< Levitiku 22 >

1 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
2 “Folu Aaronit dhe bijve të tij që të heqin dorë nga gjërat e shenjta që më janë shenjtëruar nga bijtë e Izraelit dhe të mos përdhosin emrim tim të shenjtë. Unë jam Zoti.
Lea kia ʻElone pea ki hono ngaahi foha, koeʻuhi kenau fakamavae ʻakinautolu mei he ngaahi meʻa māʻoniʻoni ʻae fānau ʻa ʻIsileli, pea ke “ʻOua naʻa nau fakahalaʻi hoku huafa māʻoniʻoni ʻi he ngaahi meʻa ko ia ʻoku nau fakatapui kiate au: Ko au ko Sihova.
3 U thuaj atyre: “Cilido burrë i fisit tuaj që në brezat e ardhshme do t’u afrohet në gjendje papastërtie gjërave të shenjta, që bijtë e Izraelit ia kanë shenjtëruar Zotit, do të shfaroset nga prania ime. Unë jam Zoti.
Tala kiate kinautolu, Ko ia ʻiate kimoutolu ʻi homou hako kotoa pē ʻi homou ngaahi toʻutangata, ʻoku ʻalu ki he ngaahi meʻa māʻoniʻoni, ʻaia ʻoku fakatapui ʻe he fānau ʻa ʻIsileli kia Sihova, ka ʻoku ne taʻemaʻa, ʻe motuhi ʻae laumālie ko ia mei hoku ʻao: Ko au ko Sihova.
4 Asnjë burrë nga fisi i Aaronit, i sëmurë nga lebra ose me fluks qoftë, nuk do të hajë gjëra të shenjta deri sa të bëhet i pastër. Gjithashtu ai që prek çfarëdo gjë që është bërë e papastër nga kontakti me një kufomë, apo ai që ka pasur një lëshim fare,
“Ko e tangata ko ia ʻi he hako ʻo ʻElone ʻoku kilia, pe mahaki ko e ʻau; ʻoua naʻa kai ia ʻi he ngaahi meʻa māʻoniʻoni, kaeʻoua ke maʻa ia. Pea mo ia ʻoku ala ki ha meʻa taʻemaʻa ʻi he mate, pe ʻi ha tangata ʻoku ʻau noa hono mahaki;
5 ose ai që ka prekur një zvarranik që e ka bërë të papastër, ose një njeri që i ka komunikuar një papastërti të çfarëdo lloji,
Pe ha taha ʻoku ala ki ha meʻa totolo, ʻaia ʻe hoko ʻo taʻemaʻa ai, pe ʻi ha tangata ʻaia ʻe hoko ʻo pihia ai, ʻi he mahaki ʻoku taʻemaʻa ai ia;
6 personi që ka prekur këto gjëra do të jetë i papastër deri në mbrëmje dhe nuk ka për të ngrënë gjëra të shenjta para se të ketë larë trupin e tij me ujë;
Ko e tangata kuo ala ki ha meʻa pehē ʻe taʻemaʻa ia ʻo aʻu ki he efiafi, pea ʻe ʻikai kai ʻe ia ʻae ngaahi meʻa māʻoniʻoni, kaeʻoua ke kaukau hono sino ʻi he vai.
7 mbas perëndimit të diellit do të jetë i pastër dhe do të mund të hajë gjëra të shenjta, sepse janë ushqimi i tij.
Pea ka tō ʻae laʻā, ʻe toki maʻa ia, pea kai ʻe ia ʻae ngaahi meʻa māʻoniʻoni; he koeʻuhi ko ʻene meʻakai ia.
8 Prifti nuk do të hajë mish kafshe të ngordhur në mënyrë të natyrshme apo të shqyer, për të mos u bërë i papastër. Unë jam Zoti.
Ko ia ʻoku mate mahaki pe, pe ko ia kuo haehae ʻe he manu, ʻoua naʻa ne kai ia ke fakahala ai ia: Ko au ko Sihova.
9 Priftërinjtë do të respektojnë, pra, atë që kam urdhëruar, përndryshe do të mbajnë dënimin e mëkatit të tyre dhe do të vdesin sepse kanë përdhosur gjërat e shenjta. Unë jam Zoti që i shenjtëroj.
“Ko ia kenau tauhi ʻeku ngaahi tuʻutuʻuni ni, telia naʻa nau halaia ai, pea mate ai, ʻo kapau ʻoku nau fakahalaʻi ia: Ko au ko Sihova ʻoku ou fakamāʻoniʻoniʻi ʻakinautolu.
10 Asnjë i huaj nuk do të hajë gjëra të shenjta; as një mik i priftit, as një rrogtar nuk do të mund të hajë gjërat e shenjta.
“ʻE ʻikai kai ʻe ha muli ki he ngaahi meʻa māʻoniʻoni: ko e ʻāunofo ʻae taulaʻeiki, pe ko e tamaioʻeiki unga ngāue, ʻe ʻikai kai ia ʻi he meʻa māʻoniʻoni.
