Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Eu sou aquele homem que viu a aflição pela vara do seu furor.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

A mim me guiou e levou às trevas e não à luz.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Deveras se tornou contra mim e virou a sua mão todo o dia.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Fez envelhecer a minha carne e a minha pele, quebrantou os meus ossos.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Edificou contra mim, e me cercou de fel e trabalho.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

Assentou-me em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Cercou-me de sebe, e não posso sair: agravou os meus grilhões.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Ainda quando clamo e grito, ele exclui a minha oração.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Cercou de sebe os meus caminhos com pedras lavradas, divertiu as minhas veredas.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Desviou os meus caminhos, e fêz-me em pedaços; deixou-me assolado.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Armou o seu arco, e me pôs como alvo à flecha.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Faz entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Fui feito um objeto de escarneio a todo o meu povo, de canção sua todo o dia.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Fartou-me de amarguras, embriagou-me de absinto.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes; abaixou-me na cinza.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

E afastaste da paz a minha alma; esqueci-me do bem.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

Então disse eu: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Lembra-te da minha aflição e do meu pranto, do absinto e do fel.

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Minha alma certamente disto se lembra, e se abate em mim.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Disto me recordarei no meu coração; por isso esperarei.

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

As misericórdias do Senhor são a causa de não sermos consumidos; porque as suas misericórdias não tem fim.

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

Novas são cada manhã; grande é a tua fidelidade.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Bom é o Senhor para os que se atêm a ele, para a alma que o busca.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Bom é esperar, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Bom é para o homem levar o jugo na sua mocidade.

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Assentar-se-á solitário, e ficará em silêncio; porquanto Deus o pôs sobre ele.

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

Ponha a sua boca no pó, dizendo: Porventura haverá esperança.

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Porque o Senhor não rejeitará para sempre.

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

Antes, se entristeceu a alguém, compadecer-se-á dele, segundo a grandeza das suas misericórdias.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Porque não aflige nem entristece aos filhos dos homens do seu coração.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

Para atropelar debaixo dos seus pés a todos os presos da terra.

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

Para perverter o direito do homem perante a face do altíssimo.

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

Para subverter ao homem no seu pleito; porventura não o veria o Senhor?

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Quem é aquele que diz, e assim acontece, quando o Senhor o não mande?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

Porventura da boca do altíssimo não sai o mal e o bem?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

De que se queixa logo o homem vivente? queixe-se cada um dos seus pecados.

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Esquadrinhemos os nossos caminhos, e investiguemo-los, e voltemos para o Senhor.

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Levantemos os nossos corações com as mãos a Deus nos céus, dizendo:

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Nós prevaricamos, e fomos rebeldes; por isso tu não perdoaste.

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Cobriste-nos da tua ira, e nos perseguiste; mataste, não perdoaste.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Por cisco e rejeitamento nos puseste no meio dos povos.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Temor e cova vieram sobre nós, assolação e quebrantamento.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Correntes de águas derramou o meu olho pelo quebrantamento da filha do meu povo.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

O meu olho manou, e não cessa, porquanto não há descanço,

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

Até que atente e veja o Senhor desde os céus.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

O meu olho move a minha alma, por causa de todas as filhas da minha cidade.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Como ave me caçaram os que são meus inimigos sem causa.

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

Arrancaram a minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

Derramaram-se as águas sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Invoquei o teu nome, Senhor, desde a mais profunda cova.

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Tu te chegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Pleiteaste, Senhor, os pleitos da minha alma, remiste a minha vida.

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Viste, Senhor, a injustiça que me fizeram; julga a minha causa.

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Viste toda a sua vingança, todos os seus pensamentos contra mim.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Ouviste o seu opróbrio, Senhor, todos os seus pensamentos contra mim,

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

Os ditos dos que se levantam contra mim e as suas imaginações contra mim todo o dia.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Observa-os a eles ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Rende-lhes recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Dá-lhes ancia de coração, maldição tua sobre eles.

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Na tua ira persegue-os, e desfa-los de debaixo dos céus do Senhor.