Luka 14
1 Dhe ndodhi që një ditë të shtunë, kur ai hyri në shtëpinë e një kryetari të farisenjve për të ngrënë bukë, ata po e përgjonin;
Nau hethauwuu, daujedāde hedauauwunene hanesāhenith najane Nesethajauhuhau hadvethee jauaujau vadanesee, henee haeaunauyauhauvaa.
2 dhe ja, para tij ishte një njeri hidropik.
Nau, naune, hena jasaa henane hathaāhede haenenesaunenauau.
3 Dhe Jezusi, duke iu përgjigjur mësuesve të ligjit dhe farisenjve, tha: “A është e lejueshme të shërosh ditën e shtunë?”.
Nau Hejavaneauthusau haeauchuhananadetha nanavaavehehau nau Nesethajauhuhau, gaujenanavanau henayauthaude vadanesee? hāthauhuk.
4 Por ata heshtën. Atëherë ai e mori për dore atë, e shëroi dhe e nisi të shkojë.
Nau haedādaunaugunauau. Nau hanaāedanaunith nau haeenayauha, nau haejenana;
5 Pastaj, duke iu përgjigjur atyre, tha: “Cili nga ju, po t’i bjerë gomari i vet ose kau në një pus, nuk e nxjerr menjëherë jashtë ditën e shtunë?”.
Nau haeauchuhananadetha, Hanaa hedauneau naugauchaudahehau wauāth waugaje janesenayaugaune hadaudaunaudenee, nau gauchauchaunu gauhadnauuguthauva vadanesee? hathauhuk.
6 Por ata nuk mund të përgjigjeshin asgje për këto gjëra.
Nau haeeyauhuune nesenehethauthee jea nuu hayauhuhau.
7 Dhe, duke vënë re se ata zgjidhnin vendet e para në tryezë, Jezusi u thoshte atyre këtë shëmbëlltyrë duke thënë:
Nau haedadajenehetha henee hathāadethavathee, hāenauhauwaude hasayāchauhauwunethe najatheaugudaunau; hanaāāedauwunaude,
8 “Kur je ftuar në dasmë, mos u ul në krye të vendit, sepse ai njeri mund të ketë ftuar një tjetër që është më i rëndësishëm se ti,
Hāene nananena hadethaunā henanenauau gauwuhaudeneagu, jevajanauguu najatheaugudaunaa; havajavaānethā henane havajavaāheva henee hadethade;
9 dhe ai që të ftoi ty dhe atë të të mos vijë e të thotë: “Lëshoja vendin këtij”. Dhe atëherë ti, plot turp, do të shkosh të zësh vendin e fundit.
Nau henee hadethāde nau nananede hadjaude nau hadnethāne, Venene naa henane hadehedaugu; nau nananene haddayāhene janaugunenagu hesaudavaa.
10 Por, kur je ftuar, shko e rri në vendin e fundit që, kur të vijë ai që të ka ftuar, të thotë: “O mik, ngjitu më lart”. Atëherë do të jesh i nderuar përpara atyre që janë në tryezë bashkë me ty.
Hau hāene nananene hadethanenagu, haddeyehau nau hadjanaugu hesaudavaa henee hāene hadethāde hadjaude, hadethāne, Va javesa; hadnaāene nananene vechauthānaune henee hanethevethehevādaunauau.
11 Sepse kushdo që e larton veten do të poshterohet, dhe kush e poshtëron veten do të lartohet”.
Hanau daun nanajathajaude nehayau hadnausādauaude; nau henee nausādauauadede nehayau hadnajanede.
12 Ai i tha edhe atij që e kishte ftuar: “Kur shtron drekë a darkë, mos i thirr miqtë e tu, as vëllezërit e tu, as farefisin tënd, as fqinjët e pasur, se mos ata një herë të të ftojnë ty, dhe kështu ta kthejnë shpërblimin.
