Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Bo Pan na wieki nie odrzuca;

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!