Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha ocurrido. Mira, y ve nuestro reproche.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Nuestra herencia ha sido entregada a extraños, nuestras casas a los extranjeros.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Somos huérfanos y sin padre. Nuestras madres están como viudas.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Hay que pagar por el agua para beber. Nos venden la madera.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Nuestros perseguidores están en nuestro cuello. Estamos cansados y no tenemos descanso.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Hemos entregado nuestras manos a los egipcios, y a los asirios, que se conformen con el pan.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nuestros padres pecaron y ya no existen. Hemos soportado sus iniquidades.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Los siervos nos gobiernan. No hay nadie que nos libere de su mano.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Conseguimos el pan a costa de nuestra vida, a causa de la espada en el desierto.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Nuestra piel es negra como un horno, por el calor abrasador del hambre.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Violaron a las mujeres en Sión, las vírgenes en las ciudades de Judá.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Príncipes fueron colgados de las manos. Los rostros de los ancianos no fueron honrados.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Los jóvenes llevan piedras de molino. Los niños tropezaron bajo cargas de madera.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Los ancianos se han retirado de la puerta, y los jóvenes de su música.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

La alegría de nuestro corazón ha cesado. Nuestra danza se convierte en luto.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, que hemos pecado!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Por esto nuestro corazón desfallece. Para estas cosas nuestros ojos son débiles:

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

para el monte de Sión, que está desolado. Los zorros caminan sobre ella.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Tú, Yahvé, permaneces para siempre. Su trono es de generación en generación.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

¿Por qué nos olvidas para siempre? y abandonarnos durante tanto tiempo?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Vuélvenos a ti, Yahvé, y nos convertiremos. Renueva nuestros días como antaño.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Pero nos habéis rechazado por completo. Estáis muy enfadados con nosotros.