11 Por në rast se prifti ble një person me paratë e tij, ky do të mund të hajë nga ky ushqim ashtu si edhe ata që kanë lindur në shtëpinë e tij; këta mund të hanë nga ushqimi i tij.
Pea kapau ʻe fakatau ha tokotaha ʻe he taulaʻeiki ʻaki ʻene paʻanga, ʻe ngofua ʻene kai ʻaʻana, pea mo ia kuo fānau ʻi hono fale: te na kai ʻi heʻene meʻakai.
12 Bija e priftit që është martuar me një të huaj nuk do të hajë gjëra të shenjta të ofruara për ngritje.
Pea kapau ʻoku mali ʻae ʻofefine ʻoe taulaʻeiki mo e tangata kehe, ʻe ʻikai ngofua ʻa ʻene kai ʻaʻana ʻi he meʻa ʻatu ʻoe ngaahi meʻa māʻoniʻoni.
13 Por në qoftë se bija e priftit ka mbetur e ve, apo është ndarë nga burri dhe nuk ka fëmijë, dhe është kthyer të rrijë me të atin ashtu si kur ishte e re, do të mund të hajë nga buka e atit të saj; po asnjë i huaj nuk do ta hajë atë.
Pea kapau ko e fefine paea ʻae ʻofefine ʻoe taulaʻeiki, pe kuo fakamāvaeʻi pea ʻikai haʻane tamasiʻi, pea kuo toe ʻomi ia ki he fale ʻo ʻene tamai, ʻo hangē ko ʻene kei siʻi, ʻe kai ia ʻi he meʻakai ʻa ʻene tamai: kaeʻoua naʻa kai ia ʻe ha muli.
14 Në qoftë se dikush ha gabimisht një gjë të shenjtë, do t’i japë priftit gjënë e shenjtë, duke i shtuar një të pestën.
“Pea kapau ʻe kai faainoa pe ʻe ha tangata ʻae meʻa māʻoniʻoni, te ne fakalahi ʻaki ia hono nima ʻoe vahe ʻo ia, pea ʻatu ia ki he taulaʻeiki fakataha mo e meʻa māʻoniʻoni.
15 Priftërinjtë nuk do të përdhosin, pra, gjërat e shenjta të bijve të Izraelit, që ata i ofrojnë Zotit për ngritje,
Pea ʻe ʻikai tenau fakahalaʻi ʻae ngaahi meʻa māʻoniʻoni ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻaia ʻoku nau ʻatu kia Sihova:
16 dhe nuk do të bëjnë që ata të mbajnë dënimin e mëkatit për të cilin do të bëheshin fajtorë, duke ngrënë gjërat e tyre të shenjta; sepse unë, Zoti, i shenjtëroj””.
Pe tuku ʻakinautolu ke fua ʻae hia ʻae fai hala, ʻi heʻenau kai ʻenau ngaahi meʻa māʻoniʻoni: he ko au ko Sihova ʻoku ou fakamāʻoniʻoniʻi ʻakinautolu.”
17 Zoti i foli akoma Moisiut duke i thënë:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
18 “Folu Aaronit, bijve të tij dhe gjithë bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Kushdo nga shtëpia e Izraelit ose nga të huajt në Izrael, që paraqet si olokaust për Zotin një ofertë për çfarëdo kushti ose çfarëdo dhurate sipas dëshirës;
Lea kia ʻElone, pea ki hono ngaahi foha, pea ki he fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli, pea ke pehē kiate kinautolu, ʻilonga ʻae tangata ʻi he fale ʻo ʻIsileli, pe ʻi he ngaahi muli ʻi ʻIsileli, ʻoku loto ke ʻatu ʻene meʻaʻofa ʻi heʻene ngaahi fuakava, pea ki heʻene ngaahi meʻa ʻoku ʻatu loto ʻataʻatā pe, ʻaia ʻoku nau ʻatu kia Sihova ko e feilaulau tutu:
19 për të qënë i mirëpritur, do të ofrojë një mashkull, pa të meta, të marrë nga qetë, nga dhentë apo nga dhitë.
Ke mou ʻatu ʻo fai loto lelei pe, ʻae manu tangata taʻehanomele mei he fanga pulu pe ko e fanga sipi, pe ko e fanga kosi.
20 Nuk do të ofroni asgjë që ka një të metë, sepse nuk do të ishte e pëlqyer.
Ka ko ia ʻoku ai hano mele, ʻoua naʻa mou ʻatu ia; koeʻuhi ʻe ʻikai leleiʻia ai ʻakimoutolu.
21 Kur dikush i ofron Zotit një flijim falënderimi, që është marrë nga kopeja apo nga tufa, qoftë për të përmbushur një kusht, qoftë si ofertë vullnetare, viktima për t’u pëlqyer duhet të jetë e përsosur; nuk duhet të ketë asnjë të metë.
