Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?