരാഘാതം കുർവ്വൻ ഹേ ഈശ്വര പാപിഷ്ഠം മാം ദയസ്വ, ഇത്ഥം പ്രാർഥയാമാസ|
14 Dhe unë po ju them se ky, dhe jo tjetri, u kthye në shtëpinë e vet i shfajësuar; sepse kushdo që lartohet do të ulet, dhe kush ulet, do të lartohet”.
യുഷ്മാനഹം വദാമി, തയോർദ്വയോ ർമധ്യേ കേവലഃ കരസഞ്ചായീ പുണ്യവത്ത്വേന ഗണിതോ നിജഗൃഹം ജഗാമ, യതോ യഃ കശ്ചിത് സ്വമുന്നമയതി സ നാമയിഷ്യതേ കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സ്വം നമയതി സ ഉന്നമയിഷ്യതേ|
15 I prunë edhe disa fëmijë të vegjël që t’i prekte; por dishepujt, kur panë këtë, i qortuan.
അഥ ശിശൂനാം ഗാത്രസ്പർശാർഥം ലോകാസ്താൻ തസ്യ സമീപമാനിന്യുഃ ശിഷ്യാസ്തദ് ദൃഷ്ട്വാനേതൃൻ തർജയാമാസുഃ,
16 Atëherë Jezusi i thirri fëmijët pranë vetes dhe tha: “I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë.
കിന്തു യീശുസ്താനാഹൂയ ജഗാദ, മന്നികടമ് ആഗന്തും ശിശൂൻ അനുജാനീധ്വം താംശ്ച മാ വാരയത; യത ഈശ്വരരാജ്യാധികാരിണ ഏഷാം സദൃശാഃ|
17 Në të vërtetë po ju them se ai që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë i vogël, nuk do të hyjë atje”.
അഹം യുഷ്മാൻ യഥാർഥം വദാമി, യോ ജനഃ ശിശോഃ സദൃശോ ഭൂത്വാ ഈശ്വരരാജ്യം ന ഗൃഹ്ലാതി സ കേനാപി പ്രകാരേണ തത് പ്രവേഷ്ടും ന ശക്നോതി|
18 Një nga krerët e pyeti duke thënë: “Mësues i mirë, ç’duhet të bëj për të trashëguar jetën e përjetshme?”. (aiōnios g166)
അപരമ് ഏകോധിപതിസ്തം പപ്രച്ഛ, ഹേ പരമഗുരോ, അനന്തായുഷഃ പ്രാപ്തയേ മയാ കിം കർത്തവ്യം? (aiōnios g166)
19 Dhe Jezusi i tha: “Përse më quan të mirë? Askush nuk është i mirë, përveç një të vetmi, domethënë Perëndisë.
യീശുരുവാച, മാം കുതഃ പരമം വദസി? ഈശ്വരം വിനാ കോപി പരമോ ന ഭവതി|
20 Ti i njeh urdhërimet: “Mos shkel kurorën, mos vrit, mos vidh, mos thuaj dëshmi të rrem, ndero atin tënd dhe nënën tënde””.
പരദാരാൻ മാ ഗച്ഛ, നരം മാ ജഹി, മാ ചോരയ, മിഥ്യാസാക്ഷ്യം മാ ദേഹി, മാതരം പിതരഞ്ച സംമന്യസ്വ, ഏതാ യാ ആജ്ഞാഃ സന്തി താസ്ത്വം ജാനാസി|
21 Dhe ai tha: “Të gjitha këto i kam zbatuar që nga rinia”.
തദാ സ ഉവാച, ബാല്യകാലാത് സർവ്വാ ഏതാ ആചരാമി|
22 Si e dëgjoi, Jezusi i tha: “Të mungon akoma një gjë: shit gjithçka që ke dhe jepua të varfërve dhe do të kesh një thesar në qiell; pastaj eja e më ndiq”.
