< Vajtimet 5 >

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
여호와여 우리의 당한 것을 기억하시고 우리의 수욕을 감찰하옵소서
2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
우리 기업이 외인에게, 우리 집들도 외인에게 돌아갔나이다
3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
우리는 아비 없는 외로운 자식이오며 우리 어미는 과부 같으니
4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
우리가 은을 주고 물을 마시며 값을 주고 섶을 얻으오며
5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
우리를 쫓는 자는 우리 목을 눌렀사오니 우리가 곤비하여 쉴 수 없나이다
6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.
우리가 애굽 사람과 앗수르 사람과 악수하고 양식을 얻어 배불리고자 하였나이다
7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
우리 열조는 범죄하고 없어졌고 우리는 그 죄악을 담당하였나이다
8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
종들이 우리를 관할함이여 그 손에서 건져낼 자가 없나이다
9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
광야에는 칼이 있으므로 죽기를 무릅써야 양식을 얻사오니
10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
주림의 열기로 인하여 우리의 피부가 아궁이처럼 검으니이다
11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
대적이 시온에서 부녀들을, 유다 각 성에서 처녀들을 욕보였나이다
12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
방백들의 손이 매어달리며 장로들의 얼굴이 존경을 받지 못하나이다
13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
소년들이 맷돌을 지오며 아이들이 섶을 지다가 엎드러지오며
14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
노인은 다시 성문에 앉지 못하며 소년은 다시 노래하지 못하나이다
15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
우리 마음에 희락이 그쳤고 우리의 무도가 변하여 애통이 되었사오며
16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
우리 머리에서 면류관이 떨어졌사오니 오호라 우리의 범죄함을 인함이니이다
17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
이러므로 우리 마음이 피곤하고 이러므로 우리 눈이 어두우며
18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
시온 산이 황무하여 여우가 거기서 노나이다
19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
여호와여 주는 영원히 계시오며 주의 보좌는 세세에 미치나이다
20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
주께서 어찌하여 우리를 영원히 잊으시오며 우리를 이같이 오래 버리시나이까
21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
여호와여 우리를 주께로 돌이키소서 그리하시면 우리가 주께로 돌아 가겠사오니 우리의 날을 다시 새롭게 하사 옛적 같게 하옵소서
22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?
주께서 우리를 아주 버리셨사오며 우리에게 진노하심이 특심하시니이다

< Vajtimet 5 >