Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Yo soy el hombre que ha experimentado la aflicción bajo la vara de la ira de (Dios).

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Me llevó y me hizo andar en tinieblas, y no en luz.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

No cesa de volver contra mí su mano todo el día.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Ha consumido mi carne y mi piel, ha roto mis huesos;

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

ha construido contra mí, me ha cercado de amargura y dolor.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

Me colocó en lugar tenebroso, como los muertos de ya hace tiempo.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Me tiene rodeado por todos lados, y no puedo salir; me ha cargado de pesadas cadenas.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

GUIMEL. Aun cuando clamo y pido auxilio obstruye Él mi oración.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

GUIMEL. Cierra mi camino con piedras sillares, trastorna mis senderos.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Fue para mí como oso en acecho, como león en emboscada;

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

torció mis caminos y me destrozó, me convirtió en desolación;

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

tendió su arco, y me hizo blanco de sus saetas.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Clavó en mi hígado las hijas de su aljaba;

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

soy el escarnio de todo mi pueblo, su cantilena diaria.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Me hartó de angustias, me embriagó de ajenjo.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Me quebró los dientes con cascajo, me sumergió en cenizas.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Alejaste de mi alma la paz; no sé ya lo que es felicidad;

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

por eso dije: “Pereció mi gloria y mi esperanza en Yahvé.”

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Acuérdate de mí aflicción y de mi inquietud, del ajenjo y de la amargura.

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Mi alma se acuerda sin cesar y está abatida dentro de mí;

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

meditando en esto recobro esperanza.

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

HET. Es por la misericordia de Yahvé que no hayamos perecido, porque nunca se acaban sus piedades.

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

HET. Se renuevan cada mañana; grande es tu fidelidad.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

“Yahvé es mi porción, dice mi alma, por eso espero en Él.”

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Bueno es Yahvé para quien en Él espera, para el que le busca.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Bueno es aguardar en silencio la salvación de Yahvé.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Bueno es para el hombre llevar el yugo desde su juventud.

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Siéntese aparte en silencio, pues (Dios) se lo ha impuesto;

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

ponga en el polvo su boca; quizá haya esperanza;

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

ofrezca la mejilla al que le hiere, hártese de oprobio.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Porque no para siempre desecha el Señor;

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

después de afligir usa de misericordia según la multitud de sus piedades;

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

pues no de buena gana humilla El, ni aflige a los hijos de los hombres.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

¿Acaso el Señor no está viendo cómo son pisoteados todos los cautivos de la tierra?

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

¿Cómo se tuerce el derecho de un hombre ante la faz del Altísimo?

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

¿Cómo se hace injusticia a otro en su causa?

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

¿Quién puede decir algo, y esto se realiza sin la orden de Yahvé?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

¿No proceden de la boca del Altísimo los males y los bienes?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

¿Por qué se queja el hombre viviente? (Quéjese) más bien de sus propios pecados.

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

“Examinemos y escudriñemos nuestros caminos y convirtámonos a Yahvé.

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Alcemos nuestro corazón, con nuestras manos, a Dios en el cielo.

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Hemos pecado, y hemos sido rebeldes; Tú no has perdonado.

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Te cubriste de tu ira y nos perseguiste, mataste sin piedad;

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

pusiste una nube delante de Ti para que no penetrase la oración;

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

nos convertiste en desecho y basura en medio de las naciones.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Abren contra nosotros su boca todos nuestros enemigos;

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

nos amenazan el terror y la fosa, la devastación y la ruina;

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Mis ojos derraman ríos de agua por el quebranto de la hija de mi pueblo.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Se deshacen mis ojos sin cesar en continuo llanto,

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

hasta que Yahvé levante la vista y mire desde el cielo.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Mis ojos me consumen el alma por todas las hijas de mi ciudad.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Como a ave me dieron caza los que me odian sin motivo,

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

me encerraron en la cisterna, pusieron sobre mí la losa,

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

las aguas subieron por encima de mi cabeza, y dije: “Perdido estoy.”

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Desde lo más profundo de la fosa invoqué tu nombre;

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Tú oíste mi voz. ¡No cierres tus oídos a mis suspiros, a mis clamores!

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Cuando te invoqué te acercaste y dijiste: “No temas.”

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Tú, Señor, defendiste mi alma, salvaste mi vida,

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Tú ves, oh Yahvé, mi opresión; hazme justicia;

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

ves todos sus deseos de venganza, todas sus maquinaciones contra mí.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Tú, oh Yahvé, oíste todos sus insultos, todas sus tramas contra mí,

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

las palabras de mis enemigos, y cuanto maquinan contra mí siempre.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Mira, cuando se sientan y cuando se levantan, soy yo el objeto de sus canciones.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Tú les darás, oh Yahvé, su merecido, conforme a la obra de sus manos.

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Cegarás su corazón, los (cubrirás) con tu maldición;

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

los perseguirás con furor y los destruirás debajo del cielo, oh Yahvé.