ഇതി കഥാം ശ്രുത്വാ യീശുസ്തമവദത്, തഥാപി തവൈകം കർമ്മ ന്യൂനമാസ്തേ, നിജം സർവ്വസ്വം വിക്രീയ ദരിദ്രേഭ്യോ വിതര, തസ്മാത് സ്വർഗേ ധനം പ്രാപ്സ്യസി; തത ആഗത്യ മമാനുഗാമീ ഭവ|
23 Por ai, kur i dëgjoi këto gjëra, u trishtua shumë, sepse ishte shumë i pasur.
കിന്ത്വേതാം കഥാം ശ്രുത്വാ സോധിപതിഃ ശുശോച, യതസ്തസ്യ ബഹുധനമാസീത്|
24 Atëherë Jezusi, kur pa se ai ishte trishtuar shumë, tha: “Sa është e vështirë për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!
തദാ യീശുസ്തമതിശോകാന്വിതം ദൃഷ്ട്വാ ജഗാദ, ധനവതാമ് ഈശ്വരരാജ്യപ്രവേശഃ കീദൃഗ് ദുഷ്കരഃ|
25 Sepse është më lehtë që një deve të kalojë nëpër vrimën e gjilpërës, sesa i pasuri të hyjë në mbretërinë e Perëndisë”.
ഈശ്വരരാജ്യേ ധനിനഃ പ്രവേശാത് സൂചേശ്ഛിദ്രേണ മഹാങ്ഗസ്യ ഗമനാഗമനേ സുകരേ|
26 Dhe ata që e dëgjonin thanë: “Po kush, pra, mund të shpëtohet?”.
ശ്രോതാരഃ പപ്രച്ഛുസ്തർഹി കേന പരിത്രാണം പ്രാപ്സ്യതേ?
27 Por ai tha: “Gjëra të pamundshme për njerëzit janë të mundshme për Perëndinë”.
സ ഉക്തവാൻ, യൻ മാനുഷേണാശക്യം തദ് ഈശ്വരേണ ശക്യം|
28 Pastaj Pjetri tha: “Ja, ne kemi lënë çdo gjë dhe të kemi ndjekur”.
തദാ പിതര ഉവാച, പശ്യ വയം സർവ്വസ്വം പരിത്യജ്യ തവ പശ്ചാദ്ഗാമിനോഽഭവാമ|
29 Dhe ai u tha atyre: “Në të vërtetë po ju them se nuk ka asnjë që të ketë lënë shtëpinë ose prindërit, ose vëllezërit, ose gruan ose fëmijët, për mbretërinë e Perëndisë,
തതഃ സ ഉവാച, യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി, ഈശ്വരരാജ്യാർഥം ഗൃഹം പിതരൗ ഭ്രാതൃഗണം ജായാം സന്താനാംശ്ച ത്യക്തവാ
31 Pastaj i mori me vete të dymbëdhjetët dhe u tha atyre: “Ja, ne po ngjitemi në Jeruzalem dhe të gjitha ato që shkruan profetët për Birin e njeriut do të përmbushen.
അനന്തരം സ ദ്വാദശശിഷ്യാനാഹൂയ ബഭാഷേ, പശ്യത വയം യിരൂശാലമ്നഗരം യാമഃ, തസ്മാത് മനുഷ്യപുത്രേ ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്തം യദസ്തി തദനുരൂപം തം പ്രതി ഘടിഷ്യതേ;
32 Ai, pra, do t’u dorëzohet paganëve, do të fyhet e do të poshtërohet dhe do ta pështyjnë.
വസ്തുതസ്തു സോഽന്യദേശീയാനാം ഹസ്തേഷു സമർപയിഷ്യതേ, തേ തമുപഹസിഷ്യന്തി, അന്യായമാചരിഷ്യന്തി തദ്വപുഷി നിഷ്ഠീവം നിക്ഷേപ്സ്യന്തി, കശാഭിഃ പ്രഹൃത്യ തം ഹനിഷ്യന്തി ച,
33 Dhe, pasi ta fshikullojnë, do ta vrasin, por ai do të ringjallet të tretën ditë”.
കിന്തു തൃതീയദിനേ സ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാസ്യതി|
34 Por ata nuk morën vesh asgjë nga të gjitha këto: këto fjalë për ta ishin fshehtësi dhe ata nuk kuptonin ato që u ishin thënë.
