Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Seyè, gade sa ki te rive nou non! Voye je gade nou. Wè nan ki mizè nou ye!

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Peyi nou an nan men moun lòt nasyon! Yo pran kay nou pou yo.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Nou se timoun san papa. Manman nou tankou fanm ki pèdi mari yo.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Se achte pou n' achte dlo pou nou bwè. Si nou pa gen lajan, nou pa jwenn bwa pou nou boule.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

N'ap travay di tankou bourik, tankou bèf kabwa. Nou bouke, nou pa ka pran kanpo.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Pou nou ka jwenn manje pou nou manje nou blije ap lonje men bay peyi Lejip ak peyi Lasiri.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Zansèt nou yo fè peche. Yo pa la ankò! Se nou menm k'ap peye pou sa yo te fè.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Moun k'ap gouvènen nou yo se esklav yo ye. Pesonn pa ka delivre nou anba men yo.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Se gwo danje lè nou soti al dèyè manje. Ansasen toupatou nan peyi a.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Grangou ban nou lafyèb. Kò nou cho kou dife.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Yo fè kadejak sou madanm nou sou mòn Siyon an. Nan tout ti bouk peyi Jida yo yo kenbe pitit fi nou yo.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Yo pran chèf nou yo, yo pann yo. Yo derespekte granmoun nou yo.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Yo fòse jenn gason nou yo rale moulen. Ti gason nou yo ap titibe anba gwo chay bwa.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Granmoun yo pa chita nan pòtay lavil la ankò. Jennmoun nou yo pa chante ankò.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Pa gen kè kontan lakay nou. Nou pa danse ankò! Lapenn plen kè nou!

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Tou sa ki te konn ban nou kè kontan disparèt. Nou te peche, malè tonbe sou nou.

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Nou malad nan fon kè nou, nou pa ka wè tèlman n'ap kriye,

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

paske mòn Siyon an tounen savann. Se bèt nan bwa ase ki rete la.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Men ou menm, Seyè, ou wa pou tou tan. W'ap gouvènen jouk sa kaba.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Poukisa ou lage nou pou tout tan sa a? Gen lè ou p'ap janm chonje nou ankò!

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Seyè, fè nou tounen vin jwenn ou non! Fè nou tounen vin jwenn ou! Fè nou viv jan nou te konn viv nan tan lontan an non!

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Eske ou voye nou jete pou tout bon? Pou di ou p'ap janm sispann fache sou nou?