Hanaāenehethaude jea henee hadethādaune, Hāene nananene gauusevanenagu wauāthe hethunevethehevanenagu, jevaadesene hādaehauhauau, wauāthe hāthesaunauau, daudause hādauānauau, wauāthe nethauyādahagu hanedaudewau; havaadethaa jea, nau havaaunaudaunā.
13 Por, kur të bësh një gosti, thirr lypësit, sakatët, të çalët, të verbërit;
Hau hāene nananene vethehevanenagu, hadadethaunauau hadavenuhuhauau, henesenehehauau, jeneejavesahehauau, nanenauguhuhauau;
14 dhe do të jesh i lum, sepse ata nuk kanë se si të ta kthejnë shpërblimin; por shpërblimi do të të jepet në ringjallje të të drejtëve”.
Nau nananene hadnauwunaunane; hanau daujeneaunaudaunānaune: hanau nananene hadnaunaudaunane jaegauhadeneagu hathāethadee.
15 Dhe një nga të ftuarit, si i dëgjoi këto gjëra, i tha: “Lum kush do të hajë bukë në mbretërinë e Perëndisë”.
Hāene hanesāde henee henethevethehevādaune daunedauwaudauwunith nuu hayauhuhau, Hauwunaunade henee hadvethee jauaujau henajanedaunene Hejavaneauthu, hathāhuk.
16 Atëherë Jezusi i tha: “Një njeri përgatiti një darkë të madhe dhe ftoi shumë veta;
Hanaāāedauwunaude, jasaa henane haeavathethunevetheheva, nau haeauwauhadethānanena;
17 dhe, në kohë të darkës, dërgoi shërbëtorin e vet t’u thotë të ftuarve: “Ejani, sepse gjithçka tashmë është gati”.
Nau haejenana hewauwaune dauethunevethehedaunee hadnāedauwunaunith henee hadethavathe, Jenajesaa; vahee hayauhuhau wauwu hanesejenanee.
18 Por të gjithë, pa përjashtim, filluan të kërkojnë ndjesë. I pari i tha: “Bleva një arë dhe më duhet të shkoj ta shoh; të lutem, të më falësh”.
Nau vahee haenesadene hathauchuwuhadethee hadnudanathee. Nanedauwauaude hasenehethauhuk, Neaudaunaudauwau vedauauwuu, nau hadneyehaunau nau hadnauhaudauwau: Nehethathane hadnudanene.
19 Dhe një tjetër tha: “Bleva pesë pendë qe dhe po shkoj t’i provoj; të lutem, të më falësh”.
Nau jasaa ahagu, Neaudaunauthu yauthauyauna hedauhuwaugaje, nau hadneyehaunau hadnayāduuhuu: nenehethathane hadnudanene.
20 Dhe një tjetër akoma tha: “Mora grua e prandaj nuk mund të vij”.
Nau jasaa hahagu, hedauwunenenau, nau naajeneejaunau.
21 Kështu shërbëtori u kthye dhe ia dëftoi të gjitha zotit të vet. Atëherë i zoti i shtëpisë, plot zemërim, i tha shërbëtorit të vet: “Shpejt, shko nëpër sheshet dhe nëpër rrugët e qytetit e sill këtu lypës, sakatë, të çalë dhe të verbër”.
Hanaāejenauusade henee wauwau, nau hanaāenauhauthehaude hadāhewaunādaune nuu hayauhuhau. Wauhā hechauhauthethāhe hauauwuu hanaāasenaunade hanaāāedauwunaude hewauwaune, Yegauhu nauhauhaunee hadaugauchaudāe nau hadaugauchauchanee hedane, nau hadjāthaunauau hede hathāadavenuhunethee, nau henesenehehauau, nau jeneejavesahehauau, nau nanenauguhuhauau.
22 Pastaj shërbëtori i tha: “Zot, u bë ashtu siç urdhërove ti, por ka vend edhe më”.
Nau wauwau hasenehethauhuk, Vahadāhene, naasedaunau hasenehesene nau nausunauthauyauau, hathāhuk.
