< Luka 14 >

1 Dhe ndodhi që një ditë të shtunë, kur ai hyri në shtëpinë e një kryetari të farisenjve për të ngrënë bukë, ata po e përgjonin;
Sabbath ni khat Jesus sia Pharisee upa te sung pan khat i inn ah anne tu a pai ciang in midang te in encik uh hi.
2 dhe ja, para tij ishte një njeri hidropik.
Taciang, en vun, a khut le a peang a tum pasal khat Jesus mai ah om hi.
3 Dhe Jezusi, duke iu përgjigjur mësuesve të ligjit dhe farisenjve, tha: “A është e lejueshme të shërosh ditën e shtunë?”.
Jesus in thukhamhil te le Pharisee te, Sabbath ni in cina damsak sia ngeina a hi ziam? ci in dong hi.
4 Por ata heshtën. Atëherë ai e mori për dore atë, e shëroi dhe e nisi të shkojë.
Tasiaciang in amate pau ngawl in om uh hi. Taciang Jesus in cina pa len in damsak a, ciasak hi;
5 Pastaj, duke iu përgjigjur atyre, tha: “Cili nga ju, po t’i bjerë gomari i vet ose kau në një pus, nuk e nxjerr menjëherë jashtë ditën e shtunë?”.
Jesus in amate tung ah, Note sung pan khatpo in a laa a hibale, a khui dumsung tak bang hile, sabbath ni in kai kik tu a, a pusua ngawl tu na om uh ziam? ci in dong hi.
6 Por ata nuk mund të përgjigjeshin asgje për këto gjëra.
Amate in hi thu zong bangma a zo kik thei bua uh hi.
7 Dhe, duke vënë re se ata zgjidhnin vendet e para në tryezë, Jezusi u thoshte atyre këtë shëmbëlltyrë duke thënë:
A ki sam leangna te in to na phabel te teal uh hi, ci a mu ciang in; amate tung ah sontena khat son hi,
8 “Kur je ftuar në dasmë, mos u ul në krye të vendit, sepse ai njeri mund të ketë ftuar një tjetër që është më i rëndësishëm se ti,
Khat po in mopoai ah hong sap ciang in, a sangbel indoi sung ah to heak in; nang sang in a zatak huai zaw a sam a hile;
9 dhe ai që të ftoi ty dhe atë të të mos vijë e të thotë: “Lëshoja vendin këtij”. Dhe atëherë ti, plot turp, do të shkosh të zësh vendin e fundit.
Nang hong sam sia hongpai tu a, ama na to na pial in; hong ci le, a niambel inndoi sung na to suk tu na maizum tu hi.
10 Por, kur je ftuar, shko e rri në vendin e fundit që, kur të vijë ai që të ka ftuar, të thotë: “O mik, ngjitu më lart”. Atëherë do të jesh i nderuar përpara atyre që janë në tryezë bashkë me ty.
Ahihang ngual in hong sap ciang in, a niambel inndoi ah pai in to in; taciang nang hong sam te hongpai ciang in, lawm awng, a sang zaw ah ka to in, hong ci tu hi: taciang in na an kuang umpui te mai ah zatakna na nga tu hi.
11 Sepse kushdo që e larton veten do të poshterohet, dhe kush e poshtëron veten do të lartohet”.
Banghangziam cile a kuamapo ama le ama a ki lamsang peuma ki khiasuk tu a; ama le ama a ki niamkhiak peuma ki lamsang tu hi.
12 Ai i tha edhe atij që e kishte ftuar: “Kur shtron drekë a darkë, mos i thirr miqtë e tu, as vëllezërit e tu, as farefisin tënd, as fqinjët e pasur, se mos ata një herë të të ftojnë ty, dhe kështu ta kthejnë shpërblimin.
Jesus in a sam pa tung zong ah, Zing an ahizong, nitak an ahizong, na vawt ciang in, na ngualtam, na suapui, mealheak, mihau innpam te sam heak in; tabang in na sam a hile amate in nangma hong sam thuk kik tu a, hong lo kik tu hi.
13 Por, kur të bësh një gosti, thirr lypësit, sakatët, të çalët, të verbërit;
Ahihang poai na vawt ciang in, mizawng, pumpi cing ngawl, peangbai le mittaw te sam in:
14 dhe do të jesh i lum, sepse ata nuk kanë se si të ta kthejnë shpërblimin; por shpërblimi do të të jepet në ringjallje të të drejtëve”.
Taciang nangma in thupha na sang tu hi; banghangziam cile amate in hong thukkik zo ngawl tu hi: mi thutang te thawkik na ni ciang hong thukkik tu hi, ci hi.
15 Dhe një nga të ftuarit, si i dëgjoi këto gjëra, i tha: “Lum kush do të hajë bukë në mbretërinë e Perëndisë”.
Anneak poai ah a ankuang umpui sung pan khat in, hi thu te a zak ciang in, Pathian kumpingam sung ah anluum a ne tu te thuphatoai a hihi, ci hi.
16 Atëherë Jezusi i tha: “Një njeri përgatiti një darkë të madhe dhe ftoi shumë veta;
Jesus in tua pa tung ah hibang in son hi, Mi khat in poai lian mama khat vawt a, khual tam mama hil hi:
17 dhe, në kohë të darkës, dërgoi shërbëtorin e vet t’u thotë të ftuarve: “Ejani, sepse gjithçka tashmë është gati”.
Nitak an neak hun ciang in a naseam te sawl a, a hil sa uh te kung ah, Pai tavun; banghangziam cile tu in na theampo ki nginsa hi zo hi, ci in sonsak hi.
