Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Ricordati, Signore, di quanto ci è accaduto, guarda e considera il nostro obbrobrio.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

La nostra eredità è passata a stranieri, le nostre case a estranei.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Orfani siam diventati, senza padre; le nostre madri come vedove.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

L'acqua nostra beviamo per denaro, la nostra legna si acquista a pagamento.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Con un giogo sul collo siamo perseguitati siamo sfiniti, non c'è per noi riposo.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

All'Egitto abbiamo teso la mano, all'Assiria per saziarci di pane.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

I nostri padri peccarono e non sono più, noi portiamo la pena delle loro iniquità.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Schiavi comandano su di noi, non c'è chi ci liberi dalle loro mani.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

A rischio della nostra vita ci procuriamo il pane davanti alla spada nel deserto.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

La nostra pelle si è fatta bruciante come un forno a causa degli ardori della fame.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Han disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

I capi sono stati impiccati dalle loro mani, i volti degli anziani non sono stati rispettati.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

I giovani han girato la mola; i ragazzi son caduti sotto il peso della legna.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Gli anziani hanno disertato la porta, i giovani i loro strumenti a corda.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

La gioia si è spenta nei nostri cuori, si è mutata in lutto la nostra danza.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

E' caduta la corona dalla nostra testa; guai a noi, perché abbiamo peccato!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Per questo è diventato mesto il nostro cuore, per tali cose si sono annebbiati i nostri occhi:

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

perché il monte di Sion è desolato; le volpi vi scorrazzano.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Ma tu, Signore, rimani per sempre, il tuo trono di generazione in generazione.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Perché ci vuoi dimenticare per sempre? Ci vuoi abbandonare per lunghi giorni?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Facci ritornare a te, Signore, e noi ritorneremo; rinnova i nostri giorni come in antico,

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

poiché non ci hai rigettati per sempre, nè senza limite sei sdegnato contro di noi.