Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?