18 Por të gjithë, pa përjashtim, filluan të kërkojnë ndjesë. I pari i tha: “Bleva një arë dhe më duhet të shkoj ta shoh; të lutem, të më falësh”.
A sap te theampo ki tuiton tak in kamzong tek uh hi. A masabel khat in lo ciing khat ka lei a, pai in ka et kul tu hi: hong telthiam tan, ci hi.
19 Dhe një tjetër tha: “Bleva pesë pendë qe dhe po shkoj t’i provoj; të lutem, të më falësh”.
A dang khat in, kuital kap nga ka lei a, pai in tate ki sinsak nuam khi hi: hong telthiam tan, ci hi.
20 Dhe një tjetër akoma tha: “Mora grua e prandaj nuk mund të vij”.
A dang khat in, zi ka nei a, hongpai thei ngawl khi hi, ci hi.
21 Kështu shërbëtori u kthye dhe ia dëftoi të gjitha zotit të vet. Atëherë i zoti i shtëpisë, plot zemërim, i tha shërbëtorit të vet: “Shpejt, shko nëpër sheshet dhe nëpër rrugët e qytetit e sill këtu lypës, sakatë, të çalë dhe të verbër”.
Naseampa sia a topa kung ah pai kik a, thu theampo son hi. Taciang innteakpa a thin-uk a, manlang in khuasung lampi le lamno teng ah pai tan a, mizawng, pumpi cing ngawl, peangbai le mittaw te hong paipui tan, ci hi.
22 Pastaj shërbëtori i tha: “Zot, u bë ashtu siç urdhërove ti, por ka vend edhe më”.
Naseam pa in, Topa awng, na thupiak bang in vawt zo khi hi, ahihang mun awng lai hi, ci hi.
23 Atëherë zoti i tha shërbëtorit: “Dil nëpër udhë dhe përgjatë gardheve dhe detyroji të hyjnë që të mbushet shtëpia ime.
Taciang a topa in naseam pa kung ah, lamzikpi le daipam teng ah pai tan a, ka inn a dim thei natu, hongpai hamtang natu in sam in, ci hi.
24 Sepse unë po ju them se asnjë nga ata njerëz që ishin të ftuar, nuk do ta shijojë darkën time””.
Banghangziam cile, keima in hong ci khi hi, kasap te khat zong in ka nitak an tep ngawl tu hi, ci hi.
25 Dhe turma të mëdha shkonin me të. Ai u kthye nga ata dhe tha:
Mihon tampi te in a nung pan zui uh hi: taciang Jesus amate sang kihei a,
26 “Nëse ndokush vjen tek unë dhe nuk urren babanë e vet dhe nënën e vet, gruan dhe fëmijët, vëllezërit dhe motrat, madje edhe jetën e vet, nuk mund të jetë dishepulli im.
Mi khatpo ka kung hongpai in, a nu le a pa, a zi le a ta te, a suapui, a nau nu te le ama nuntakna zong a ensan bale, ka nungzui hi thei ngawl tu hi.
27 Dhe kush nuk e mbart kryqin e vet dhe nuk më ndjek, nuk mund të jetë dishepulli im.
A kuamapo in ama thinglamte pua in ka nung pan hong zui ngawl peuma, ka nungzui hi thei ngawl tu hi.
28 Kush nga ju, pra, kur do të ndërtojë një kullë, nuk ulet më parë të llogaritë shpenzimet, për të parë nëse ka mjaftueshëm për ta mbaruar?
Banghangziam cile note sung pan khatpo in, tausangsak tu a sawm le, a man dong a cing tu le a cing ngawl tu to masa in aman tuat tu hi ngawl ziam?
29 Që atëherë, kur t’i ketë hedhur themelet e të mos mundë ta përfundojë, të gjithë ata që e shohin, të mos fillojnë e të tallen,
Tabang tuat masa ngawl in, khuambul a phu zawkciang, a man dong a sa bale, a mu theampo in selno tu a,
30 duke thënë: “Ky njeri filloi të ndërtojë e nuk mundi ta përfundojë”.
Hisia pa in tausang sa napi, manzo ngawl hi, ci tu uh hi.
31 Ose cili mbret, kur niset të luftojë kundër një mbreti tjetër, nuk ulet më parë të gjykojë në se mund ta përballojë me dhjetë mijë atë që po i vjen kundër me njëzet mijë?
A hibale kumpipa khat in, a dang kumpipa khat taw ki sim tu a hile, ama do tu in ngalkap tul kul taw hongpai sia, ngalkap tul sawm taw do thei tu le do thei ngawl tu, ci sia to in thu ngaisun masa ngawl tu ziam?
32 Në mos, ndërsa ai është ende larg, i dërgon një delegacion për të biseduar për paqe.
A do thei bua tu le, kumpi dangkhat kung ah, a khuala lai in kilemna vawt tu in, palai paisak tu hi.
33 Kështu, pra, secili nga ju që nuk heq dorë nga të gjitha ato që ka, nuk mund të jetë dishepulli im.
Tabangma in, note sung ah a kuamapo in a neisa theampo a nusia bua a hile, ka nungzui hi thei ngawl tu hi.
34 Kripa është e mirë, por nëse kripa bëhët e amësht, me se do të mund t’i kthehet shija?
Ci sia pha hi: ahihang a al na a bo le, bangbang in al kiksak thei tu ziam?
35 Ajo nuk vlen as për tokë, as për pleh, por hidhet tutje. Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë”.
Leitang atu le phangawl, eaklei zong kizang thei ngawl hi; ahizong mihing te in a puasang ah vawk hi. Zak natu bil a nei theampo in za tahen, ci hi.

< Luka 14 >