Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Acuérdate, oh Yavé, de lo que nos sucedió. Ve y mira nuestro oprobio.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Nuestra heredad pasó a extraños, Nuestras casas a extranjeros.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Somos huérfanos, sin padre. Nuestras madres son como viudas.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Tenemos que pagar el agua que bebemos. Pagamos también nuestra leña.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Los que nos siguen están sobre nuestras nucas. Trabajamos y no tenemos descanso.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Tuvimos que someternos a Egipto y a Asiria Para tener suficiente pan.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nuestros antepasados pecaron, no existen. Nosotros cargamos sus iniquidades.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Unos esclavos nos dominan. No hay uno que nos libre de su mano.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Para conseguir nuestro pan arriesgamos nuestras vidas A causa de la espada en la región despoblada.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Nuestra piel arde como un horno A causa de los ardores del hambre.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Violaron a las mujeres en Sion, A las doncellas en los pueblos de Judá.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Los magistrados fueron colgados de las manos, Y los ancianos no fueron respetados.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Los jóvenes trabajan en la piedra del molino, Y los niños se tambalean bajo el peso de la leña.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Los ancianos se fueron de la puerta. Los jóvenes abandonaron su música.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Cesó la alegría de nuestros corazones. Nuestra danza se convirtió en duelo,

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

La corona cayó de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, porque pecamos!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

A causa de esto nuestro corazón está enfermo. A causa de estas cosas se nublan nuestros ojos.

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Porque la Montaña Sion está desolada, Y las zorras se pasean por ella.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Sin embargo Tú, oh Yavé, permaneces para siempre. Tu trono es de generación en generación.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

¿Te olvidarás para siempre de nosotros? ¿Nos abandonarás tanto tiempo?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Oh Yavé, devuélvenos a Ti, Y seremos restaurados. Renueva nuestros días para que sean como los de antaño.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

A menos que nos hayas desechado por completo, Y estés sumamente airado contra nosotros.