Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Ka tuna, ya Ubangiji, abin da ya faru da mu; duba, ka ga kunyar da muka sha.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

An ba wa baƙi gādonmu, gidajenmu kuma aka ba bare.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Mun zama marayu marasa ubanni, uwayenmu kamar gwauraye.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Dole mu sayi ruwan da muke sha; sai mun biya mu sami itace.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Masu fafararmu sun kusa kama mu; mun gaji kuma ba dama mu huta.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Mun miƙa kanmu ga Masar da Assuriya don mu sami isashen abinci.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Kakanninmu sun yi zunubi kuma ba sa nan yanzu, mu ne aka bari muna shan hukuncinsu.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Bayi suna mulki a kanmu, kuma ba wanda zai’yantar da mu daga hannuwansu.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Muna samun burodi a bakin rayukanmu domin takobin da yake a jeji.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Fatar jikinmu ta yi zafi kamar murhu, muna jin zazzaɓi domin yunwa.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

An yi wa mata fyaɗe a cikin Sihiyona, da kuma budurwai a cikin garuruwan Yahuda.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

An rataye’ya’yan sarakuna da hannuwansu; ba a ba wa dattawa girma.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Samari suna faman yin niƙa; yara kuma suna fama da ƙyar da nauyin kayan itace.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Dattawan sun bar ƙofar birnin, samari sun daina rera waƙa.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Farin ciki ya rabu da zuciyarmu; rayuwarmu ta zama makoki.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Rawani ya fāɗi daga kanmu. Kaiton mu gama mun yi zunubi!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Domin wannan zuciyarmu ta yi sanyi; domin waɗannan abubuwa idanunmu sun dushe

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

gama Tudun Sihiyona ya zama kufai, sai diloli ke yawo a wurin.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Ya Ubangiji, kai ne mai iko har abada; kursiyinka ya dawwama cikin dukan zamani.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Don mene ne kake mantawa da mu koyaushe? Me ya sa ka yashe mu da jimawa?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Ka sāke jawo mu gare ka, ya Ubangiji, don mu komo; ka sabunta kwanakinmu su zama kamar yadda suke a dā

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

sai dai in ka ƙi mu gaba ɗaya kana fushi da mu fiye da yadda za a iya aunawa.