Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?