ഏതസ്യാഃ കഥായാ അഭിപ്രായം കിഞ്ചിദപി തേ ബോദ്ധും ന ശേകുഃ തേഷാം നികടേഽസ്പഷ്ടതവാത് തസ്യൈതാസാം കഥാനാമ് ആശയം തേ ജ്ഞാതും ന ശേകുശ്ച|
35 Tani ndërsa ai po i afrohej Jerikos, një i verbër ishte ulur përgjatë rrugës dhe po lypte;
അഥ തസ്മിൻ യിരീഹോഃ പുരസ്യാന്തികം പ്രാപ്തേ കശ്ചിദന്ധഃ പഥഃ പാർശ്വ ഉപവിശ്യ ഭിക്ഷാമ് അകരോത്
36 dhe kur dëgjoi se po kalonte turma, pyeti çfarë ishte;
സ ലോകസമൂഹസ്യ ഗമനശബ്ദം ശ്രുത്വാ തത്കാരണം പൃഷ്ടവാൻ|
37 iu përgjigjën se po kalonte Jezusi nga Nazareti.
നാസരതീയയീശുര്യാതീതി ലോകൈരുക്തേ സ ഉച്ചൈർവക്തുമാരേഭേ,
38 Atëherë ai bërtiti duke thënë: “O Jezus, Bir i Davidit, ki mëshirë për mua”.
ഹേ ദായൂദഃ സന്താന യീശോ മാം ദയസ്വ|
39 Ata që ecnin përpara i bërtitën të heshtte, por ai bërtiste edhe më fort: “O Bir i Davidit: ki mëshirë për mua”.
തതോഗ്രഗാമിനസ്തം മൗനീ തിഷ്ഠേതി തർജയാമാസുഃ കിന്തു സ പുനാരുവൻ ഉവാച, ഹേ ദായൂദഃ സന്താന മാം ദയസ്വ|
40 Atëherë Jezusi ndaloi dhe urdheroi t’ia sillnin dhe, kur ai iu afrua, e pyeti
തദാ യീശുഃ സ്ഥഗിതോ ഭൂത്വാ സ്വാന്തികേ തമാനേതുമ് ആദിദേശ|
41 duke thëne: “Çfarë dëshiron të bëj për ty?”. Dhe ai tha: “Zot, të rimarr dritën e syve”.
തതഃ സ തസ്യാന്തികമ് ആഗമത്, തദാ സ തം പപ്രച്ഛ, ത്വം കിമിച്ഛസി? ത്വദർഥമഹം കിം കരിഷ്യാമി? സ ഉക്തവാൻ, ഹേ പ്രഭോഽഹം ദ്രഷ്ടും ലഭൈ|
42 Dhe Jezusi i tha: “Rimerr dritën e syve, Besimi yt të shëroi”.
തദാ യീശുരുവാച, ദൃഷ്ടിശക്തിം ഗൃഹാണ തവ പ്രത്യയസ്ത്വാം സ്വസ്ഥം കൃതവാൻ|
43 Në çast rimori dritën e syve dhe e ndiqte duke përlëvduar Perëndinë; dhe gjithë populli, kur pa këtë, i dha lavdi Perëndisë.
തതസ്തത്ക്ഷണാത് തസ്യ ചക്ഷുഷീ പ്രസന്നേ; തസ്മാത് സ ഈശ്വരം ധന്യം വദൻ തത്പശ്ചാദ് യയൗ, തദാലോക്യ സർവ്വേ ലോകാ ഈശ്വരം പ്രശംസിതുമ് ആരേഭിരേ|
