< Vajtimet 3 >

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است.
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است.
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم.
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد.
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت.
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد،
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
او زندگی را به کامم تلخ کرده است.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
آسایش و سعادت از من رخت بربسته است.
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال.
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود.
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.»
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد.
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند،
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد.
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند،
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد،
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم.
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم:
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
«ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
«به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای.
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.»
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد!
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند.
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است.
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی.
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!»
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان.
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند.
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان.
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد.
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان.

< Vajtimet 3 >