23 Atëherë zoti i tha shërbëtorit: “Dil nëpër udhë dhe përgjatë gardheve dhe detyroji të hyjnë që të mbushet shtëpia ime.
Nau Vahadāhede haeāedauwuna wauwaune, Yehau hathenavaunaa nau nethauchayaunaa nau hadjādasauaunaunauau hadejejedāthee, henee naudauauwuu hadeechauchaunaa.
24 Sepse unë po ju them se asnjë nga ata njerëz që ishin të ftuar, nuk do ta shijojë darkën time””.
Hanau nāedauwunathane, henee hegau hena henanenauau neadethathee hadnehauwuvajadauwu nadethunevethehewau.
25 Dhe turma të mëdha shkonin me të. Ai u kthye nga ata dhe tha:
Nau hena haenethaunau havathenanedanede: nau hanaāejaaagude, nau hanaāāedauwunaude,
26 “Nëse ndokush vjen tek unë dhe nuk urren babanë e vet dhe nënën e vet, gruan dhe fëmijët, vëllezërit dhe motrat, madje edhe jetën e vet, nuk mund të jetë dishepulli im.
Hith daun henane hedasānaugu, hau jasānauwauhuk henesaunaune, nau henaune, nau henene, nau dāeyaunauau, nau henethesaunau, nau hedasāwau, haa nau nehayau hedenaedede jea, nāhauwuneethauguhaa.
27 Dhe kush nuk e mbart kryqin e vet dhe nuk më ndjek, nuk mund të jetë dishepulli im.
Nau daun janenevaa henaugauchu, nau thauguhānaugu, nāhauwuneethauguhaa.
28 Kush nga ju, pra, kur do të ndërtojë një kullë, nuk ulet më parë të llogaritë shpenzimet, për të parë nëse ka mjaftueshëm për ta mbaruar?
Hanaa nananena vanadaunesedede hayauauwun gauhadjejanaugu nedauau hadnayādede hadauchuunee, wauau hanaadauchanenee hesehenee?
29 Që atëherë, kur t’i ketë hedhur themelet e të mos mundë ta përfundojë, të gjithë ata që e shohin, të mos fillojnë e të tallen,
Havaene hesejenanauhuk hauunauganau, nau hanājeneesedede, vahee henee hathāenauhaudauau hadneevavavayaudenenee.
30 duke thënë: “Ky njeri filloi të ndërtojë e nuk mundi ta përfundojë”.
Naa henane nenesedede, hau hajeneesedede, hanāthāde.
31 Ose cili mbret, kur niset të luftojë kundër një mbreti tjetër, nuk ulet më parë të gjykojë në se mund ta përballojë me dhjetë mijë atë që po i vjen kundër me njëzet mijë?
Wauāthe daun naja, vadauvauthauhuk jachau najane, hanājanaugude nedauau, nau hanāgaugauanadauau wauau haneene nauguu vadadauchu vasevadadausauau hadnenuchaunaude henee hejevenahedaunau nauguu nesauau vasevadadausauau?
32 Në mos, ndërsa ai është ende larg, i dërgon një delegacion për të biseduar për paqe.
Wauāthe, hajesenausujechaugunethe, hanāyethautheavede, nau hanānayāthenedauāwaunaude.
33 Kështu, pra, secili nga ju që nuk heq dorë nga të gjitha ato që ka, nuk mund të jetë dishepulli im.
Nau naasauau, daun nananena henee janenaunaudauau vahee henetheyaunau, nāhauwuneethauguhaa.
34 Kripa është e mirë, por nëse kripa bëhët e amësht, me se do të mund t’i kthehet shija?
Nejauauwuu hethadee: hau hith nejauauwuu jevanujaudāgu, hayew hadneenejauauwujauau?
35 Ajo nuk vlen as për tokë, as për pleh, por hidhet tutje. Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë”.
Daudause hehauwuuthade vedauauwuu, wauāthe heee vehethe; hau henanenauau hanāneāgudede. Daun henaudaununede heenedauvahek jaathedeha.
