Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Remember, O Jehovah, what is come upon us; consider, and see our reproach.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Our water have we to drink for money, our wood cometh unto us for a price.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Our pursuers are on our necks: we are weary, we have no rest.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

We have given the hand to Egypt, [and] to Asshur, to be satisfied with bread.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Our fathers have sinned, [and] they are not; and we bear their iniquities.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Bondmen rule over us: there is no deliverer out of their hand.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

We have to get our bread at the risk of our lives, because of the sword of the wilderness.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Our skin gloweth like an oven, because of the burning heat of the famine.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

They have ravished the women in Zion, the maids in the cities of Judah.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Princes were hanged up by their hand; the faces of elders were not honoured.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

The young men have borne the mill, and the youths have stumbled under the wood.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

The elders have ceased from the gate, the young men from their music.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

The joy of our heart hath ceased; our dance is turned into mourning.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

The crown is fallen from our head: woe unto us, for we have sinned!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

For this our heart is faint; for these things our eyes have grown dim,

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Because of the mountain of Zion, which is desolate: foxes walk over it.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Thou, Jehovah, dwellest for ever; thy throne is from generation to generation.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Wherefore dost thou forget us for ever, dost thou forsake us so long time?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Turn thou us unto thee, Jehovah, and we shall be turned; renew our days as of old.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Or is it that thou hast utterly rejected us? Wouldest thou be exceeding wroth against us?