Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido: considera, e olha o nosso opróbrio.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Aos egípcios estendemos as mãos, e aos siros, para nos fartarem de pão.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nossos pais pecaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Servos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Nossa pele se enegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Os príncipes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Os velhos cessaram de se assentarem à porta, os mancebos de sua canção.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Já caiu a coroa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por ele.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu trono de geração em geração.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como de antes.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?