Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.