Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Lembra-te, SENHOR, do que tem nos acontecido; presta atenção e olha nossa humilhação.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Nossa herança passou a ser de estrangeiros, nossas casas de forasteiros.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Bebemos nossa água por dinheiro; nossa lenha temos que pagar.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Perseguição sofremos sobre nossos pescoços; estamos cansados, mas não temos descanso.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Nós nos rendemos aos egípcios e aos assírios para nos saciarmos de pão.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nossos pais pecaram, e não existem mais; porém nós levamos seus castigos.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Servos passaram a nos dominar; ninguém há que [nos] livre de suas mãos.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Com risco de vida trazemos nosso pão, por causa da espada do deserto.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Nossa pele se tornou negra como um forno, por causa do ardor da fome.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Abusaram das mulheres em Sião, das virgens nas cidades de Judá.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Os príncipes foram enforcados por sua mãos; não respeitaram as faces dos velhos.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Levaram os rapazes para moer, e os moços caíram debaixo da lenha [que carregavam].

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Os anciãos deixaram de [se sentarem] junto as portas, os rapazes de suas canções.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Acabou a alegria de nosso coração; nossa dança se tornou em luto.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Caiu a coroa de nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Por isso nosso coração ficou fraco, por isso nossos olhos escureceram;

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Por causa do monte de Sião, que está desolado; raposas andam nele.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Tu, SENHOR, permanecerás para sempre; [e] teu trono de geração após geração.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Por que te esquecerias de nós para sempre e nos abandonarias por tanto tempo?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Converte-nos, SENHOR, a ti, e seremos convertidos; renova o nossos dias como antes;

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

A não ser que tenhas nos rejeitado totalmente, e estejas enfurecido contra nós ao extremo.