< Vajtimet 5 >

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
耶和华啊,求你记念我们所遭遇的事, 观看我们所受的凌辱。
2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
我们的产业归与外邦人; 我们的房屋归与外路人。
3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
我们是无父的孤儿; 我们的母亲好像寡妇。
4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
我们出钱才得水喝; 我们的柴是人卖给我们的。
5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
追赶我们的,到了我们的颈项上; 我们疲乏不得歇息。
6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.
我们投降埃及人和亚述人, 为要得粮吃饱。
7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
我们列祖犯罪,而今不在了; 我们担当他们的罪孽。
8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
奴仆辖制我们, 无人救我们脱离他们的手。
9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
因为旷野的刀剑, 我们冒着险才得粮食。
10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
因饥饿燥热, 我们的皮肤就黑如炉。
11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
敌人在锡安玷污妇人, 在犹大的城邑玷污处女。
12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
他们吊起首领的手, 也不尊敬老人的面。
13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
少年人扛磨石, 孩童背木柴,都绊跌了。
14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
老年人在城门口断绝; 少年人不再作乐。
15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
我们心中的快乐止息, 跳舞变为悲哀。
16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
冠冕从我们的头上落下; 我们犯罪了,我们有祸了!
17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
这些事我们心里发昏, 我们的眼睛昏花。
18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
锡安山荒凉, 野狗行在其上。
19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
耶和华啊,你存到永远; 你的宝座存到万代。
20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
你为何永远忘记我们? 为何许久离弃我们?
21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
耶和华啊,求你使我们向你回转, 我们便得回转。 求你复新我们的日子,像古时一样。
22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?
你竟全然弃绝我们, 向我们大发烈怒?

< Vajtimet 5 >