< Vajtimet 5 >

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
Remember, LORD, what has come on us. Look, and see our disgrace.
2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
Our inheritance is turned over to strangers, our houses to foreigners.
3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
We are orphans and fatherless. Our mothers are like widows.
4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
We have to pay for a drink of water; our wood is sold to us.
5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
Our pursuers are on our necks; we are weary, and have no rest.
6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.
We have submitted to the Egyptians and to the Assyrians, to get enough bread.
7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
Our fathers sinned, and are no more; but we have borne their iniquities.
8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
Servants rule over us: There is none to deliver us out of their hand.
9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.
10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
Our skin is hot like an oven, because of the burning heat of famine.
11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
They raped the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.
12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
Princes were hung by their hands; elders were shown no respect.
13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
The young men grind at the mill; the boys stagger under loads of wood.
14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
The elders have gone from the gate, the young men from their music.
15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
The joy of our heart has ceased; our dancing is turned into mourning.
16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
The crown is fallen from our head; woe to us, for we have sinned.
17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
For this our heart is faint; for these things our eyes grow dim.
18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
For the mountain of Zion, which is desolate; the foxes walk on it.
19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
But you, LORD, abide forever; your throne is from generation to generation.
20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
Why do you keep on forgetting us? Why do you forsake us so long?
21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
Restore us to you, LORD, and we shall be restored; renew our days as in former times,
22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?
unless you have completely rejected us and are angry with us beyond measure.

< Vajtimet 5 >