Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Souvenez-vous, Seigneur, de ce qui nous est arrivé; regardez et voyez notre opprobre.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Notre héritage a passé à des étrangers, nos maisons à des gens du dehors.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Nous sommes des orphelins qui n’ont plus de père; nos mères sont comme des veuves.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Nous avons bu notre eau à prix d’argent, nous avons acheté chèrement notre bois.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

On nous a entraînés la corde au cou, on ne donnait aucun repos à ceux qui étaient las.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Nous avons tendu la main à l’Egypte et aux Assyriens, pour nous rassasier de pain.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nos pères ont péché, et ils ne sont plus, et nous avons porté leurs iniquités.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Des esclaves ont dominé sur nous, personne ne nous a délivrés de leurs mains.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Nous allions chercher du pain, au péril de notre vie, devant le glaive du désert.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Notre peau a été brûlée comme un four, à cause des tempêtes de la faim.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, et les vierges dans les villes de Juda.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Ils ont pendu les princes de leur propre main, ils n’ont pas respecté le visage des vieillards.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Ils ont abusé impudiquement des jeunes gens, et les enfants sont tombés sous des fardeaux de bois.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Les vieillards ont disparu des portes, les jeunes gens des chœurs de musique.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

La joie de notre cœur a cessé, nos concerts sont changés en deuil.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

La couronne de notre tête est tombée; malheur à nous, parce que nous avons péché!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

C’est pourquoi notre cœur est devenu triste, c’est pourquoi nos yeux ont été obscurcis,

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

à cause du mont Sion qui a été détruit, et où les renards se promènent.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Mais vous, Seigneur, vous demeurerez éternellement; votre trône subsistera de génération en génération.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Pourquoi nous oublierez-vous à jamais? pourquoi nous abandonnerez-vous pour toujours?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Convertissez-nous à vous, Seigneur, et nous nous convertirons; renouvelez nos jours, comme au commencement.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Mais vous nous avez rejetés et repoussés; vous vous êtes violemment irrité contre nous.