Pea ko ia ʻoku ne ʻatu kia Sihova ʻae feilaulau ʻoe ngaahi meʻa fakamelino ke fakahoko ʻaki ʻene fuakava, pea ko e meʻa ʻatu loto lelei ʻi he fanga pulu, pe ʻi he fanga sipi, ke haohaoa ia koeʻuhi ke maʻu lelei ia; ʻoua naʻa ʻi ai hano mele.
22 Nuk do t’i ofroni Zotit një viktimë të verbër, të çalë apo të gjymtuar, apo që ka ulcera, ekzemë ose zgjebe; dhe nuk do të bëni mbi altar flijime me zjarr për Zotin.
Ko e kui, pe ko e fasi, pe ko e mutu, pe ko e meʻa fufula, pe ko e kamaa, pe ko e mongumangu, ʻoua naʻa mou ʻatu mei ai kia Sihova, pe fai ʻaki ia ha feilaulau tutu ʻaki ʻae afi ki he funga feilaulauʻanga ʻo Sihova.
23 Do të mund të paraqesësh si ofertë vullnetare një ka ose një dele që ka një këmbë shumë të gjatë apo shumë të shkurtër; por si kusht nuk do të ishte i mirëpritur.
Ko e pulu pe ko e lami ʻoku ʻi ai ha meʻa kovi, pe ʻoku taʻehaohaoa ʻi ha meʻa ʻe taha, ʻe ngofua ke ʻatu ia ko e feilaulau loto ʻataʻatā ia: ka ʻe ʻikai maʻu lelei ia ʻi he fuakava.
24 Nuk do t’i ofrosh Zotit asnjë kafshë me herdhe të vrara, a të shtypura, të këputura apo të prera; flijime të tilla nuk do të bëni në vendin tuaj.
‌ʻOua naʻa mou ʻatu kia Sihova ʻaia kuo fakavolu, pe kuo taʻomia, pe kuo mafesi, pe kuo mahifi; pea ʻoua naʻa mou fai ha feilaulau ʻaki ia ʻi homou fonua.
25 Nuk do pranoni nga i huaji asnjë nga këto viktima për ta ofruar si bukë të Perëndisë tuaj, sepse në to ka gjymtime dhe të meta; nuk do të pëlqeheshin për ju.
Pea ʻoua naʻa ke ʻatu ʻi he nima ʻo ha muli ʻae meʻakai ʻa homou ʻOtua ʻi he ngaahi meʻa ni; koeʻuhi ʻoku ʻi ai ʻenau kovi, pea ʻoku ʻi ai ʻae ngaahi mele: ʻe ʻikai ʻaonga ia maʻamoutolu.
26 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
27 “Kur do të lindë një viç, a një qengj a një kec, do ta lini shtatë ditë me të ëmën; nga dita e tetë e tutje do të pëlqehet si flijim i bërë me zjarr për Zotin.
‌ʻOka fanauʻi ha pulu, pe ha sipi, pe ha kosi, tuku ia ke ʻaho fitu mo ʻene faʻē: pea mei he ʻaho valu ʻo fai ai pe ʻe maʻu lelei pe ia ko e feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova.
28 Nuk do të therni një lopë apo një dele me gjithë të voglin e saj në të njëjtën ditë.
Pea kapau ko ha pulu fefine ia pe ha sipi fefine, ʻoua naʻa mou tāmateʻi ia mo hono ʻuhiki ʻi he ʻaho pe taha.
29 Kur do t’i ofroni Zotit një flijim falënderimi, paraqiteni në mënyrë që të pëlqehet.
Pea ka mou ka loto ke ʻatu ha feilaulau fakafetaʻi kia Sihova, ʻatu ia ʻi he loto ʻataʻatā lelei pe.
30 Viktima do të hahet po atë ditë; nuk do të lini asgjë deri në mëngjes. Unë jam Zoti.
‌ʻI he ʻaho pe ko ia ʻe kai ia ke ʻosi ʻoua naʻa mou tuku hono toe ki he ʻapongipongi; Ko au ko Sihova.
31 Do të respektoni, pra, urdhërimet e mia dhe do t’i vini në zbatim. Unë jam Zoti.
“Ko ia ke mou tauhi ai ʻeku ngaahi fekau, mo fai ki ai; Ko au ko Sihova.
32 Nuk do të përdhosni emrin tim të shenjtë, por do të shenjtërohem në mes të bijve të Izraelit. Unë jam Zoti që ju shenjtëron,
Pea ʻoua naʻa mou fakahalaʻi hoku huafa māʻoniʻoni; kae ʻapasia kiate au ʻae fānau ʻa ʻIsileli: Ko au ko Sihova ʻaia ʻoku ou fakatapui ʻakimoutolu;
33 që ju nxori nga vendi i Egjiptit për të qënë Perëndia juaj. Unë jam Zoti”.
Naʻaku ʻomi ʻakimoutolu mei he fonua ko ʻIsipite, ke hoko ko homou ʻOtua: Ko au ko Sihova.”

< Levitiku 22 >