Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Yo soy el hombre que fue afligido Con la vara de su furor.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Me guió y condujo en oscuridad y no en luz.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Ciertamente se apartó de mí. Contra mí vuelve su mano todo el día.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Consumió mi carne y mi piel, Quebró mis huesos.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Me sitió Y me encerró en tribulación y angustia.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

Me encerró a vivir en oscuridad Como los que murieron hace tiempo.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Me cercó con muros de modo que no puedo salir. Me cargó una cadena pesada.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Aun cuando clamo y grito, Cierra oídos a mi oración.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Con piedras labradas bloqueó mi camino Y torció mis senderos.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Él es para mí como oso que acecha, Como león agazapado en lugares secretos.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Él trastornó mis caminos. Me destrozó y me dejó desolado.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Entesó su arco, Y me puso como blanco de su flecha.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Él hizo que las flechas de su caja portátil para flechas Penetraran en mis órganos internos.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Soy el escarnio para todo mi pueblo, El estribillo de burla todo el día.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Me llenó de amargura. Me dio a beber ajenjo.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Quebró mis dientes con grava Y me pisoteó en la ceniza,

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Mi alma está lejos de la paz. Olvidé la felicidad.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

Y dije: Mi fuerza y mi esperanza En Yavé perecieron.

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Recuerda mi aflicción y mi angustia, El ajenjo y la hiel.

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Ciertamente mi alma recuerda Y está abatida dentro de mí.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Esto le recuerdo a mi mente, Por tanto tengo esperanza:

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

Por causa de las misericordias de Yavé No estamos consumidos. Porque sus compasiones no fallan.

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

Nuevas son cada mañana. Grande es tu fidelidad.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

Yavé es mi porción, dice mi alma, Por tanto espero en Él.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Bueno es Yavé para los que lo esperan, Para el alma que lo busca.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Bueno es esperar en silencio La salvación de Yavé.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Bueno es para un hombre llevar El yugo desde su juventud,

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Que se siente a solas y guarde silencio Puesto que Él se lo impuso.

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

Que ponga su boca en el polvo, Tal vez haya esperanza.

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

Que dé la mejilla al que lo abofetea, Y se harte de afrenta.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Porque ʼAdonay no desechará para siempre.

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

Aunque entristezca, Él tendrá compasión Según su abundante misericordia.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Porque no aflige voluntariamente, Ni entristece a los hijos de los hombres.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

No aplasta bajo sus pies A todos los cautivos de la tierra.

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

No se aparta del justo juicio a un hombre En presencia de ʼElyón.

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

ʼAdonay no aprueba Pervertir la causa del hombre.

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

¿Quién dice algo y ocurre, A menos que ʼAdonay lo ordene?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

¿No procede de la boca del ʼElyon Tanto lo bueno como lo malo?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

¿Por qué se queja el hombre? Que se queje el hombre por el castigo de sus pecados.

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Examinemos y probemos nuestros caminos, Y regresemos a Yavé.

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Levantamos nuestros corazones y manos Hacia ʼEL en el cielo y dijimos:

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Nosotros transgredimos y fuimos rebeldes. Tú no nos perdonaste.

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Te cubriste con furor, Y nos perseguiste. Nos mataste sin compasión.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Te cubriste con una nube muy espesa Para que no pasara la oración.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Nos volviste como excrementos y basura entre los pueblos.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Todos nuestros enemigos ensanchan sus bocas contra nosotros.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Terror y trampa están sobre nosotros, Desolación y destrucción.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Mis ojos derraman manantiales de agua A causa de la destrucción de la hija de mi pueblo.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Mis ojos manan sin cesar, sin alguna tregua.

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

Hasta que Yavé vea Y mire desde el cielo.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Mis ojos traen sufrimiento a mi alma A causa de las hijas de mi ciudad.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Como a un pájaro me cazaron Los que sin causa son mis enemigos.

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

Me echaron en la cisterna Y pusieron una piedra sobre mí.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

Las aguas fluyeron sobre mi cabeza. Yo dije: ¡Estoy muerto!

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

De lo más hondo de la fosa, oh Yavé, Invoqué tu Nombre.

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Oíste mi voz: No cierres tu oído A mi suspiro, a mi clamor.

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Tú te acercaste cuando te invoqué, Dijiste: ¡No temas!

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Oh ʼAdonay, Tú defendiste la causa de mi vida. Tú redimiste mi vida.

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Tú viste, oh Yavé, mi opresión. Juzga mi causa.

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Tú viste toda su venganza, Todos sus planes contra mí.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Tú oíste, oh Yavé, Todos sus reproches contra mí.

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

Los labios de mis asaltantes y su murmuración Están contra mí todo el día.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Observa su sentarse y levantarse. Yo soy su estribillo de burla.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Tú, oh Yavé, les recompensarás Según la obra de sus manos.

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Les darás dureza de corazón. Tu maldición estará sobre ellos.

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Oh Yavé, persíguelos en tu furor Y destrúyelos de debajo de los cielos, oh Yavé.